حتی صلح طلب ترین آدم فضایی ها هم می‌توانند برای انسان‌ها، یک خطر باشند
معمولا از خطر آدم فضایی های متخاصم صحبت می‌شود. هرچند که آدم فضایی های صلح طلب نیز می‌توانند برای تمدن انسان و کره زمین فاجعه‌وار باشند.
در دنیای کتاب‌ها و فیلم‌های علمی تخیلی مرتب به موضوع ارتباط با موجودات فرازمینی پرداخته می‌شود؛ اما این موارد کم‌کم به مباحثی جدی تبدیل می‌شوند. فعالان آکادمیک نیز هرچند وقت یکبار با انتشار مقاله‌ای به نگرانی‌ها و تبعات ارتباط با یک تمدن پیشرفته فضایی می‌پردازند.
اخیرا مقاله‌ای به نام پیامدهای ژئوپلیتیک یک برنامه SETI موفق منتشر شده است. در نوشتن این مقاله سه نفر نقش داشتند که با مراکزی همچون ناسا، Penn State ETI Center، دپارتمان فلسفه کالج اسپرینگ‌هیل و دانشکده حقوق هاروارد همکاری دارند. این مقاله در پاسخ به مطلبی که پیشتر در سال ۲۰۲۰ منتشر شده بود، ارائه شده است.
خطر آدم فضایی های صلح طلب برای تمدن انسان‌ها
در بسیاری از مقالات منتشر شده بیشتر تلاش‌ها متمرکز بر خطرات جستجو برای حیات فرازمینی و پیام دادن به تمدن‌های فضایی پیشرفته است؛ اما اگر آن تمدن ها پیشرفته و خطرناک باشند، چه؟ استیون هاوکینگ نیز در سال ۲۰۱۰ گفته بود که چنین بیگانگان پیشرفته‌ای احتمالا همچون اقوام کوچ‌نشین خواهند بود و سعی می‌کنند هر سیاره‌ای که در دسترس آنها قرار دارد را مستعمره کنند.
هرچند که نویسندگان مقاله ۲۰۲۰ روی یک خطر دیگر از سوی آدم فضایی ها تمرکز کرده بودند. اگر تنها یک سیگنال از فعالیت‌های موجودات فضایی دریافت کنیم، چه اتفاقی رخ می‌دهد؟ این احتمال وجود دارد که پس از دریافت سیگنال، تا حدودی در باورهای رایج تردید ایجاد شود و حتی برخی بنیادهای مهم هم به خطر بیفتند.
هرچند که این واکنش‌های هیجانی پس از مدتی فروکش خواهند کرد و افراد به زندگی روزمره خود برمی‌گردند. این اتفاق برای دانشمندان نیز انقلابی خواهد بود؛ ولی اکثر آنها هم پس از مدتی دیگر به این موضوع اهمیت نمی‌دهند. اما واکنش ملت‌ها و رهبران سیاسی به کشف سیگنال آدم فضایی های صلح طلب چه خواهد بود؟
بر کسی پوشیده نیست که کشورهای مختلف در حال رقابت با هم در عرصه‌های مختلف هستند و طبیعتا کشوری که بتواند ارتباط با موجودات فضایی را به صورت انحصاری برای خودش در آورد، بر دیگران برتری خواهد داشت. احتمال اینکه یک تمدن فرازمینی صلح طلب از نظر فناوری از ما بسیار پیشرفته‌تر باشد، زیاد است. به همین خاطر اگر کشوری بتواند به صورت انحصاری با آنها ارتباط داشته باشد، برای دیگران خطرناک خواهد بود.
تصور کنید که روسیه، چین یا آمریکا به دنبال این برتری باشند. مقاله منتشر شده در سال ۲۰۲۰ پیشنهاد می‌کند که مراکز علمی با نیروهای پلیس در ارتباط باشند، امنیت پرسنل و محل اقامت آنها را تامین کنند و محوطه موسسه خود را نیز ایمن نگه دارند. آنها همچنین پیشنهاد کرده بودند که از تجهیزاتی همچون تلسکوپ‌های رادیویی مثل راکتورهای اتمی حفاظت شود.
هرچند که مقاله جدید این اقدامات را مفید نمی‌داند و فکر نمی‌کند که یک کشور بتواند ارتباط با موجودات فضایی را به صورت انحصاری در آورد. به باور آنها اقدامات امنیتی و حفاظتی شدید می‌تواند این پیام را به دنیای بیرون منتقل کند که یک اتفاق مهم و سری در آن مرکز در حال رخ دادن است.
در واقع خطر اصلی این است که یک کشور فکر کند می‌تواند با آدم فضایی های صلح طلب ارتباط انحصاری داشته باشد. در قوی‌ترین رصدخانه‌های جهان دانشمندانی از کشورهای مختلف فعالیت دارند و طبیعتا پنهان کردن چنین موضوع مهمی از کشورهای دیگر کار ساده‌ای نیست.
از طرفی دیگر دانش به صورت تدریجی به دست می‌آید و خطی نیست. برای اینکه یک درک جدید مفید باشد، باید زمینه علمی متناسب با آن را هم داشته باشیم. به عنوان مثال آیا دانشمندان قرون وسطی می‌توانند از یک کتاب درسی در رابطه با طراحی سلاح‌های هسته‌ای استفاده کنند؟ حتی اگر متوجه آن بشوند، آیا امکان استفاده از آن را خواهند داشت؟ خیر.
این موضوع در رابطه با دانش پیشرفته آدم فضایی های صلح طلب نیز صدق می‌کند. جدا از این، دستاوردهای فناوری پیشرفته چه فایده‌ای برای یک کشور خواهد داشت؟ در حال حاضر کشورهای بزرگ تعداد کافی سلاح اتمی برای نابود کردن کل تمدن انسان را دارند. آیا رابطه انحصاری با یک تمدن بیگانه می‌خواهد به سلاح پیشرفته‌تری منجر شود؟
در واقع خطر اصلی ارتباط با آدم فضایی های صلح طلب به خود انسان‌ها مربوط می‌شود. اگر دیگر کشورها فکر کنند که یک کشور قدرتمند می‌خواهد با موجودات فضایی ارتباط انحصاری داشته باشد و به سلاح‌های پیشرفته دست پیدا کند، قطعا نگران خواهند شد. این نگرانی می‌تواند در نهایت به حمله پیش‌دستانه و جنگ‌های گسترده جهانی منجر شود.
از طرفی حتی اگر دانشمندان تصمیم بگیرند که چیزی را پنهان نکنند و در مراکز سری نیز حضور نداشته باشند، در خطر خواهند بود. قطعا افراد زیادی وجود دارند که فکر می‌کنند ارتباط با موجودات فضایی حتی صلح طلب نیز برای بشر خطر دارد و به همین خاطر ممکن است قصد جان دانشمندان را بکنند.
اگر فکر می‌کنید که در سال‌های آینده کسی چنین رویکردی نخواهد داشت، کافی است به واکنش‌های غیر علمی و عجیبی که در مقابل بیماری و واکسن کرونا شاهد بودیم، نگاهی بیندازید.
در واقع بهترین راهکار در صورت مواجهه با آدم فضایی های صلح طلب این است که دانشمندان و موسسات علمی رویکردی شفاف داشته باشند و از پنهان کردن اطلاعات و یا ارائه ناقص آنها اجتناب کنند. همچنین در این سازمان‌ها باید تمهیداتی برای همکاری‌های بین‌المللی دیده شود تا کشورهای مختلف نگران ارتباط یک‌طرفه یک کشور با تمدن‌های بیگانه نشوند. اشتراک داده‌ها و آموزش تصمیم‌گیران در کشورهای مختلف نیز می‌تواند مفید باشد.
بدین ترتیب یک همکاری بین‌المللی منسجم می‌تواند خطر ارتباط با آدم فضایی های صلح طلب را از بین ببرد و همچنین شرایط را برای پیشرفت انسان‌ها و مستعمره کردن کرات دیگر فراهم کند. در غیر این صورت باید انتظار درگیری‌های گسترده و آنچه بیشتر مناسب داستان‌های علمی تخیلی است را داشته باشیم.
البته همه این موارد در صورتی است که با آدم فضایی های صلح طلب مواجه شویم. اگر آنها صلح طلب نباشند و بخواهند زمین را به کنترل خود در آورند، قطعا شرایط سختی رقم خواهد خورد.
به نظر شما اولین مواجهه انسان با آدم فضایی های صلح طلب خواهد بود یا موجوداتی پیشرفته و متخاصم؟
