بهتر است قبل از اینکه به نحوه برخورد با نوجوانان بپردازیم کمی با ویژگی های دوره نوجوانی آشنا شویم:
۱ـ پر سرعت ترین تغییرات زندگی دو دوره نوجوانی رخ می دهد.
۲ـ نوجوانی به نوعی یک نوع دوره گذار (یا برزخ) از کودکی به سمت بزرگسالی است. یعنی نوجوان به درستی نمی داند که خود را کودک تلقی کند یا بزرگسال.
۳ـ یکی از مهمترین اتفاقاتی که در دوره نوجوانی رخ می دهد کسب هویت است. یعنی مهمترین دغدغه یک نوجوان این است که من کیستم؟ از زندگی چه می خواهم؟ چه مسیری را باید دنبال کنم؟ نقش من در جامعه چیست؟ و وظیفه من نسبت به اطرافیان و جامعه چیست؟ در واقع، می توان گفت به نوعی کیفیت زندگی نوجوان در ادامه زندگی بزرگسالی بستگی زیادی به کیفیت کسب هویت در دوره نوجوانی دارد.
۴ـ یکی دیگر از ویژگی های نوجوانان، آرمانگرایی است. نوجوانان هنوز نمی توانند خود را با واقعیت های جامعه وفق دهند و تمایل دارند همه چیز را تغییر دهند. اما به مرور و با پا گذاشتن به سنین بزرگسالی و کسب هویت، یاد می گیرند که با واقعیت ها و با نظرات مخالف خود کنار بیایند.
اما در رفتار با نوجوان باید به نکات زیر توجه کنیم:
۱ـ به جای طفره رفتن سر صحبت را با او باز کنید. زیرا اگر صحبت را نوجوان را از جایی شروع نکنید این کار به مرور سخت تر و سخت تر می شود اما به راحتی می توانید با سوالات متداول نظیر چطوری؟ امروز چطور بود؟ و … سر صحبت را با او باز کنید.
۲ـ پیش از ورود به موضوع اصلی بستر را فراهم کنید. سعی کنید از موضوعات مورد علاقه او شروع کنید و یا اینکه نظر او را نسبت به موضوعی که با او مرتبط است بپرسید و کم کم بحث را به سمت موضوع مورد نظرتان سوق دهید.
۳ـ هرگز او را نصیحت نکنید.
۴ـ هیچ گاه به او دروغ نگویید.
۵ـ بیشتر به حرف های او گوش دهید تا از دغدغه های ذهنی او آگاه شوید.
۶ـ همیشه فرض را بر این بگذارید که او جواب قانع کننده ای برای کارهای خود دارد. سعی کنید بدون قضاوت کردن از او سوال بپرسید و اگر قانع نشدید سوال خود را طور دیگری مطرح کنید و کاملا بی طرف به بحث منطقی بپردازید.
۷ـ به او قدرت انتخاب و تصمیم گیری بدهید. این کار صمیمیت بین شما و او را افزایش می دهد.