آشنایی با ReFS سیستم جدید مدیریت فایل ها در ویندوز

مایکروسافت توی ویندوز سرور ۲۰۱۲ سیستم فایل جدیدی به اسم ReFS رو معرفی کرد که ویندوز ۱۰ هم یه جورایی از این سیستم پشتیبانی میکنه. شاید با سیستم فایل وقتی که فلش خودتون رو به تلویزیون یا دستگاه پخش وصل کردین و نومید و مایوس به افق ها خیره شدین، آشنا شده باشین 🙂 همون FAT32 و NTFS و… برای آشنایی بیشتر، این مطلب بد نیست….

اما این سیستم جدید چه فرقی با بقیه داره و به چه درد ما میخوره؟ ReFS مخفف Resilient File System هست که میشه سیستم فایل انعطاف پذیر ترجمه اش کرد. در حال حاضر این سیستم فایل اونقدر جامع نیست که مثلا جایگزین NTFS بشه، ولی برتری هایی داره که میتونه به درد بخور باشه….

جلوگیری از آسیب دیدگی اطلاعات

یکی از ویژگیهای مهم ReFS که شاید اسمش رو از روی همین ویژگی انتخاب کرده باشن، توانایی اش در کنترل وضعیت اطلاعات هست. زمانی که فایلی خونده یا نوشته میشه، این سیستم میتونه متادیتای فایل رو برای درست بودنش بررسی کنه. این کار حتی برای خود فایل هم ممکنه. معنی این داستان اینه که اگه فایلی دچار مشکل بشه، تشخیص داده میشه. به عنوان مثال اگه از ویندوز ۱۰ استفاده می کنین و Mirror Storage داشته باشین، در صورتیکه فایلی دچار مشکل بشه، ویندوز فایل سالم رو از روی دیسک دیگه، به دیسک اول کپی میکنه و اگه نسخه دیگه ای از فایل وجود نداشته باشه، بدون هیچ دردسری اطلاعات خراب رو حذف می کنه. البته معنی اش این نیست که هربار به هر فایلی دست بزنین، این بررسی انجام بشه، یه سیستم بررسی کننده ساختار داخلی وجود داره که اطلاعات رو بررسی و به طور خودکار اصلاح میکنه و به زبان ساده احتیاجی به اجرا کردن برنامه های اسکن دیسک مثل CHKDSK ندارین…

یکی دیگه از ویژگی های محافظتی این سیستم در برابر NTFS این هست که وقتی شما متادیتایی رو تغییر میدین (مثلا اسم فایلی رو عوض می کنین) توی سیستم NTFS اسم فایل مستقیما عوض میشه و اگه در این لحظه ی حیاتی، برق بره یا سیستم ری استارت بشه، احتمال آسیب دیدگی اطلاعات وجود داره. اما توی سیستم ReFS وقتی شما متادیتایی رو تغییر بدین، یه کپی از متادیتا ایجاد میشه و وقتی سیستم مطمئن بشه که کار با موفقیت به انجام رسیده، فایل رو به متادیتای جدید مرتبط میکنه و اینطوری احتمال آسیب دیدگی اطلاعات کاهش پیدا میکنه. این تکنیک به عنوان copy-on-write شناخته میشه و سیستم فایل های جدید دیگه مثل ZFS و BtrFS در لینوکس و همینطور سیستم فایل جدید اپل یعنی APFS هم این ویژگی رو دارن…

محدودیت های کمتر

سیستم جدید به نسبت NTFS محدویت های کمتری داره. مثلا توی NTFS تعداد کاراکترهای مسیر فایل محدود به ۲۵۵ کاراکتر هست. شاید وقتی می خواستین فایل فشرده ای رو که اسم طولانی داشت، توی فولدرهای تو در تو از حالت فشرده خارج کنین، به این مشکل برخورده باشین. به دلیل طولانی بودن اسم فایل + اسم فولدرها خطایی اتفاق می افته که اجازه نمیده فایل از حالت فشرده خارج بشه، این مشکل به همین دلیل پیش میاد که طول رشته ای که شامل اسم فایل و فولدرهای مسیرش هست از ۲۵۵ کاراکتر بیشتر میشه. توی سیستم ReFS این رشته میتونه ۳۲۷۶۸ کاراکتر باشه. یعنی احتمالا دیگه به این مشکل بر نمیخورین 🙂

ویندوز۱۰ حالا این اجازه رو به کاربر میده که محدودیت ۲۵۵ کاراکتری رو حتی رو NTFS هم غیرفعال کنه، ولی ReFS کلا همچین محدودیتی نداره

عزیزانی که دوران سیاه DOS رو به خاطر دارن 🙂 حتما یادشونه که اون وقت ها اسامی فایل ها فرمت ۸٫۳ داشت. یعنی اسم فایل حداکثر می تونست ۸ کاراکتر باشه و پسوندش هم حداکثر ۳ کاراکتر. دوران DOS البته سپری شده ولی به خاطر حفظ سازگاری با برنامه های قدیمی، سیستم فایل های ویندوز بازهم از اون سیستم ۸٫۳ پشتیبانی میکردن. شاید دیده باشین که بعضی جاها مثلا C:Program Files به صورت C:PROGRA~1 نمایش داده میشه، این همون تلاش مایکروسافت برای ایجاد سازگاری برای برنامه های قدیمی بود 🙂 که خب توی سیستم فایل جدید بساط این قرتی بازیها جمع شده 🙂 و دیگه از این سیستم های ماقبل تاریخ پشتیبانی نمیشه 🙂

اما پشتیبانی از ظرفیت های بالا: NTFS از لحاظ تئوری میتونه تا ۱۶ اگزابایت رو پشتیبانی کنه و ReFS تا ۲۶۲۱۴۴ اگزابایت. البته درحال حاضر مشکلی از بابت ذخیره کردن سریال های دانلودی برامون پیش نمیاد و همون ۱۶ اگزابایت هم خیلی زیاده، ولی یه روزی کم میاد بالاخره:) فقط همینقدر عرض کنم که اگزابایت بعد از پتابایت هست که خودش بعد از ترابایت هست 🙂

سرعت بیشتر

ReFS برای سرعت بیشتر طراحی نشده و درواقع هدف اصلی از ایجادش این نبوده، اما در موارد خاصی بهینه تر و سریع تر عمل میکنه. چیزی که مدتهاست توی دنیای کامپیوتر وجود داره، استفاده از چند دیسک برای سرعت بیشتر/امنیت بیشتر هست. مثلا شما دو دیسک رو به سیستم معرفی می کنین تا اطلاعات رو به طور همزمان روی اونها بنویسه و با این کار زمان نوشتن اطلاعات رو تقریبا نصف می کنین. چون نصف اطلاعات شما روی هرکدوم از دیسک ها ذخیره میشن. خوندن اطلاعات هم همچین شرایطی داره. یا مثلا دو دیسک به سیستم معرفی می کنین و جوری تنظیمش می کنین که اطلاعات به طور همزمان روی دو دیسک نوشته بشه. اینطوری اگه یکی از دیسک ها منهدم بشه 🙂 کل اطلاعات شما روی دیسک دیگه موجوده. یه راه دیگه ترکیب این دو روش با هم هست و برای اجرا کردنش به حداقل چهار دیسک احتیاج دارین. یعنی هم اطلاعات تون روی دو دیسک نوشته میشه که سرعت بره بالاتر و به طور همزمان این اطلاعات روی دو دیسک دیگه هم کپی میشن، تا اگه برای یکی از این دیسک ها مشکلی پیش اومد، اطلاعات جای دیگه ای وجود داشته باشه. خب همه اینایی که گفتم همین الان هم وجود دارن 🙂 ولی یکی از پیشرفتهای ReFS اینه که در این شرایط اول اطلاعات رو با حداکثر سرعت روی مثلا دو دیسک می نویسه و بعدا سر فرصت این اطلاعات رو به دیسکهای سوم و چهارم کپی میکنه و اینطوری سرعت کار رو بالاتر می بره…
در زمینه ماشینهای مجازی هم ReFS گزینه هایی برای بهبود سرعت داره. مثلا کلون کردن یا ایجاد یه دیسک مجازی با ظرفیت ثابت که به دلیل ساختار ReFS سریعتر از قبل انجام می گیرن.

هنوز در ابتدای راه…

ReFS هنوز در ابتدای راه هست و نمیشه به عنوان سیستم فایل اصلی ازش استفاده کنیم. چون مثلا قابل بوت شدن نیست، یا از فشرده سازی و رمزنگاری و… پشتیبانی کاملی نمی کنه و به همین دلیل ویندوز ۱۰ اجازه نمیده که پارتیشن های قدیمی تون رو به ReFS تبدیل کنین و فقط میتونین ازش در Storage Spaces استفاده کنین. Storage Spaces راهکار جدید مایکروسافت برای استفاده از چند دیسک هست که به کاربر کمک می کنه فضای خالی بیشتری داشته باشه، یا به سرعت بیشتری دست پیدا کنه یا اطلاعات دیسکش رو روی دیسک دیگه ای هم داشته باشه و … که بالاتر در موردش توضیح دادم…
در ویندوز سرور ۲۰۱۶ قضیه یه کم فرق میکنه و شما می تونین از فرمت ReFS استفاده کنین، اما هنوز برای بوت شدن باید دست نیاز به سوی NTFS دراز کنین 🙂 به طورکلی استفاده از این فرمت توی ویندوز سرور ۲۰۱۶ برای درایوی که قصد دارین ازش برای ماشین مجازی استفاده کنین، منطقی تره…

استفاده از ReFS

منبع= تکنامه. به اینکه اینهمه توضیحات ارائه نمودیم 🙂 شاید الان این سوال ذهن کنجکاو شما عزیزان رو قلقلک بده که بالاخره چطوری از این گل نوپای عرصه ی تکنولوژی استفاده کنیم 🙂

تکنامه- ویندوز استوریج اسپیسس

توی ویندوز ۱۰ (تا این لحظه) ReFS فقط وقتی از Storage Spaces استفاده کنین در دسترس هست و وقتی که مشغول ساختنش هستین، ReFS یکی از گزینه های فرمت هست. توی ویندوز سرور ۲۰۱۶ ReFS جزو گزینه های روی میز هست 🙂 می تونین ازش استفاده کنین، ولی همونطور که عرض کردیم، بهتره برای درایوهایی که با ماشین های مجازی سر و کار دارن ازش استفاده بشه…
چه ویندوز۱۰ و چه ویندوز سرور، با استفاده از این سیستم، یه سری ویژگیهای مفید براتون فعال میشه که مهم ترینش همون مدیریت بهتر آسیب دیدگی اطلاعات هست.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *