ستاره جوان و کشف حقایق در مورد تکامل سیاره ها
براساس نتایج این تحقیقات که در شماره اخیر نسخه اینترنتی مجله « ساینس » منتشر شده است سیاره های بسیار بزرگی که از توده های گاز تشکیل شده اند به پاک کردن فضای موجود در مداری که روی آن حرکت می کنند کمک کرده و به وجود آمدن این فضای خالی باعث می شود که ستاره مورد نظر بتواند حجم بیشتری از ذرات معلق را به خود جذب کرده و بر حجم خود بیافزاید.
در گذشته فرضیه هایی در مورد احتمال وقوع چنین کنش هایی مطرح شده بود ولی تاکنون هیچکس وقوع این چنین روندی را در دو بخش بیرونی و درونی مداری که سیاره ها بر محور آن می چرخند مشاهده نکرده بود.
یک گروه بین المللی از دانشمندان علوم فضایی در حال مطالعه تحولات پیرامون ستاره جوانی که فاصله آن با کره زمین حدود ۴۵۰ سال نوری است متوجه شدند که دو توده گاز از لایه های خارجی مدار سیاره ها به سمت بخش های درونی این مدار در حرکت اند.
مسئول این هیئت تحقیقاتی که از اساتید علوم فضایی در دانشگاه شیلی است به وب سایت « اسپیس » گفت که براساس دانش و فرضیه های موجود تنها عاملی که می تواند توده های گاز منو اکسید کربن را به این شکل به حرکت درآورد روند شکل گیری سیاره ها است.
ستاره مورد نظر در آخرین مراحل تکوین خود قرار دارد. این ستاره که عمر آن حدود دو میلیون سال تخمین زده می شود و به کندی در حال رشد و تکوین است هم اکنون حجمی دو برابر خورشید دارد. حلقه هایی از توده گاز و غبار که محصول شکل گیری اولیه این ستاره بوده اند هم اکنون در گرداگرد آن در حال حرکت اند و سیاره هایی که در مدار این ستاره قرار دارند از همین توده های گاز و غبار شکل گرفته اند.
پژوهشگران علوم فضایی در حین بررسی تحولات این ستاره متوجه شدند که فاصله موجود بین این ستاره و سیاره هایی که دور آن می چرخند کاملا خالی نیست. دو توده بزرگ گاز که از نقاط دور دست مدار این ستاره به سمت بخش های داخلی آن در حال حرکت هستند نشان می دهد که حداقل دو سیاره جوان دیگر پیرامون این ستاره وجود دارند.
نیروی جاذبه این سیاره ها باعث می شود که ذرات و توده های گاز معلق در فضا از بخشهای دور دست مدار این ستاره به بخش های مرکزی آن کشیده شوند. در جریان این تغییرات بخشهایی از این ذرات و توده های گاز یکدیگر را جذب کرده و باعث شکل گیری سیاره های جدید می شوند. ولی بخش دیگری از این مواد هر چه بیشتر به بخشهای مرکزی مدار پرتاب شده و در نهایت خود ستاره آنها را جذب می کند.
حرکت این توده های گاز و ذرات معلق در فضا برای تداوم رشد و تکوین منظومه این ستاره نو پا بسیار ضروری هستند فضای مرکزی منظومه که در گرداگرد ستاره قرار دارد برای رشد کامل آن کافی نیست و بنابراین تمام ذرات و توده های گازی که در این محدوده معلق هستند به مرور توسط ستاره جذب شده تا فضای خالی برای رشد کامل آن ایجاد شود.
در ادامه این تحقیقات دانشمندان روی بررسی دقیق تر اجزای این توده های گاز تمرکز خواهند کرد. اطلاعاتی که تاکنون از نحوه تکوین این ستاره جمع آوری شده توسط تلسکوپ « آلما» که در جنوب کشور شیلی است مشاهده شده است. در سال ۲۰۱۳ بخشهای دیگری از این تلسکوپ مورد بهره برداری قرار خواهند گرفت و تحقیقات در مورد تکوین این ستاره جوان کامل تر خواهد شد.
