درباره ستاره حضرت داوود(ع) چه می دانید؟

این ستاره شش پر از دو مثلث متساوی الاضلاع تشکیل شده که یکی از قاعده بر زمین است و دیگری از نوک .مثلثی که از قاعده بر زمین است نشان از حفظ موقعیت و آرامش و تعادل است و مثلثی که از نوک بر زمین است زیبایی در حین حفظ تعادل را نشان می دهد.زیبایی و تعادل مجموعا ستاره شش پر را می سازند که در میانه پرچم رژیم صهیونیستی نشسته است.و همه جا در آثار تاریخی یهود ، در کنیسه هایشان،محل اجتماعاتشان و حتی وسایل زندگی شان دیده می شود.
یک یهودی فلسفه دان به نام فرانتس روز نتسوایگ(۱۹۲۹-۱۸۸۶)متولد کتسل آلمان ،کتابی دارد به نام «ستاره نجات»که در آن سیر یهود در مکان و زمان را با استفاده از این ستاره نشان داده است .هر پر ستاره یک اسم دارد :خداوند،جهان و انسان از یکسو و آفرینش،تجلی و نجات از سوی دیگر.در نظر او اینها مفاهیمی واقعی هستند :خداوند در جهان به وسیله انسان به واقعیت می پیوندد.تجلی خدا در انسان رویدادی واحد و یکباره نیست بلکه آن نیز سیری دنباله دار است که انسان را وا می دارد تا برای همه بشریت نجات را به جهان آورد.راه یهودیت از آغاز به وسیله تاریخ و روح یهودی که در آن فعالیت می کند ،تعیین شده است..

بعضی از علمای یهود هم اعتقاد دارند که این نماد شش گوشه، شکلی است که از یک مرکز شکل گرفته و وجود یافته است. مرکز شکل نمایش دهنده بعد معنوی جهان است که توسط ابعاد مادی احاطه شده است. همچنین شش گوشه می تواند نشانگر شش روز کاری هفته باشند که طی آن ها خداوند جهان را آفریده است. در این تفسیر مرکز شکل، سبت (شنبه، روز استراحت و دعای یهودی ها) خواهد بود که شش روز دیگر هفته را در تعادل قرار می دهد.
در متون کابالا (مجموعه آموزه های یهود که امروزه در قالب مکاتب عرفانی جدید زیاد دیده می شود) دو مثلث به دوگانگی درونی انسان تعبیر شده است: خیر در برابر شر، روح در برابر جسم و غیره. در عین حال گفته می شود که دو مثلث، نمادی از رابطه دو طرفه قوم یهود و خدا است. مثلث رو به بالا، نشان دهنده کارهای خوبی هستند که به سمت بالا جریان می یابند و به نوبه خود خیر را از سمت خداوند به سمت پایین جاری می کنند. این جریان دوم، با یک مثلث به سمت پایین نشان داده می شود.
اما اینکه چرا این ستاره به داوود نبی منتسب است را علمای یهود این طور پاسخ داده اند که داوود نبی(س)در جنگ ها این ستاره را به نشانه تحت حمایت بودن قادر متعال بودن خود به بر سپرش نقش می کرده است.یعنی که خداوند از هر شش جهت (شمال ،جنوب،شرق،غرب،بالا و پایین) بر کهکشانها و زمین احاطه دارد و از همه این جهات نیز از او و قومش محافظت می کند .به همین دلیل یهود به این ستاره سپر داوود Magen David نیز می گویند.
فراماسون ها هم از این دو مثلث به تنهایی ویا با هم زیاد استفاده می کنند.طبق اعتقادات آنها که برگرفته از مکتب یهود است بر دو ستون ورودی معبد سلیمان این دو مثلث نقش بسته بوده است.یکی بر ستون راست (یاکینJ ) ،و دیگری بر ستون چپ(بوعز،B).و به همین دلیل بر دو ستون ورودی لژهای فراماسونری این دو مثلث دیده میشود.

 ستاره پنج پر هم در آداب و رسوم فراماسونها زیاد دیده میشود که آن هم برگرفته از تورات است:
«به ستاره ،پنتاگرام ،به ستاره پنج پر که نور ساطع می کند،به ستاره ای که در شرق قرار دارد،به ستاره ای که در داخل آن حرف Gحرف رمز معمار کائنات نقش بسته است،توجه کنید،این ستاره سمبل انسان مترقی و متجدد است.»
«جای دادن مسوولین در داخل ستاره شش گوش یعنی مهر سلیمان ،یا در داخل ستاره پنج پر .و یا داخل مثلث نور افشان ،امکان پذیر است.در ستاره شش گوش استاد ارجمند و دو نگهبان در سه گوش یک مثلث،و هیئت تشکیل دهنده لژ،یعنی نویسنده و خطیب و خادم در مثلث دومی جای می گیرند.در ستاره پنج پر استاد ارجمند در بالا،نویسنده و خطیب در زیر آن و در پائین نگهبان ها جای داده می شوند.»

 در اجرای مراسم عضویت ماسونها در لژ فراماسونی نامزد عضویت پس از اینکه طنابی به گردنش انداختند اولین کاری که باید انجام دهد بوسیدن ستاره داوودی است.
لازم به ذکر است شبیه به این ستاره درتاریخ زیاد دیده می شود و حتی در دوران پیش از تاریخ هم رد پای آن دیده شده است
برای مثال ستاره شش گوشه نشانه چاکرای قلب است، به عنوان نماد مقدس اتحاد زن و مرد استفاده شده، در یونان نشانه ازدواج مقدس (Hieros Gamous) بوده و در هند به عنوان نماد رقص کیهانی شیوا و شاکتی به کار رفته است.
منبع:گروه اینترنتی مبین

اولین بار که این نشان در تاریخ یهود ثبت شده در قرن ۱۲ میلادی توسط یهودا حدسی بوده است.

ستاره داوود آبی، نماد کنونی کشور اسراییلبرخی از یهودیان اعتقاد دارند که ستاره داوود نشانه آمیزش نهایت و بی نهایت، جهان دیدنی و جهان نادیدنی است. بر طبق نظر برخی علمای تورات ستاره شش گوشه دارد که نشان از شش روز هفته دارد. مرکز ستاره را نماد روز هفتم می‌دانند که روز استراحت است. این معنا به نوعی همان جامعیت و تقدس عدد هفت است.

اما برخی دیگر بر این باور هستند که این نشان داوود پیغمبر نیست، بلکه نشانهٔ داوود الروی فرزند سلیمان بن دوجی، که با ادعای مسیح بودن در مقابل سلجوقیان شورش کرد. سپس پس از مرگ وی نشانه پرچم او در بین یهودیان اشکنازی مشهور گردید.

برخی از گروههای سنتی یهودی بجای این نشان که آن را بدعت می خوانند، از نشان سنتی یهود، منوره، استفاده می کنند.

بجز یهودیت، این نشان در ادیان و عقاید بسیاری مانند مسیحیت، زرتشتی، هندو، بودایی، اسلام کاربرد داشته‌است. امروزه در برخی عقاید و گروههای سِرّی مانند اشراقیون و فراماسونها از این نشان استفاده می‌شود.

برخی اعتقاد دارند این نگین به‌ سلیمان نیرویی جادویی برای تسلط بر جنیان می‌بخشید

گمان می‌رود که این نشان برای اولین بار توسط ادیان شرقی و بخصوص در دین هندو استفاده شده باشد. در این دین، این ستاره نشان تعادل فکر و توازن بین خدا و انسان است. این نشانه مانند سایر نشانه های ادیان ریشه اجتماعی دارد نه دینی≠ در سمبل گرایی این نماد ترکیب زن و مرد میباشد که مثلث رو به پایین نشانه زن و مثلث رو به بالا سمبل مرد میباشد.