دیستروفی فوکس؛ بیماری چشمی پیشرونده که به چشمان شما آسیب می‌زند

 

دیستروفی فوکس و عوارض آن: چگونه از پیشرفت بیماری جلوگیری کنیم؟

دیستروفی فوکس یک بیماری چشمی پیشرونده است که باعث تخریب سلول‌های قرنیه می‌شود و معمولاً در افراد بالای ۵۰ سال ایجاد می‌شود. علائم این بیماری شامل تاری دید، حساسیت به نور و هاله‌هایی در اطراف نورها، درد، قرمزی و حساسیت شدید به نور هستند.

درمان دیستروفی فوکس شامل تغییر سبک زندگی، داروهایی مانند قطره چشم یا ژل و در مراحل پیشرفته‌تر، عمل پیوند قرنیه می‌شود.

دیستروفی فوکس چیست؟

دیستروفی فوکس یک بیماری دژنراتیو چشم است که قرنیه، لایه شفاف و گنبدی شکل بیرونی چشم را تحت تاثیر قرار می دهد. این وضعیت پیشرونده باعث می‌شود که سلول‌های قرنیه به مرور زمان و به تدریج از بین رفته و منجر به مشکلات بینایی شود.

 

علل دیستروفی فوکس

علت دقیق دیستروفی فوکس به خوبی شناخته نشده، اما اعتقاد بر این است که در بسیاری از موارد ارثی است. این بیماری در زنان شایع‌تر از مردان است و معمولاً در افراد بالای ۵۰ سال ایجاد می‌شود. سایر عوامل خطر این بیماری شامل سابقه خانوادگی دیستروفی فوکس ، جراحی آب مروارید و استفاده طولانی مدت از لنزهای تماسی است.

 

علایم و نشانه های دیستروفی فوکس

علائم دیستروفی فوکس می تواند شامل دید تاری ، حساسیت به نور، تابش خیره کننده و هاله های اطراف نور باشد. با پیشرفت بیماری، بیماران ممکن است درد، قرمزی و حساسیت شدید به نور را تجربه کنند. در برخی موارد، قرنیه ممکن است متورم شود و منجر به از دست دادن بینایی شود.

 

تشخیص دیستروفی فوکس

تشخیص دیستروفی فوکس بر اساس علائم بالینی و انجام آزمون‌های تخصصی توسط پزشک چشم انجام می‌شود. برخی از آزمون‌های معمول برای تشخیص دیستروفی فوکس شامل:

• آزمون تدریجی: در این آزمون، پزشک از چشم بیمار برای درک دقیق‌تر ناحیه‌هایی که تحت تاثیر دیستروفی فوکس قرار گرفته‌اند، استفاده می‌کند.

• آزمون زاویه خروجی نور: این آزمون برای اندازه‌گیری زاویه خروجی نور از سطح چشم بیمار استفاده می‌شود که می‌توان اندازه‌گیری کند که چه بخشی از چشم بیمار تحت تاثیر دیستروفی فوکس قرار گرفته است.

• آزمون شکل‌های چشمی: در این آزمون، پزشک از شکل‌های مختلفی که در نور پرتو داده می‌شوند، برای ارزیابی بینایی بیمار استفاده می‌کند.

 

در هر صورت، بهترین راه برای تشخیص و درمان دیستروفی فوکس، مراجعه به پزشک چشم متخصص است. پزشک می‌تواند با بازرسی چشم و انجام آزمون‌های لازم، تشخیص دقیقی را برای بیمار قرار دهد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.

 

 

گزینه های درمانی دیستروفی فوکس

گزینه های درمانی دیستروفی فوکس به شدت بیماری بستگی دارد. در مراحل اولیه، ممکن است از داروهایی مانند قطره های چشمی یا پمادها برای تسکین علائمی مانند تاری دید ، خیرگی و حساسیت به نور استفاده شود. این داروها ممکن است به کاهش تورم قرنیه و بهبود وضوح بینایی کمک کنند.

 

در موارد پیشرفته‌تر دیستروفی فوکس که بینایی به طور قابل توجهی مختل می‌شود، پیوند قرنیه ممکن است برای بازگرداندن بینایی ضروری باشد. در طول پیوند قرنیه، قرنیه آسیب دیده با قرنیه اهداکننده سالم جایگزین می شود. انواع مختلفی از پیوند قرنیه وجود دارد ، از جمله:

• کراتوپلاستی نافذ (PK): این جراحی سنتی پیوند قرنیه است که در آن کل قرنیه با قرنیه اهداکننده جایگزین می‌شود. PK در درمان موارد پیشرفته دیستروفی فوکس موثر است، اما ممکن است چندین ماه طول بکشد تا بینایی به طور کامل بازیابی شود.

 

• کراتوپلاستی اندوتلیال Descemet’s stripping (DSEK): این روش شامل برداشتن اندوتلیوم آسیب دیده (داخلی ترین لایه قرنیه) و جایگزینی آن با اندوتلیوم دهنده است. DSEK زمان بهبودی سریع‌تری نسبت به PK فراهم می‌کند و می‌تواند بینایی را در بیماران مبتلا به دیستروفی متوسط ​​تا شدید فوکس بهبود بخشد.

 

• کراتوپلاستی اندوتلیال غشایی Descemet (DMEK): این روش مشابه DSEK است، اما فقط داخلی ترین لایه قرنیه، از جمله اندوتلیوم و غشای Descemet را جایگزین می کند. DMEK یک تکنیک جدیدتر است و نتایج امیدوارکننده‌ای را در درمان دیستروفی فوکس نشان داده است. این بهبود بصری سریعتر ، نتایج بصری بهتر و خطر رد کمتر از PK یا DSEK را فراهم می کند.

 

علاوه بر این گزینه های جراحی ، برخی تغییرات در سبک زندگی نیز وجود دارد که افراد مبتلا به دیستروفی فوکس می توانند برای مدیریت علائم خود ایجاد کنند. اینها شامل استفاده از عینک آفتابی برای کاهش تابش خیره کننده، اجتناب از فعالیت هایی که ممکن است تحریک چشم را تشدید کند، مانند شنا کردن یا کار در محیط های گرد و غبار و استفاده از اشک مصنوعی برای روان نگه داشتن چشم ها است.

 

توجه به این نکته ضروری است که در حالی که جراحی پیوند قرنیه می تواند بینایی را در بیماران مبتلا به دیستروفی فوکس بهبود بخشد، اما همیشه برای همه ضروری یا مناسب نیست. ضروری است که همه گزینه های درمانی را با چشم پزشک در میان بگذارید تا بهترین اقدام را برای هر مورد مشخص کنید.

 

 

سوالات متداول درباره دیستروفی فوکس

دیستروفی فوکس یک بیماری چشمی پیشرونده است که باعث تخریب سلول‌های قرنیه می‌شود و معمولاً در افراد بالای ۵۰ سال ایجاد می‌شود. در ادامه پاسخ به برخی از سوالات متداول درباره دیستروفی فوکس را ارائه می‌دهیم:

 

۱٫ دیستروفی فوکس به چه علتی ایجاد می‌شود؟

دقیقاً علت دیستروفی فوکس مشخص نیست، اما برخی از موارد ارثی است. همچنین، عوامل دیگری مثل جراحی کاتاراکت و استفاده طولانی مدت از لنز تماسی هم می‌توانند عامل ایجاد این بیماری باشند.

 

۲٫ علائم دیستروفی فوکس چیست؟

بیماران مبتلا به دیستروفی فوکس ممکن است علائمی مانند تاری دید، حساسیت به نور، درخشش و هاله‌هایی در اطراف نورها تجربه کنند. با پیشرفت بیماری، درد، قرمزی و حساسیت شدید به نور نیز ایجاد می‌شود. در برخی موارد، قرنیه ممکن است تورم کرده و باعث از دست دادن بینایی شود.

 

۳٫ آیا دیستروفی فوکس قابل درمان است؟

درمان دیستروفی فوکس بستگی به شدت بیماری دارد. در مراحل اولیه، داروهایی مانند قطره چشم یا ژل ممکن است برای کاهش علائم مورد استفاده قرار گیرند. در مراحل پیشرفته‌تر، عمل پیوند قرنیه (corneal transplant) ممکن است برای بازگرداندن بینایی به کار گرفته شود. همچنین، روش‌های جدیدی مثل پیوند قرنیه دیسمت (Descemet’s membrane endothelial keratoplasty) درمان موثری برای دیستروفی فوکس به شمار می‌روند.

 

۴. آیا عمل پیوند قرنیه درمان موثری برای دیستروفی فوکس است؟

بله، عمل پیوند قرنیه به عنوان یکی از روش‌های درمان دیستروفی فوکس شناخته شده است. در این عمل، قرنیه ی تخریب شده با قرنیه ی سالم یک نفر دیگر جایگزین می‌شود. با انجام این عمل، بیماران ممکن است بتوانند بینایی خود را بهبود بخشند. در موارد پیشرفته‌تر، روش‌های جدیدی مانند پیوند قرنیه ی دیسمت (DMEK) نیز درمان موثری برای دیستروفی فوکس به شمار می‌روند.

 

۵. آیا تغییر سبک زندگی می‌تواند به درمان دیستروفی فوکس کمک کند؟

بله، تغییر سبک زندگی می‌تواند به کاهش علائم دیستروفی فوکس کمک کند. این تغییرات می‌تواند شامل استفاده از عینک آفتابی برای کاهش حساسیت به نور، پرهیز از فعالیت‌هایی مثل شنا که ممکن است علائم را تشدید کنند و استفاده از قطره چشم مرطوب کننده شامل می‌شود.

 

با توجه به ماهیت پیشرونده دیستروفی فوکس، پیگیری دقیق و انجام مراقبت‌های مناسب از چشم و مشاوره با پزشک چشم در صورت بروز هرگونه علائم مهم است.

 

نتیجه

در نتیجه، دیستروفی فوکس یک بیماری چشمی پیشرونده است که می تواند باعث ایجاد طیف وسیعی از مشکلات بینایی شود. در حالی که هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد، چندین گزینه درمانی برای کمک به مدیریت علائم و بازیابی بینایی وجود دارد. اگر هر یک از علائم مرتبط با دیستروفی فوکس را تجربه می کنید، مهم است که در اسرع وقت با چشم پزشک صحبت کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب دریافت کنید.