ترس از بیمارستان: درک نوزوکوموفوبیا

ابزار پزشکی آلوده، باکتری‌ مرگبار را که به آنتی‌بیوتیک‌ها هم مقاوم شده است، وارد بدن بیماران بیمارستان رونالد ریگان کرده است.

 

نوزوکوموفوبیا چیست؟

نوزوکوموفوبیا که معمولاً به عنوان ترس از بیمارستان شناخته می شود، یک فوبی خاص است که با ترس یا اضطراب بیش از حد و غیر منطقی از حضور در بیمارستان یا اطراف آن مشخص می شود.

اگرچه اغلب مورد بحث قرار نمی گیرد، اما این یک اختلال اضطراب نسبتاً رایج است که می تواند به طور قابل توجهی بر افراد و مراقبت های بهداشتی آنها تأثیر بگذارد.

از واژه‌های یونانی “nosos” به معنای بیماری، “komeo” به معنای مراقبت و “phobia” به معنای ترس گرفته شده است، نوزوکوموفوبیا ترس از بیمارستان است. این ترس می تواند آنقدر شدید باشد که افراد را از مراجعه به مراقبت های پزشکی، حتی زمانی که برای رفاه آنها لازم است، باز می دارد. این فوبیا می‌تواند در اشکال و شدت‌های مختلف ظاهر شود، از ناراحتی خفیف با دیدن بیمارستان تا حمله اضطراب ناتوان کننده هنگام ورود به بیمارستان.

 

علائم نوزوکوموفوبیا

علائم نوزوکوموفوبیا می تواند بین افراد متفاوت باشد. به طور معمول، صرف فکر کردن یا دیدن یک بیمارستان علائمی را ایجاد می کند که می تواند شامل موارد زیر باشد:

• افزایش ضربان قلب و تپش قلب

• تنگی نفس

• لرزیدن یا لرزش

• دهان خشک

• حالت تهوع و ناراحتی معده

• احساس سرگیجه یا ضعف

• میل شدید برای فرار

• ترس از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن

در موارد شدید، افراد مبتلا به نوزوکوموفوبیا ممکن است تمام تلاش خود را برای اجتناب از بیمارستان ها انجام دهند، حتی از درمان ضروری پزشکی خودداری کنند. درک این نکته ضروری است که این پاسخ ها انتخاب نشده اند. آنها واکنش های خودکار ناشی از فوبیا هستند.

 

علل نوزوکوموفوبیا

مانند بسیاری از فوبیاها، تشخیص علت دقیق بیمارستان فوبیا نیز دشوار است، زیرا اغلب شامل یک تعامل پیچیده از عوامل ژنتیکی، محیطی و روانی است. برخی از علل شایع عبارتند از:

• تجربه تروماتیک : تجربه یک رویداد آسیب زا در یک بیمارستان، مانند یک آسیب شخصی، روش تهاجمی، یا مرگ یکی از عزیزان، می تواند باعث ایجاد نوزوکوموفوبیا شود.

• ترس آموخته شده : مشاهده ترس دیگران یا شنیدن تجربیات منفی در بیمارستان ها می تواند ترس از بیمارستان را القا کند.

• ترس از بیماری یا مرگ : بیمارستان ها معمولاً با بیماری و مرگ مرتبط هستند. افرادی که از بیماری یا مرگ و میر می ترسند ممکن است از بیمارستان ترس داشته باشند.

 

تشخیص نوزوکوموفوبیا

نوزوکوموفوبیا، مانند سایر فوبیاهای خاص، بر اساس یک مصاحبه بالینی جامع و دستورالعمل های تشخیصی تشخیص داده می شود. DSM-5 (راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم) معیارهایی را برای تشخیص فوبیای خاص ارائه می دهد که شامل ترس بیش از حد و غیرمنطقی ناشی از یک شی یا موقعیت خاص است که منجر به رفتار اجتنابی می شود.

 

درمان نوزوکوموفوبیا

درمان نوزوکوموفوبیا معمولاً شامل درمان‌های روان‌شناختی می‌شود که درمان شناختی-رفتاری (CBT) رایج‌ترین رویکرد مورد استفاده است. CBT به بیماران کمک می کند تا افکار غیرمنطقی در مورد بیمارستان ها را شناسایی و به چالش بکشند و پاسخ های سالم تری ایجاد کنند.

 

مواجهه درمانی، زیرمجموعه ای از CBT، به تدریج بیماران را در معرض موقعیت ترسناک (در این مورد، بیمارستان ها) در یک محیط کنترل شده و ایمن قرار می دهد و به آنها اجازه می دهد تا تحمل کنند و ترس را کاهش دهند.

 

در برخی موارد، ممکن است از دارو برای مدیریت علائم اضطراب حاد استفاده شود، اگرچه این یک راه حل طولانی مدت نیست. تکنیک های ذهن آگاهی و تمرینات آرامش بخش نیز می توانند در مدیریت علائم مفید باشند.

 

سوالات متداول درباره ترس از بیمارستان – نوزوکوموفوبیا

نوزوکوموفوبیا چیست؟

نوزوکوموفوبیا ترس غیرمنطقی و بیش از حد از بیمارستان است. این ترس می تواند به حدی باشد که افراد حتی زمانی که به مراقبت های پزشکی نیاز دارند از بیمارستان ها اجتناب کنند.

 

علائم نوزوکوموفوبیا چیست؟

علائم می تواند شامل ضربان قلب سریع، تنگی نفس، لرزش، خشکی دهان، حالت تهوع، احساس سرگیجه یا ضعف، میل شدید به فرار و ترس از دست دادن کنترل یا دیوانه شدن باشد. این علائم می تواند صرفاً با فکر یا دیدن یک بیمارستان ایجاد شود.

 

چه چیزی باعث نوزوکوموفوبیا می شود؟

علل nosocomofobia می تواند چند عاملی باشد، از جمله تجربیات آسیب زا در بیمارستان، ترس های آموخته شده از تجربیات منفی دیگران، یا ترس از بیماری یا مرگ که اغلب با بیمارستان همراه است.

 

چگونه نوزوکوموفوبیا تشخیص داده می شود؟

نوزوکوموفوبیا بر اساس یک مصاحبه بالینی جامع و معیارهای راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، ویرایش پنجم (DSM-5) تشخیص داده می شود. ویژگی های کلیدی شامل ترس غیرمنطقی و بیش از حد ناشی از یک موقعیت خاص (بیمارستان) است که منجر به رفتارهای اجتنابی می شود.

 

نوزوکوموفوبیا چگونه درمان می شود؟

درمان اغلب شامل درمان‌های روان‌شناختی مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT) و مواجهه درمانی است که به فرد کمک می‌کند ترس خود را درک کرده و مدیریت کند. در برخی موارد، ممکن است از دارو برای مدیریت علائم اضطراب حاد استفاده شود و تکنیک‌های تمرکز حواس و تمرین‌های آرامش‌بخش نیز می‌توانند مفید باشند.

 

آیا نوزوکوموفوبیا می تواند بر مراقبت های بهداشتی که یک فرد دریافت می کند تأثیر بگذارد؟

بله، بیمارستان‌هراسی می‌تواند به طور قابل‌توجهی بر مراقبت‌های بهداشتی فرد تأثیر بگذارد. ترس می تواند آنقدر شدید باشد که افراد را از جستجوی درمان های پزشکی لازم باز دارد، که به طور بالقوه می تواند منجر به مشکلات سلامتی شدیدتر در آینده شود.

 

آیا می توان بیماری نوزوکوموفوبیا را به طور کامل درمان کرد؟

بله، با درمان مناسب مانند CBT یا مواجهه درمانی، افراد می توانند بر ترس خود از بیمارستان غلبه کنند. با این حال، نیاز به تعهد قوی به روند درمانی دارد و برای هرکس متفاوت است. برخی ممکن است بهبود قابل توجهی را ببینند و اساساً فوبیای خود را “درمان” کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به مبارزه ادامه دهند اما راهبردهای مقابله ای مؤثری را برای مدیریت ترس خود بیاموزند.

 

سخن پایانی مقاله ترس از بیمارستان یا نوزوکوموفوبیا

نوزوکوموفوبیا یک ترس پیچیده است که می تواند اثرات عمیقی بر زندگی فرد داشته باشد، به ویژه زمانی که مراقبت های پزشکی لازم را مختل کند. با این حال، با درک، همدلی و درمان مناسب، افراد می توانند بر این ترس غلبه کنند و بر اضطراب خود کنترل داشته باشند. برای هر کسی که از نوزوکوموفوبیا رنج می‌برد، ضروری است که با متخصصان سلامت روان که می‌توانند کمک و راهنمایی کنند، تماس بگیرند.

 

درک و پرداختن به نوزوکوموفوبیا نه تنها برای افرادی که از آن رنج می برند مهم است، بلکه برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی نیز حیاتی است. آگاهی از این فوبیا می تواند به آنها کمک کند تا محیطی راحت تر و دلسوزتر برای بیماران خود فراهم کنند و در نهایت تجربه و نتیجه کلی مراقبت های بهداشتی را بهبود بخشند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *