ناسا ماموریتی برای مطالعه قمر پرآب مشتری را تایید کرد

ناسا طرح ساخت فضاپیمایی برای انجام ماموریتی جسورانه به مدار یوروپا، از اقمار سیاره مشتری، که دارای اقیانوسی بزرگ است را تایید کرده است.

ماموریت “یوروپا کلیپر” به بررسی این اقیانوس پوشیده از یخ خواهد پرداخت که دانشمندان می گویند یکی از بهترین نقاط در منظومه شمسی برای جستجوی آثار حیات است.

گمان می رود یوروپا در زیر پوسته یخی اش دریایی به عمق ۱۷۰ کیلومتر داشته باشد که می تواند شرایط مناسبی برای تشکیل ارگانیسم های زنده فراهم کند.

“یوروپا کلیپر” که قرار است در سال ۲۰۲۵ پرتاب شود اکنون از یک مرحله مهم تصمیم گیری گذشته است که آن را در مسیر ساخت نهایی قرار می دهد.

توماس زرباخن از مقام های ارشد بخش ماموریت های علمی ناسا گفت: “همه ما از تصمیمی که یوروپا کلیپر را یک گام به رمزگشایی از معماهای این کره آبی نزدیک می کند خوشحالیم.”

یوروپا کلیپر تحقیقاتی مفصل و عمیق انجام خواهد داد تا معلوم شود آیا امکان پیدایش حیات در این کره وجود دارد یا نه.

برهم کنش های گرانشی میان این قمر و سیاره مادر باعث ایجاد نیروی کشندی (جزر و مدی) و حرارت می شود که آب را در سطح آن به صورت مایع نگه می دارد. این حرارت حتی ممکن است باعث ایجاد حفره های آتشفشانی در بستر دریا شود. در زمین اینگونه حفره ها به تشکیل طیف وسیعی از موجودات زنده کمک می کنند.

اما رساندن ماموریت به این مرحله چند دهه زمان برده است، تا حدودی به دلیل ملاحظات مربوط به هزینه و چالش هایی که محیط اطراف مشتری ایجاد می کند.

مدار یوروپا آن را در عمق پرتوهای شدیدی قرار می دهد که این سیاره بزرگ گازی را حلقه کرده اند. این پرتوها می تواند تجهیزات الکترونیکی فضاپیماها را بسوزاند که طول دوره ماموریت را به چند ماه یا حتی چند هفته محدود می کند.

به این ترتیب کلیپر به جای آنکه در مداری دور یوروپا قرار گیرد پروازهایی از مجاورت آن انجام خواهد داد، تا کمتر در معرض ذرات پرانرژی به دام افتاده در میدان مغناطیسی مشتری باشد.

این فضاپیما حامل نه ابزار علمی از جمله دوربین ها و طیف سنج هایی برای تهیه عکس هایی با وضوح بالا از سطح این قمر، یک مغناطیس‌سنج برای اندازه گیری قوت و جهت میدان مغناطیسی این قمر (که سرنخ هایی از عمق و شوری دریای آن به دست می دهد) و یک رادار با امواج رسوخ کننده در یخ برای تعیین ضخامت پوسته یخی این اقیانوس است.

قطر این پوسته یخی می تواند ده ها کیلومتر باشد. ولی دانشمندان فکر می کند راه های برای نفوذ آب به سطح وجود دارد.

اولین ایده ها برای انجام ماموریت اکتشافی در یوروپا در دهه ۱۹۹۰ شکل گرفت زمانی که داده های فضاپیمای گالیله شواهدی از وجود یک اقیانوس در زیر سطح پیدا کرد.

از آن زمان تاکنون چندین طرح برای اعزام ماموریتی به مدار این قمر بی نتیجه مانده بود.