آیا با یافتن فسیل ۲٫۸ میلیون ساله یک انسان تاریخ تغییر خواهد کرد ؟

اصلا خنده دار نیست وقتی که سیلی از مقالات در فضای مجازی منتشر شد مبنی ابر اینکه نظر به کشفیات باستانشناسی که در سطح جهان انجام شده تاریخ دوباره نوشته خواهد شد.
بر اساس دو مقاله ای که در نسخه آنلاین ژورنال Science منتشر شد، فسیل آرواره ای که در Ledi-Gerura ، ایالت ناحیه ی Afar ، درکشور اتیوپی کشف شد، منشا نوع بشر را به ۲٫۸ میلیون سال پیش عقب تر آورد. آنالیز مختصری که بر روی آرواره ی یک فسیل همونید یافته شده در سال ۲۰۱۳ انجام شد ، پیشنهاد می کند که انشعاب جنس Homo، تقریبا نیم میلیون سال زود تر از آنچه که پیشتر ها می پنداشتیم رخ داده است. پژوهشگران می گویند که فسیلی که با کد LD350-1شناخته می شود، صفات مشخصه ی آوسترالوپیتکوس ها را با صفات امروزی تری از جنس Homo به صورت توام دارد، که این دیدگاه ما در مورد گذشته را تغییر می دهد.
دهه هاست که پژوهشگران در جستجوی فسیل هایی از آفریقا هستند که مراحل اولیه ی شجره ی جنس Homo را مستند کنند، اما اندک موفقیتی در این زمینه به دست آورده اند. نمونه های بازیابی شده ای که عمرشان به ۲٫۵ تا ۳ میلیون سال پیش باز گردد، بسیار محدود بودند و عموما خوب محفوظ نمانده بودند که این خود مطالعه ی آن ها را بسیار دشوار می کرد.
اما این فسیل جدیدی که در اتیوپی پیدا شد و عمر ۲٫۸ میلیون ساله اش ،سرنخ هایی در مورد تغییرات فک و آرایش دندانی در شجره Homo در مقایسه با آخرین ظواهر شناخته شده ی از استرولوپیتکوس آفرانسیس-Lucy فسیل معروف این گونه است- که در یک سایت اتیوپیایی در نزدیکی Hadar پیدا شده بود، بدست داد.
به گفته Brian Villmoare از دانشگاه نوادا،علی رغم تحقیقات گسترده، فسیل های مربوط به شجره ی جنس Homo که قدمتی به اندازه ۲ میلیون سال داشته باشند، بسیار نادر هستند. ویلمور یکی از کاوشگران اصلی در این زمینه است ، کسی که به خاطر این یافته، با اشتیاق بسیاری در یک کنفرانس خبری صحبت می کرد. ویلمور و همکارانش، این استخوان فک را به طور کامل آنالیز کردند، فکی که تقریبا پنج دندان سالم داشت. پژوهشگران دریافتند که مکان و سن این فسیل، آن را در جایی نزدیکی اوسترالوپیتکوس آفرانسیس قرار میدهد، دندان های این نمونه، به خاطر نزدیکی و فرم متقارنشان، بسیار نزدیک به گونه های جنس Homo بودند.
ظاهر این فسیل، دیگر کاندیدا هایی که می خواهند در جایگاه اولین نیای جنس ما قرار بگیرند را کنار می زند، کاندیداهایی مثل Australopithecus garhi که ۲٫۵ میلیون سال قدمت دارد. یا Australopithecus sediba با ۱٫۷ میلیون سال عمر. انطور که پژوهشگران می گویند، همه با ذهن باز این تئوری های جدید را در مورد درخت تبارزایشی گونه های انسان قبول نمی کنند.
در طول زمان، این جنس جدید از هومونید ها شروع کرند به استفاده از ابزار (یعنی هومو هابیلیس ها) ، شروع کردند به راه رفتن روی دو پا( یعنی هومو ارکتوس ها) و در ادامه با افزایش پیچیدگی اجتماعی گروه هایشان در یک جانشینی فرگشتی، به اینجایی رسیدند که همه ما اکنون بخشی از آن هستیم.
خب ، این ها چه از گذشته ی ما ،نیاکان ما و منشا ما به ما می گویند؟،آیا این یافته ، آنطور که برخی میگویند،نشانگر این است که تاریخ از آغاز کلا اشتباه کرده است؟ چه چیزهایی دیگری در خفا است تا بلکه پیداشود؟ فرگشت طبیعی چقدر در این بازی نقش داشته است؟این ها تنها بعضی از سوالاتی هستند که از آغاز این کشفیات به ذهن ها خطور نموده اند. این راه ما را به کجای ناشناخته ها خواهد برد؟ اما پژوهشگران ، بیش از پیش، بر آنند که درک کنند و درخت تبارزایشی گونه های انسان را با دقتی بیشتر از آنچه پیشتر انجام شده مطالعه کنند.
ترجمه از مایوسوته
http://www.ancient-code.com