شباهت ۹۸ درصدی ژنوم انسان و گوریل
دانشمندان نسخه به روز شدهٔ ژنوم «دی‌ان‌ای» گوریلی ۱۱ ساله به نام «سوزی» را رونمایی کردند. اطلاعات به دست آمده از این گوریل که در باغ وحش کلمبوس اوهایو آمریکا زندگی می‌کند، شکاف‌های موجود در نخستین نقشه ژنتیکی منتشر شده در سال ۲۰۱۲ را پر می‌کند.
پژوهش جدید نشان می‌دهد که گوریل‌ها و انسان‌ها کمی بیش از آنکه پیشتر تصور می‌شد به هم شبیه هستند و ژنوم‌های آنها تنها ۱.۶ درصد تفاوت دارند. فقط شمپانزه‌ها و نوع دیگری از میمون‌ها بنام بنوبو‌ها از این نظر به انسان‌ها نزدیک‌تر هستند. ژنوم جدید نشان می‌دهد که برخی تفاوت‌های ژنتیکی میان انسان و گوریل از این قرارند: سیستم‌های ایمنی و باروری؛ ادراک حسی، تولید کراتین که پروتئینی ضروری برای موها ناخن و پوست است و تنظیم انسولین که هورمونی برای کنترل سطح قند خون است.
کریستفر هیل محقق ژنتیک در دانشگاه واشینگتن و یکی از نویسندگان اصلی این تحقیق می‌گوید «تفاوت‌های میان گونه‌ها می‌تواند پژوهشگران را در تعیین نواحی ژنوم انسان که مرتبط با شناخت بالا‌تر و همچنین بیماری‌های پیچیده زبانی، رفتاری و عصبی است یاری کند.» در همین زمینه، اوان آیشلر یکی از پژوهشگران ارشد این پروژه می‌گوید: «انگیزه من در بررسی ژنوم انسان و میمون این است که عوامل تفاوت رفتاری بین این دو گونه را بفهمم. من علاقه دارم ژنوم‌های تمام گونه‌های بزرگ میمون‌ها را دوباره بررسی کنم تا به دیدگاه جامعی ازتنوع ژنتیکی که انسان‌ها را از میمون‌ها متمایز می‌کند دست یابم».
بنا به عقیدهٔ این محقق، فناوری توالی و بیولوژی محاسباتی به درجه‌ای از پیشرفت رسیده است که ژنوم پستانداران را می‌توان با دقت بالا در آزمایشگاه‌ها تولید کرد. این قابلیت می‌تواند انقلابی در دانش مربوط به تکامل ژنوم و بیولوژی گونه به وجود آورد. آزمایشگاه دانشگاه واشینگتن که این تحقیق را هدایت کرده در حال کار برای ایجاد یک مرجع کامل تفاوت‌های ژنتیک بین انسان‌ها و میمون‌های بزرگ، شامل گوریل‌ها، اورانگوتان‌ها، شامپانزه‌ها و بنوبو‌ها است. بر مبنای بررسی‌های اخیر، مسیر تکامل انسان‌ها و گوریل‌ها حدود ۱۲ میلیون سال تا ۸.۵ میلیون سال پیش از هم جدا شد. جمعیت گوریل‌ها به وسیلهٔ فعالیت‌های انسانی مثل تخریب زیستگاه‌ها و شکار حیوانات در معرض تهدید است.
