مردمک چشم در زمان خواندن ، خود را دقیقا در موقعیت کلمات قرار می‌دهد

دانشمندان دریافته‌اند که مردمک چشم ما نسبت به معنای واژه‌ها از خود واکنش نشان می‌دهد. مثلا زمانی که کلمه‌ای مانند «خورشید» یا «درخشش» را می‌خوانید یا می‌شنوید که بار معنایی «درخشندگی» را در خود دارد، مردمک‌های چشم ما همان واکنشی را نشان می‌دهند که زمانی که جلوی نور زیاد مثل نور خورشید قرار می‌‌گیرند، از خود بروز می‌دهند.

در مقابل وقتی با یک واژه با بار معنایی «تاریکی» مثل «شب» یا «هوای ابری» مواجه می‌شود، واکنشی همانند زمانی که وارد یک محیط تاریک می‌شود، از خود نشان می‌دهد. این نتایج، راه جدیدی را برای درک بهتر پردازش زبان توسط مغز باز خواهد کرد. این نتایج برگرفته از مطالعه محققان لابراتوار روان‌شناختی دانشگاه گرونینگن هلند است که راهگشای درک بهتری از نحوه پردازش زبان توسط مغز به شمار می‌رود.

محققان می‌گویند که سایز مردمک چشم نه تنها به واژه‌هایی که می‌خواند ربط دارد، بلکه زمانی که واژه‌ای جلوی چشم ما قرار می‌گیرد، صفر تا نیم ثانیه بعد و در پی فعالیت کلی مغز، مردمک چشم‌مان بزرگ می‌شود. نکته دیگر این است که زمانی که ما واژه‌ای با معنی درخشندگی می‌خوانیم، مردمک چشم‌مان کوچک‌تر از زمانی می‌شود که کلمه‌ای با معنای تاریکی می‌خوانیم.

محققان حدس می‌زنند که مغز ما به صورت خودکار تصاویر ذهنی از آنچه می‌خوانیم یا می‌نویسیم ایجاد می‌کند و همین تصویر ذهنی است که موجب می‌شود زمانی که واژه خورشید را می‌خوانیم، مردمک چشم‌مان کوچک‌تر می‌شود زیرا چشم‌های ما دارد نسبت به نور خورشید واکنش نشان می‌دهد.

این مطالعه سوالات بسیاری را به وجود آورده است: آیا این تصویر ذهنی برای درک معنای کلمات ضروری است؟ یا در مقابل، این واکنش‌ها نتیجه غیرمستقیم پردازش زبان در مغزهای ماست به این معنا که سیستم عصبی ما خود را آماده واکنش برای موقعیتی می‌کند که آن را شنیده یا خوانده است؟ محققان برای پاسخ به این سوالات قصد دارند آزمایش‌هایی را با تغییر پارامترهای زبان و همچنین آزمایش فرضیه‌های خود در زبان‌های دیگر انجام دهند.