اولویت اصلی ستاره‌شناسان؛ جستجوی حیات فرازمینی
به ناسا توصیه شده است که اداره جدیدی برای نظارت بر رصدخانه‌ها و ماموریت‌های مشترک دهه‌های آینده ایجاد کند.
در نخستین گام باید تلسکوپی فراهم کرد که قادر باشد سیاراتی با نورافشانی ۱۰ میلیارد بار ضعیف‌تر از ستاره‌های آن‌ها را را رصد کند – Nasa
طبق گزارشی که با حمایت مالی ناسا تهیه شده است، جست‌وجوی حیات فرازمینی اولویت اصلی ستاره‌شناسان در ده سال آینده است.
طبق این تحقیق که اکثر دست‌اندرکاران آن ستاره‌شناسان ایالات متحده هستند و روز گذشته (پنجم نوامبر) به صورت گزارشی از سوی فرهنگستان ملی علوم، مهندسی و پزشکی انتشار یافت، انسان باید همچنان در پی یافتن جهان‌هایی باشد که ممکن است میزبان سایر انواع حیات باشند.
در این گزارش آمده است که پیش از این، «پیشرفت شگفت‌آوری»در یافتن سیاره‌های فراخورشیدی و بررسی آن‌ها داشته‌ایم. هدف نهایی عکس گرفتن از سایر جهان‌های شبیه کره زمین است. گزارش مذکور می‌افزاید: «حیات در زمین می‌تواند نتیجه فرایندی عادی باشد، یا ممکن است به مجموعه شرایطی چنان نامعمول نیاز داشته باشد که بگوییم ما تنها موجودات زنده در این بخش از کهکشان خودمان یا حتی سراسر گیتی هستیم. در دهه‌های آینده انسان در مسیری قرار می‌گیرد که مشخص خواهد کرد در جهان تنها هستیم یا خیر.»
انجام دهندگان این تحقیق همچنین خواستار آن شده‌اند که برای بررسی سیاه‌چاله‌ها، ستاره‌های نوترونی، کهکشان‌ها، و سراسر گیتی فعالیت بیشتری انجام گیرد.
در ادامه گزارش آمده است که فقدان تکثر در دست‌اندرکاران طرح‌های تحقیقات ستاره‌شناسی نمایان است و ناسا باید به هنگام تصمیم‌گیری در باره ماهیت تحقیقات آتی، به آرایش جمعیت‌شناختی گروه‌های تحقیقاتی توجه داشته باشد.
این بررسی تحقیقی هر ۱۰ سال انجام می‌شود و ده‌ها محقق که اکثرشان در ایالات متحده مستقر هستند، داده‌های ورودی آن را فراهم می‌کنند.
این تحقیق به تدوین اولویت‌ها و توصیه‌های راهنمای پژوهش در حوزه ستاره‌شناسی و سیارات در سال‌های آینده کمک می‌کند.
در این تازه‌ترین گزارش، به ناسا توصیه شده است که اداره جدیدی برای نظارت بر رصدخانه‌ها و ماموریت‌های مشترک دهه‌های آینده ایجاد کند.
طبق این گزارش، در نخستین گام باید تلسکوپی بسیار بزرگ‌تر از تلسکوپ فضایی هابل فراهم کرد که قادر باشد سیاراتی با نورافشانی ۱۰ میلیارد بار ضعیف‌تر از ستاره‌های آن‌ها را را رصد کند. همین که فناوری‌های لازم مهیا شود، می‌توان این تلسکوپ را با هزینه کردن حدود ۱۱ میلیارد دلار در دهه ۲۰۴۰ آماده بهره‌برداری کرد و سپس سایر رصدخانه‌های عظیم چند میلیارد دلاری را راه‌اندازی کرد.
البته در این گزارش بر ضرورت انجام ماموریت‌های کوچک‌تر و جمع‌وجورتر نیز تاکید شده است. طبق این گزارش، با اعزام یک فضاپیما به فضا در هر دهه و با حداکثر هزینه یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون دلار، می‌توان پیشرفت‌های علمی را به‌موقع انجام داد.
در این گزارش به خطر ناشی از سال‌ها تأخیر و هزینه‌های اضافی در اجرای طرح‌های بزرگ نیز اشاره شده است. تلکسوپ فضایی «جیمز وب» متعلق به ناسا که برای مشاهده اوایل (پدید آمدن) گیتی و کنکاش در جو سایر سیارات طراحی شده است، ماه آینده بالاخره آغاز به کار می‌کند و خود نمونه اعلای این مشکلات است. با این حال، طبق این گزارش، راه‌اندازی این تلسکوپ «واقعه مهم و سرنوشت‌سازی در حوزه نجوم و اخترفیزیک دو دهه آینده است.»
در این گزارش که ناسا، بنیاد ملی علوم، وزارت انرژی، و نیروی هوایی حامی مالی آن هستند، به این نکته اشاره شده است که این بررسی در دوران بحرانی سلامت عمومی انجام شده است. این همه‌گیری اهمیت علم را بیش از پیش نشان داد، با این حال «اثرات نهایی اجتماعی و اقتصادی همه‌گیری هنوز روشن نیست، و این امر به تردیدها در مورد چشم‌انداز آینده دامن می‌زند.»
نویسندگان این گزارش از ناسا، بنیاد ملی علوم، و وزارت انرژی خواسته‌اند که آزار جنسی و تبعیض را «نوعی بدرفتاری علمی بدانند»، اصل تکثر را در انتخاب مدیران رده بالاتر بیش از پیش رعایت کنند، و هنگام تعیین بودجه برای طرح‌ها، به تکثر توجه داشته باشند.
