انسان نقش پررنگی در انقراض خرس غار داشته است
جمجمه خرس غار در موزه تاریخ طبیعی بلگراد، صربستان
دانشمندان می گویند ورود ۴۰ هزار سال پیش اجداد انسان به اروپا با شروع روند نابودی خرس غار همراه بوده است.
شواهد تازه حاکیست که انسان این خرس را با شکار از سکونتگاهش راند که این گونه را به سوی انقراض برد.
در نهایت فشارهای دیگری مثل شروع عصر یخ و کاهش منابع غذایی نابودی کامل این گونه را رقم زد.
خرس غار نهایتا ۲۴ هزار سال پیش منقرض شد.
پروفسور ورنا شونمان از دانشگاه زوریخ که این مطالعه را هدایت کرده گفت: “ما از ۴۰ هزار سال قبل به این طرف شاهد افت چشمگیر جمعیت خرس غار هستیم، که مصادف با ورود انسان مدرن – از نظر آناتومی – به اروپا بود.”
“این روشن ترین شاهدی است که ما تاکنون از نقش احتمالی انسان در انقراض خرس غار پیدا کرده ایم.”
خرس غار که عمدتا از گیاهان تغذیه می کرد از نوعی بود که در آسیا و اروپا می زیست. این خرس دارای جد مشترکی با خرس قهوه ای امروزی بود.
فسیل های این گونه معمولا در غارها پیدا می شود که نشانگر استفاده از غار به عنوان یک سکونتگاه است.
شواهد
پژوهشگران دی‌ان‌ای میتوکندریایی استخراج شده از نمونه استخوان های کشف شده در سوئیس، لهستان، فرانسه، اسپانیا، آلمان، ایتالیا و صربستان را تحلیل کردند.
آنها توانستند نقشه ای از محل زندگی این خرس ها و تنوع آنها در دوره ای که شمار پستانداران بزرگ جثه زمین زیاد بود تهیه کنند.
به نظر می رسد جمعیت این خرس ها متنوع تر از حد تصور بوده؛ جمعیتی که تا حدود ۴۰ هزار سال پیش نسبتا پایدار بود.
این یافته ها موید این برداشت است که انسان نقشی عمده در راندن خرس غار به لبه پرتگاه انقراض بازی کرده بود.
انقراض خرس غار موضوع بحث های زیادی بوده: اینکه نقش انسان در این پدیده پررنگ تر بوده، نقش سایر عوامل زیست محیطی یا ترکیبی از این دو.
تازه ترین مطالعه که در نشریه “گزارش های علمی” چاپ شده شناخت عمیق تری از این موضوع به دست می دهد، اما بعید است سخن آخر در این مورد باشد.
