خودارضایی در مراحل مختلف زندگی :
خودارضایی در مراحل مختلف سنی به دلایل مختلف صورت می گیرد. گروه های سنی که به شکل های مختلف به این عمل مبادرت می ورزند عبارتند از :
۱- نوزادان : نوزادان به عنوان بخشی از کاوش ِ عمومی در بدن خویش، اقدام به خودارضایی می کنند .
۲- کودکان کم سن و سال : برای این دسته خودارضایی عموما با تخیلات جنسی همراه نیست. کودکان کم سن و سال به بررسی نگرش والدین خود نسبت به خودارضایی میپردازند . چنانچه والدین در مقابل خودارضایی کودک واکنش ناخوشایندی نشان دهند، کودک نسبت به احساسات و رفتارهای جنسی احساسی همراه با خجالت و شرمساری پیدا می کند .
۳- نوجوانان : خودارضایی در بین این گروه سنی چه در میان دختران و چه در میان پسران بسیار متداول است . بسیاری از نوجوانان نسبت به اندام های در حال رشد و کامل شدن ِ احساسات جنسی خویش نگران و نامطمئن هستند . گفته های متضاد و داده های غلط والدین و سایرین می تواند اضطراب و آشفتگی آنها را افزایش دهد.
۴- بالغین (بزرگسالان) : برخی افراد گمان می کنند که خودارضایی تنها عملی مناسب برای افراد ِ فاقد شریک جنسی است. ولی اکثر افراد حتی بعد از داشتن یک شریک جنسی دائمی نیز، همچنان به خودارضایی در طول بزرگسالی نیز ادامه می دهند . این ایده که بزرگسالانی که خودارضایی می کنند بایستی منحرف و یا دارای نقصان باشند، کاملا غلط است. خودارضایی یک بخش سالم از زندگی فرد است، صرف نظر از اینکه فرد دارای شریک جنسی است یا خیر.
خودارضایی در کودکان :
در اغلب موارد خودارضایی به عنوان یک رفتار طبیعی در کودکان همه ی سنین دیده می شود. کودکان غالبا خودارضایی را از حدود ١٨ ماهگی آغاز می کنند. خودارضایی عموما بین سنین ۳ تا ۵ سالگی به اوج خود می رسد. پس از آن به تدریج از میزان آن کاسته می شود تا زمانی که بلوغ فرا برسد. بسیاری از والدین به هنگام مواجه با خودارضایی فرزندشان دچار تعجب و یا شوک می شوند. لازم است والدین به خاطر بسپارند که هیچ ضرر جسمانی در نتیجه ی خودارضایی متوجه ی فرزند آنها نخواهد شد. در اکثر موارد، این برخورد و واکنش والدین است که باعث به وجود آمدن مشکل در آینده می شود.
به عبارت دیگر مطالعات نشان می دهد که طریقه ی برخورد والدین با خودارضایی کودکشان در نگرش و رفتار جنسی آینده ی کودکشان تاثیر می گذارد. والدینی که قصد دارند بر خودارضایی کودک خویش نظارت داشته باشند بایستی از این نکته آگاه شوند که چه هنگام خودارضایی امری معمولی و چه هنگام نشان دهنده ی وجود برخی مشکلات اساسی است.
چرا کودکان خودارضایی می کنند ؟
۱- لذت : کودکان به سرعت می آموزند که خودارضایی یک امر لذت بخش است .
۲- کاهش تنش: برای بسیاری از کودکان، خودارضایی باعث کاهش تنش می شود ، این کودکان ممکن است در مواقعی که غمگین، بی حوصله، کسل یا مضطرب هستند ، خودارضایی کنند .
۳- جستجو و کنجاوی : خودارضایی در بسیاری کودکان بخشی از کنجکاویِ طبیعی آنان نسبت به بدن خویش می باشد.
والدین چه باید بکنند ؟
۱- از آن چشم پوشی کنید : خودارضایی، یک رفتار معمول و طبیعی برای اکثر کودکان است. بهترین کاری که والدین می توانند بکنند برخورد کاملا عادی با این موضوع است. والدین نبایستی کودکان را با انجام اعمالی از قبیل تنبیه و تهدید و یا سرزنش از خودارضایی باز دارند. اگر چنین کاری بکنند؛ در واقع خطر القاء این ایده که اندام های تناسلی چیزهایی بد و کثیف هستند را در کودک ایجاد کرده اند.
۲- خونسرد باشید : والدین نبایستی تلاش کنند تا واکنشی غیرعادی از خود نشان ندهند . آنها همچنین باید به خاطر بسپارند که در اثر خودارضایی هیچ خطری فرزند آنها را تهدید نمی کند. اگر والدین واکنش غیرعادی نشان دهند این ممکن است باعث ترس کودک شده و در آینده برای او مشکل ساز شود.
۳- شگفت زده نشوید : خودارضایی در بین کودکان سنین پایین امری بسیار معمولی و رایج است. به طور کلی پسرها زودتر از دختر ها شروع به خودارضایی می کنند. این به این دلیل است که یافتن کلیتوریس و واژن دشوارتر از پیدا کردن آلت تناسلی مردانه می باشد.
در اکثر موارد مشکلی که در نتیجه ی خودارضایی برای کودک به وجود می آید ناشی از برخورد غلط والدین با این مساله می باشد.
خودارضایی کودکان در مکان های عمومی :
خودارضایی امری ست که باید در خلوت صورت بگیرد. با این وجود اکثر کودکان خردسال، تفاوت بین رفتارهای عمومی و خصوصی را نمی دانند. در این موارد، باید این مساله به کودکان آموخته شود . والدین بایستی با خودارضایی کودک در یک مکان عمومی، مثل ِ سایر اعمالی که نباید در ملاء عام انجام شوند، برخورد کنند. (مثل دست کردن در بینی یا توالت کردن).
در اینجا به ذکر چند مورد که در به حداقل رساندن خودارضایی در ملاء عام کمک می کنند می پردازیم :
۱- توضیح دهید : چنانچه والدین کشف کردند که کودک در ملاء عام خودارضایی می کند، بایستی به کودک خود بگویند که این کار از جمله کارهایی است که بایستی حتما در مکان های خصوصی انجام شود. والدین نباید از این کار کودک انتقاد کرده، یا این مساله را پیوسته در گوش او بخوانند و یا کودک را تنبیه کنند .
کودکان خردسال ممکن است به هنگام استرس شروع به خودارضایی کنند. چنانچه فرزند شما در محلی که مکان بازی است، مشغول خودارضایی شد، شما بایستی به دنبال این نکته باشید که چه چیزی فرزند شما را مضطرب و آشفته کرده است.
۲- به او کارهای دیگر پیشنهاد کنید : والدین بایستی چیز دیگری که دستان کودک را در ملاء عام به خود مشغول می کند در اختیار او بگذارند. آنها همچنین می توانند حواس کودک را از خودارضایی به طرف فعالیت های دیگر پرت کنند .
چه زمانی بایستی نگران شویم ؟
در موارد نادری عادت خودارضایی در کودکان می تواند نشان دهنده ی وجود اختلالات دیگری باشد. والدین بایستی در شرایط زیر با متخصصان اطفال مشورت کنند :
۱- خودارضایی کودک با مناسبات اجتماعی او تداخل پیدا کند .
۲- راه هایی که برای پایان دادن خودارضایی در مکان های عمومی پیشنهاد شده بودند، بی فایده باشند .
۳- والدین احساس کنند که کودک منطقه ی تناسلی را نه به دلیل خود ارضایی بلکه به دلیل وجود ناراحتی در این منطقه می مالد و یا می خاراند. در این مواقع ممکن است کودک دچار عفونت و یا جوش و یا راش پوستی شده باشد .
۴- خود ارضایی به صورت پیوسته و بدون وقفه صورت بگیرد
