رازگشایی از یک واقعیت علمی درباره درختان جنگل!
جنگل‌ها
آیا واقعا درختان جنگل از طریق قارچ‌های زیرزمینی با یکدیگر صحبت می‌کنند؟
به گرارش این نظریه که درختان جنگل می‌توانند از طریق یک شبکه زیرزمینی که شامل رشته‌های قارچ‌های(Fungi) ظریف هستند با یکدیگر صحبت کنند و منابع را در اختیار نهال‌های خود قرار داده و یا حتی از آنها محافظت کنند، انسان را شگفت‌زده می‌کند.
جاستین کارست، کارشناس دانشگاه آلبرتا هشدار می‌دهد: اگر چه این مفهوم بسیار جذاب است و در رسانه‌های اجتماعی بسیار مورد توجه قرار گرفته، و حتی در برنامه تلویزیونی محبوب Apple TV show Ted Lasso نیز از آن به عنوان «شبکه گسترده چوبی» یاد شده است، اما ریشه علمی ندارد و اثبات نشده است.
در مقاله‌ای که درNature Ecology & Evolution منتشر شده است، کارست و دو همکار دیگرش، دیدگاه‌های شخصی خود را به اشتراک می‌گذارند و سه ادعای رایج در مورد قابلیت قارچ‌های زیرزمینی که به نام «شبکه‌های میکوریزا رایج» یا CMN(همزیستی مسالمت آمیز قارچ با ریشه‌های یک گیاه) شناخته می‌شوند را به چالش کشیدند. قارچ‌ها همانند کپک‌ها و مخمرها موجوداتی زنده هستند.
کارست، دانشیار دانشکده کشاورزی و علوم زندگی و محیط زیست، می‌گوید: «این خیلی خوب است که تحقیقات CMN باعث ایجاد علاقه به قارچ‌های جنگلی شده است، اما مهم است که همه بدانند بسیاری از ایده‌های محبوب مطرح شده، جلوتر از علم هستند.»
محققان می‌گویند اگرچه وجود CMNها از نظر علمی ثابت شده است، اما هیچ مدرک محکمی وجود ندارد که آنها برای درختان و نهال‌ها سود و مزیتی داشته باشند.
برای ارزیابی این ادعاهای محبوب، کارست و نویسنده‌گان همکار او، ملانی جونز از دانشگاه بریتیش کلمبیا اوکاناگان، و جیسون هوکسما از دانشگاه می‌سی‌سی‌پی شواهد مطالعات میدانی موجود را بررسی کردند.
آنها دریافتند که برای یکی از این ادعاها که عنوان می‌کند: این CMNها در سرتاسر جنگل گسترده هستند، شواهد علمی کافی وجود ندارد. در مورد ساختار CMNها و عملکردشان اطلاعات کافی وجود ندارد و نقشه گستردگی آنها در جنگل‌های بسیاری کمی وجود دارد.
ادعای دوم که می‌گوید منابع غذایی از طریق CMNها از درختان بالغ به نهال‌ها منتقل می‌شود و رشد آنها را افزایش داده و باعث بقاء آنها می‌شود نیز جای سوال دارد.
مروری بر ۲۶ مطالعه انجام شده، از جمله مطالعه‌ای که کارست در آن شرکت دارد، نشان داد در حالیکه منابع می‌توانند توسط درختان در زیر زمین منتقل شوند، این کار لزوما توسط CMNها انجام نمی‌شود و نهال‌ها معمولا از تماس با آنها بهره‌ای نمی‌برند. به طور کلی، بررسی آنها شواهد تقریبا یکسانی را نشان داد که اتصال یک نهال به CMN اثری خنثی بر روی آنها دارد. یعنی نه باعث بهبود رشد آنها می‌شود، و نه از رشدشان جلوگیری می‌کند.
کارست و همکارانش خاطر نشان کردند که ادعای سوم که بیان می‌کند: درختان بالغ به خواسته خود، از طریق CMN برای درختان جوان منابع غذایی یا سیگنال‌های هشدار در برابر آسیب حشرات می‌فرستند، توسط هیچ مطالعه میدانی منتشر شده‌ای تایید و پشتیبانی نمی‌شود.
محققان می‌گویند که اطلاعات بی پایه و اساس و بیش از اندازه می‌تواند تصویر عموم مردم در مورد CMN ها را شکل داده و آن را تحریف کند و این می‌تواند به نوعی در نحوه مدیریت جنگل‌ها اثر بگذارد.
«تحریف علمی در مورد CMNها در جنگل، می‌تواند در تصمیم‌گیری نادرست در مورد نحوه مدیریت جنگل‌ها نقش مهمی داشته باشد. این که سیاست‌ها و تصمیم‌گیری‌ها در مورد جنگل‌ها را بر مبنای شواهدی قرار دهیم که مبنای علمی ندارند، می تواند اعتماد عمومی را نسبت به علم از بین ببرد.»
