برای اولین بار؛ رصد پوست‌اندازی ستاره‌ای در کهکشان راه‌شیری
بر اساس یافته‌ی اخترشناسان، ستاره‌ی غول‌پیکری با نام «Rحجار» با توده‌های عظیمی از گردوغبار ستاره‌ای احاطه شده است. ستاره‌ی Rحجار که با عناوین HD8879 و IRAS01246-3248 نیز شناخته می‌شود، در صورت فلکی حجار واقع شده و ۱،۵۰۰ سال نوری از زمین فاصله دارد.
«مارکوس ویتکوفسکی» اخترشناس رصدخانه‌ی جنوبی اروپا و همکارانش گفتند: «ستاره‌ی Rحجار، ستاره‌ی غول‌پیکر غنی از کربن است؛ یعنی به پایان عمرش نزدیک می‌شود. در این مرحله، ستاره‌هایی با جرم کم و متوسط با کاهش دما روبه‌رو می‌شوند، جوهای منبسط ایجاد می‌کنند و قسمت زیادی از جرم‌شان را از دست می‌دهند.
آن‌ها در حال تبدیل به سحابی‌های سیاره‌‌نمای چشم‌گیری هستند. اگرچه اصول پایه‌ی این فرآیند کاهش جرم قابل فهم است، اما اخترشناسان همچنان در حال بررسی چگونگی آغاز آن در نزدیکی سطح ستاره هستند. میزان جرمی که ستاره از دست می‌دهد، تبعات قابل توجهی برای تکامل ستاره‌ای آن دارد و آینده آن‌را تغییر می‌دهد. این عامل به تشکیل انواع مختلفی از سحابی‌ها منجر می‌شود.
از آنجا که ستاره‌های AGB در قالب سحابی‌های سیاره‌ای به زندگی خود پایان می‌دهند، طیف وسیعی از عناصر را به‌وجود می‌آورند؛ مثل ۵۰ عنصر سنگین‌تر از آهن که در کیهان آزاد شده و برای ایجاد ستاره‌ها، سیاره‌ها و اقمار مورد استفاده قرار می‌گیرند. این عناصر شالوده‌ی حیات را نیز تشکیل می‌دهند.»
اخترشناسان با بهره‌گیری از مشاهدات ابزار نصب شده بر روی تداخل‌سنج تلسکوپ بسیار بزرگ رصدخانه‌ی جنوبی اروپا، به تجزیه و تحلیل عکس‌های تداخل‌سنجی پرداختند که بین اکتبر ۲۰۱۲ و دسامبر ۲۰۱۵ تهیه شده بودند. این مشاهده‌ها نشان از ساختار پیچیده و نقطه‌ای روشن در دیسک غباری ستاره‌ی IRAS 01246-3248 داشت.
دکتر ویتکوفسکی و همکارانش بیان کردند: «ساختار پیچیده‌ی کشف شده، احتمالاً توسط سلول‌های همرفتی عظیمی به‌وجود آمده است و اثرات آن‌ها بر ایجاد گردوغبار و مولکول مشهود است. نقطه‌ی روشن ناحیه‌ای در پیرامون ستاره است که تقریباً هیچ گردوغباری در آن وجود ندارد. این به ما اجازه می‌دهد تا با شفافیت بیشتری به درون سطح ستاره بنگریم.»
