سنگ های دروپا
سنگ های دروپا یا ثابت خواهند کرد که یکی از بزرگترین کشفیات تاریخ شکل گرفته یا از تلاشی می گوید که می خواهد پرده ای بزرگ را در قرن بیست و یکم بر روی چشمان مان بکشد . اما ماجرای سنگ های دروپا از جایی آغاز می شود که سفینه فضایی یک نژاد از موجوداتی فرازمینی در زمان های بسیار دور بدلیل نقص فنی در جایی در زمین فرود می آید و این موجودات هر چه تلاش می کنند ، آن را تعمیر کنند ، نمی توانند .
آن ها لاجرم خود را در سیاره جدید محبوس می بینند . از این رو در جایی که اکنون چین می باشد ، ساکن می شوند . آن ها حتی با بومیانی که در آن حوالی زندگی می کردند ارتباط برقرار می کنند . این ماجرا چیزی در حدود ۱۲۰۰۰ سال پیش اتفاق افتاده ، چندین هزار سال قبل از ایجاد اولین تمدن های انسانی . دانشمندان و حتی برخی یوفولوژیست ها می گویند به احتمال بسیار زیاد این ماجرا ساختگی بوده و آنقدر تکرار شده که به عنوان واقعیت جا افتاده است ، اما برخی هستند که این ماجرا را واقعی دانسته و معتقدند که حتی امروزه شواهدی مبنی بر وجود این مسافران کیهانی وجود دارد .
بنابر گفته گزارشی ، در سال ۱۹۳۸ پروفسور چی پو تی همراه با تیمی از دانشمندان برای بررسی زمین شناسی به کوه های “بایان کارا اولا” می روند ، این کوه ها در ناحیه ای جنگلی متراکم واقع شده است . آنها پس از مدتی گردش در کوه ها ، غارهای بزرگی را پیدا می کنند که کاملا مشخص است که توسط موجوداتی در کوه ایجاد شده و دارای دالان ها و اتاق هایی است ، اما کشف بزرگ آن ها ، یافتن سنگ های مدور دیسک شکلی است که در وسط آن سوراخ دقیقی قرار دارد و بر روی سنگ ها خطوط هیروگلیف دیده می شود .در محیط آنجا بر روی دیوارها تصاویری از بالا آمدن خورشید ، ماه ، ستارگان ، زمین ، کوهها ، وبا خطوطی نقطه نقطه اتصال زمین به آسمان کنده کاری شده بودند. با بررسی صورت گرفته قدمت وعمر دیسکها و نقاشی های غار به حدود ۱۲۰۰۰ سال قبل تخمین زده شده است .
آنها چیزی حدود ۷۶۰ نمونه از این سنگ ها را یافتند . علاوه بر این آن ها شروع به حفاری در این غارها نموده و در زیر خاک ، قبور بسیار منظمی را می یابند در داخل این قبور آن ها ، بقایای اسکلت موجودات کوتاه قد انسان نمایی را پیدا می کنند ، سرهای این موجودات بزرگتر از بدنشان می باشد . نکته عجیب دیگر ، نقاشی های عجیب از سیارات ، خورشید ، ماه و کهکشان ها بر دیوارهای غار می باشد . پروفسور چی پو تی تمام سنگ ها را بسته بندی کرده و با خودش بر می گرداند . این سنگ ها برای مدت دو دهه در جایی نگهداری می شوند ، بدون اینکه کسی از وجود آن ها باخبر شود .
در سال ۱۹۵۸ دانشمندی بنام سوم نوم یویی به محل نگهداری این سنگ ها دسترسی پیدا می کند و بلافاصله شروع به رمزگشایی از هیروگلیف عجیب و ناشناخته روی این سنگ ها می نماید ، کار ترجمه آن ها به گفته او چیزی حدود چهار سال طول می کشد . اما هیروگلیف روی سنگ داستان را چنان که در ابتدای موضوع گفته شد ، بیان می کنند ، بر اساس آن ، دروپاها حتی با بومیان انسان آن ناحیه در صلح و آرامش زندگی نموده اند . اما در زمانی بومیان بدلایل نامعلومی دشمنی را با آنها آغاز کرده و شروع به کشتن آنها می نمایند .
پس از ترجمه سنگ ها ، پروفسور یویی مورد انتقاد زیادی از جانب همکارانش قرار می گیرد که او را به داستان پردازی متهم می کنند اما او اطمینان می دهد که ترجمه خطوط را بر اساس تجربه اش انجام داده ، اما به دلیل انتقادات زیاد ، به ناچار مجبور به استعفا شده ، چین را ترک کرده و به ژاپن برود و چندی بعد در آنجا فوت می کند . سال ها بعد دانشمندان روسی موفق می شوند چند نمونه از سنگ ها را از دولت چین بگیرند و روی آنها مطالعه جامعه انجام می دهند ، نتایج آزمایشات آن ها نشان می دهد که جنس این سنگ ها یکی از سخت ترین هایی که تا کنون انسان با آن مواجه شده است .
آنها ادعا کردند که بسیار بعید است که انسان های اولیه بتواند بر روی این سنگ ها چنین خطوط پیچیده ای را حک کنند . نکته دیگر اینکه آزمایش اوسیلوگراف مشخص کرد که این سنگ ها از لحاظ مغناطیسی شارژ شده هستند . به گفته دانشمندان روس، یافته های پروفسور یویی به نظر درست بوده اند و این سنگ ها بسیار مرموزتر از آن هستند که توسط انسان های اولیه ساخته شده باشند . در هر حال ، ماجرای سنگ های دروپا ، با وجود انتقادت ، یکی از اسرارآمیزترین یافته های بشر می باشد که حداقل از بسیاری جهات ناشناخته مانده است .
