سقوط تاج و تخت کیهانی
ایستگاه فضایی چین با نام Tiangong-1 به معنی «کاخ کیهانی» در روز ۲ آوریل ۲۰۱۸ در اقیانوس آرام سقوط کرد. این ایستگاه فضایی خالی از فضانورد که ۱۰.۴ متر طول داشت، با ورود به جو زمین سوخت و تنها چند قطعه از آن به سطح زمین رسید. محققان اعلام کردند که این قطعات از ایستگاه فضایی، در بخش نیم‌کره‌ی جنوبی اقیانوس آرام و در شمال جزایر تاهیتی سقوط کرده است.
از دو سال پیش تا کنون این ایستگاه فضایی مسیر حرکتی از مدارش به‌دور زمین تا جو زمین را با سرعتی بسیار زیاد طی کرد، تا اینکه امروز در جو زمین سوخت. پیش‌بینی تاریخ دقیق و محل وارد شدن این ایستگاه فضایی به جو زمین، به دلیل همین سرعت زیاد دشوار بود.
«جاناتان مک‌دویل» از مرکز اخترفیزیک دانشگاه هاروارد گفت: «کاخ کیهانی با سرعتی حدود ۲۷هزار کیلومتر در ساعت، به جو زمین وارد شد.» کیهان‌شناسان و علاقه‌مندان به فناوری‌های فضایی، وضعیت Tiangong-1 را با استفاده از اطلاعات موجود در وب‌سایت ردیابی ماهواره‌ها، متعلق به وزارت دفاع ایالات متحده‌ی آمریکا پیگیری کردند.
ایستگاه فضایی Tiangong-1، اولین ایستگاه فضایی چین بود که در سال ۲۰۱۱ به فضا پرتاب شد و دو بار در سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ میزبان فضانوردان بود. اما پس از آن، این ایستگاه فضایی به حال خود رها شد و تقریباً به خوابی عمیق فرو رفت. در این مدت، چینی‌ها در فکر راه‌اندازی پروژه‌ی Tiangong-2 بودند که موفقیت‌آمیز نبود.
در این زمان برخی از دانشمندان آژانس فضایی چین این سوال را مطرح کردند که اگر Tiangong-2 ساخته نشود، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ و اصرار داشتند تا ایستگاه فضایی Tiangong-1 در مدار زمین روشن باقی بماند. مک‌دویل می‌گوید: «آن‌ها بر روی این موضوع که پس از خواب‌زمستانی طولانی‌مدت، Tiangong-1 از خواب بیدار می‌شود یا خیر، شرط‌بندی کردند که شرط را باختند. آن‌ها ایستگاه فضایی‌شان را از دست داده بودند.»
این موضوع وحشتناک زمانی نمایان شد که آژانس فضایی چین در سال ۲۰۱۶ قصد داشت دستورالعمل‌های جدیدش را به ایستگاه ارسال کند؛ اما متوجه شد که ارتباطش با ایستگاه فضایی را از دست داده است و این ساخته‌شان تا حد زیادی از کنترل خارج شده است.
حال این ایستگاه فضایی به جو زمین وارد شده و قطعاتی از آن در اقیانوس آرام سقوط کرده است. معمولاً در چنین شرایطی مسئولین پروژه به‌شکلی هدفمند ساخته‌ی خود را وارد جو زمین می‌کنند تا در جایی دور از محل زندگی انسان‌ها، مثل اقیانوس‌ها سقوط کنند؛ اما مشخص نیست که مسئولین چینی تا چه اندازه بر روی فرآیند سقوط هدفمند کاخ کیهانی، کنترل داشته‌اند.
