داستان بزرگ‌ترین قتل عام کودک در تاریخ بشر چیست؟
این قتل‌ها می‌تواند به ال‌نینو مرتبط باشد. طبق گفته‌ی نشنال جئوگرافیک، باستان‌شناسان، بقایای ۱۴۰ کودک را در یک گور دسته‌جمعی در ساحل شمالی پرو یافتند؛ شواهدی که بزرگ‌ترین قربانی کردنِ آیینیِ کودک در تاریخ را نشان می‌دهد. این صحنه‌ی خشن شامل اسکلت‌های دویست نوزاد لاما نیز بود. محققان برآورد کردند که این رویداد احتمالاً ۵۵۰ سال قبل رخ داده است، یعنی وقتی این ناحیه تحت کنترل امپراتوری چیمو، دومین جامعه‌ی بزرگ قبل از کلمبیایی ماورای اینکاها، بوده است.
«جان ورانو»، انسان‌شناس دانشگاه تولان که در این حفاری کار می‌کرد به نشنال جئوگرافیک، گفت: «من به شخصه هیچ وقت انتظار این را نداشتم و فکر نمی‌کنم هیچ کس دیگری هم انتظارش را داشته باشد.» بعد از اینکه ساکنان شهر پرویو ترجیجلو، اسکلت‌های هوازده‌ای که از پرتگاهی در نزدیکی خانه‌های‌شان در لا لیبرتاد بیرون آمده بود را در سال ۲۰۱۱ یافتند، باستان‌شناسان برای اولین بار نسبت به بقایای انسانی هشدار دادند. در طول حفاری‌ای در آن سال، باستان‌شناسان بقایای ۴۲ کودک را یافتند که این تعداد پس از آن افزایش یافت.
این سایت باستانی به‌طور رسمی «Huanchaquito-Las Llamas» نام دارد و واقع در محله‌ای مسکونی است. در حال حاضر ورانو در حال همکاری با «گابریل پریتو»، باستان‌شناس دانشگاه ملی تروجیو است. دیگر تمدن‌های آمریکای جنوبی، مانند اینکاها و آزتک، مراسم آیینی قربانی انسانی انجام می‌دادند، اما باستان‌شناسان هرگز تا قبل از این، اجساد کودک با چنین تراکمی را ندیده بودند.
جزئیات وحشتناک این قتل عام
جزئیات این کشتار نگران‌کننده است. اکثر این کودکان سن ۸ تا ۱۲ سال داشتند، اگر چه کوچک‌ترینِ آن‌ها پنج ساله بود. یافته‌ها نشان می‌دهد که صورت آن‌ها پوشیده از رنگدانه‌های قرمز بوده است و نشانه‌هایی از جراحت در اسکلت‌ها دیده می‌شود، از جمله قفسهی سینه‌ی شکسته‌شده و فرورفتگی و شکاف و برش در دنده‌ها. به نظر می‌رسد که قفسهی سینه‌ی کودکان باز شده بوده و دنده‌های آن‌ها بیرون آمده بوده تا قلب آن‌ها را خارج کنند. باستان‌شناسان با بررسی لایه‌های رسوب و ردپا در اطراف این سایت باستانی، محاسبه کردند که این قربانی‌ها احتمالاً طی یک روز انجام شده است.
از رد پاها به‌نظر می‌رسد که کودکان و لاماها در یک خط قرار گرفته‌اند و یکی پس از دیگری قربانی شده‌اند. حتی نشانه‌هایی از غلتیدن در رسوبات وجود دارد که نشان می‌دهد قربانیان تمایلی به شرکت در آن نداشتند. اجساد کودکان به سمت غرب، به سوی اقیانوس آرام دفن شدند؛ در حالی که لاماها به سمت شرق، به سوی کوه‌های آند، دفن شدند.
باستان‌شناسان، علاوه بر بقایای کودکان، بدن یک مرد و دو زن را در نزدیکی این سایت پیدا کردند. محققان معتقد هستند که ممکن است این بزرگسالان، قتل‌های آیینیِ سنتی را انجام داده‌اند و سپس به‌زودی اعدام شدند. طبق گزارش نشنال جئوگرافیک، بریدگی‌های دقیق روی اسکلت‌ها نشان می‌دهد که این قتل‌ها توسط دست‌های آموزش‌دیده صورت گرفته است. ورانو به نشنال جئوگرایک گفت: «این مراسم قتل آیینی است و بسیار سازمان‌دهی شده، بوده است.» ممکن است این قتل‌ها در پاسخ به رویداد ال‌نینو بوده باشد. اکنون محققان سعی دارند بفهمند که چرا این کودکان قربانی شده‌اند. یک نظریه این است؛ «آب و هوای بد».
محققان در لایه‌های رسوب در این سایت باستانی، شواهدی را یافتند که این منطقه تقریباً در همان زمان قربانی، سیل و باران شدیدی داشته است، احتمالاً به علت افزایش سطح دریا به خاطر رویداد ال‌نینو. ممکن است این سیل‌ها کشاورزی منطقه را مختل کرده باشند که این به نوبه‌ی خود می‌تواند منجر به قحطیِ گسترده شود. شاید قربانی کردن کودکان، آخرین چاره بوده به این امید که با خشنود کردن خدایان، آب و هوا بهبود یابد.
زمانی امپراتوری چیمو در سراسر باریکه‌ی عظیم ساحل اقیانوس آرام آمریکای جنوبی گسترش یافت که شامل اکوادور، شیلی و پروی امروزی بود. اما شواهد باستان‌شناسی نشان می‌دهد که آن‌ها تنها چند دهه بعد از این قتل عام، به وسیله‌ی هجوم اینکان از پای درآمدند. پریتو به نشنال جئوگرافیک گفت: «تعجب می‌کنید اگر بدانید چند سایت باستانی دیگر مانند این در این ناحیه و خارج از آن وجود دارد که باید بررسی شود. این فقط بخش کوچکی از مساله است.»
