ایا ما تنها هستیم ؟

تا اینجای کار میبینیم که نه تنها احتمال وجود موجودات متمدن در سایر کرات کهکشان وجود دارد، بلکه اکثر دانشمندان معتقدند که چنین تمدنهایی وجود داشته و حتی تعداد تقریبی آنها را هم در کهکشان ما حساب کرده اند. قدم بعدی ما این است که بدانیم آیا این موجودات باهوش غیر زمینی آیا تا به حال به کره زمین مسافرت کرده اند و با انسانهای زمینی برخورد داشته اند یا خیر؟ از اینجاست که اختلافات بین محققان مختلف در این زمینه به وجود می آید. در این مورد سه گروه وجود دارند.

دسته اول

دسته اول را دانشمندانی تشکیل میدهند که احتمال مسافرتهای بین ستاره ای را به علت فاصله بسیار زیاد ستارگان از یکدیگر و محدودیت سرعت قابل دسترسی جهت سفرهای فضایی به سرعت نور، منتفی میدانند و بدین ترتیب امکان سفر موجودات هوشمند از کرات دیگر به زمین را غیرممکن میدانند و تنها شانس برای یافتن اثری از تمدنهای دیگر را جستجوی امواج ارسالی از آن تمدنها در فضا توسط رادیو تلسکوپها میدانند.

مخالفان این گروه معتقدند که سرعت نور را نمیتوان به طور قطع بالاترین سرعت قابل دسترسی دانست و ممکن است با پیشرفت دانش بشر قوانین علمی جدیدی کشف شود که امکان دست یافتن به سرعتهای بالاتر از سرعت نور را امکان پذیر سازند. جالب است بدانید که سازندگان اولین قطارها شدیداً اعتقاد داشتند که هیچ قطاری با سرعت بالاتر از ۳۰ کیلومتر در ساعت نمیتواند حرکت کند چون در سرعتهای بالاتر از ۳۰ کیلومتر در ساعت هوای داخل قطار به بیرون از قطار کشیده شده و مسافران خفه میشوند.

دسته دوم

دسته دوم هم یوفولوژیست ها هستند که ادعا میکنند موجودات بیگانه امروزه با بشقاب پرنده های خود که هر از چند گاهی در مناطق مختلف کره زمین مشاهده میشوند، به زمین مسافرت میکنند. این افراد اعتقاد دارند که این موجودات بیگانه صاحب تکنولوژی بسیار پیشرفته ای هستند و سفینه های آنها با استفاده از نیروی محرکه نوعی جاذبه موسوم به جاذبه ی فواصل بین ستاره ای، این فاصله را در مدت کوتاهی طی میکنند.

دسته سوم
دسته سوم هم طرفداران نظریه فضانوردان باستانی هستند که معتقدند موجودات بیگانه بسیار پیشرفته ای در زمانهای بسیار گذشته به کره زمین مسافرت کرده اند و در این سفرها با انسانهای اولیه برخورد داشته و تمدن و شهر نشینی را این موجودات به انسانهای اولیه آموخته اند.
این نظریه در اروپا و آمریکا یکی از بحث های داغ محافل باستان شناسی و تاریخ عهد باستان است و طرفداران و مخالفان سرسخت زیادی دارد. از بنیان گذاران این نظریه میتوان اریک فون دانیکن نویسنده و محقق سوییسی را نام برد که در سال ۱۹۶۸ با کتاب ارابه های خدایان که در ایران نیز ترجمه و چاپ شده است، این نظریه را به افکار عمومی جهان کشاند و در آن سال این کتاب پر فروش ترین کتاب سال آمریکا و بسیاری از کشورهای اروپایی شد. از این نویسنده کتابهای زیادی از جمله چشمان ابوالهول، طلای خدایان و خدایان آن سوی فضا و غیره در ایران چاپ شده است.

از دیگر طرفداران سرسخت نظریه فضانوردان باستانی میتوان به زکریا سیتچین، محقق روس تبار اشاره کرد. سیتچین از معدود افرادی است که قادر به درک و ترجمه خط میخی سومری است و آثار او غالباً از ترجمه متون سومری منشا میگیرند. مشهورترین آثار این نویسنده سری کتابهای سرگذشت زمین و سیاره ی اکس است.