دو پژوهش جدید در مورد اثرات احتمالی تلفن همراه بر مغز
پژوهشی که این هفته در مجله «بیوالکترومگنتیک» منتشر شد حاکی از آن است که استفاده از تلفن همراه تغییرات مهمی در راستای افزایش موارد سرطان در میان مردان و زنان در بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۷ نشان نمی‌دهد.
هم‌زمان مجله انجمن پزشکی آمریکا (American Medical Association) در گزارشی نوشت که استفاده از تلفن همراه تأثیرهایی بر مغز به جا می‌گذارد که هنوز در باره میزان زیان‌بار بودن آنها اطلاعی در دست نیست.
نورا وولکوف، مدیر «مرکز ملی کنترل آثار زیان‌بخش داروها» و یکی از نویسندگان این مجله در یک برنامه رادیویی علمی می‌گوید: «این که آیا به راستی تششع‌های الکترومغناطیسی بر مغز آدمی اثرهای زیان‌بخشی دارد یا نه هنوز روشن نیست. ما کوشیده‌ایم با پرتونگاری مقطعی، مقدار دفع ذرات کوچک یا پوزیترون و مقدار سوخت‌وساز گلوگز مغز را اندازه‌گیری کنیم. آنچه در عمل دریافتیم این بود که در جریان به‌کارگیری تلفن همراه میزان سوخت‌وساز گلوکزی مغز افزایش می‌یابد؛ به این معنا که مغز آدمی در برابر امواج ساطع از تلفن همراه حساس است.»
نورا وولکوف، با این‌همه، ضمن تاکید بر محدودیت اطلاعات در این زمینه می‌گوید ما هنوز از این سازوکار سر در نیاورده‌ایم و هنوز به قاطعیت نمی‌توانیم بگوییم که تلفن همراه اثرهای زیان‌بخشی بر مغز به جا می‌گذارد یا خیر.
دکتر وولکوف بر این باور است که پژوهشگران باید کوشش‌های خود را متوجه این پرسش کنند که آیا استفاده درازمدت از تلفن همراه برای نمونه در یک برش زمانی ۱۰ تا پانزده سال چه اثرهایی بر مغز می‌گذارد؟ آیا این اثرها گذرا است یا دیرپا؟ آیا مثلاً می‌شود گفت که اثرهای تلفن همراه با خاموش کردن دستگاه تلفن از میان می‌رود؟ وی اذعان دارد که پاسخ این پرسش را نمی‌داند.
این دانشمند در توضیح دشواری شیوه پژوهش در این زمینه می‌گوید: این بررسی یک بررسی دشوار است. به این معنی که در درجه نخست نمی‌شود یک آمار کلی فراهم آورد و بر اساس آن نتیجه گرفت که میان سوخت‌وساز بدن افرادی که پس از استفاده از تلفن همراه مورد آزمایش قرار گرفته‌اند و آنها که از تلفن همراه استفاده نکرده‌اند چه تفاوت‌هایی هست. این یک بررسی غیرواقع‌بینانه است.
نورا وولکوف که در برنامه رادیویی «جمعه دانش» (Science Friday) سخن می‌گفت تاکید کرد که چنین بررسی‌هایی باید دقیق باشند؛ برای نمونه باید پیدا کنیم که آیا تأثیرات احتمالی زیان‌بخش تلفن همراه پیوندی با بالا رفتن سن افراد دارد؟
او می‌گوید تمام کوشش خود را معطوف به این کرده‌است تا راهی برای پاسخ به پرسش‌های بی‌شمار در زمینه زیان‌های احتمالی امواج الکترومغناطیسی بر مغز پیدا کند.
خانم وولکوف تاکید می‌کند که پژوهش‌های او نشان می‌دهد امواج مغناطیسی بر مغز اثرهای منفی می‌گذارد. اما در این مورد که اندازه و میزان این اثرها چه‌قدر است هنوز پاسخ‌های دقیقی به دست نیامده‌است. او هم‌چنین با اشاره به این که خودش برای احتیاط از گوشی‌های کوچک استفاده می‌کند و حتی از بلوتوث هم پرهیز می‌کند، می‌گوید تا زمانی که به نتیجه‌های قطعی در این زمینه دست نیافته‌ایم باید نسبت به کاربرد تلفن‌های همراه محتاط‌تر باشیم.
به باور این پژوهشگر، کارخانه‌های سازنده نمی‌توانند از کنار این مسئله با بی‌اعتنایی عبور کنند.
