نظریه ریسمان به زبان ساده
می دانیم جهان از اجزای بسیار کوچکی ساخته شده که آن را اتم مینامیم. همچنین اتم ها نیز از ذرات کوچکتری مانند الکترون، پروتون، نوترون، نوترینو، میون، گلوئون و… ساخته شده اند که هر یک جز کوچکتری از اجزای بزرگتر هستند که بر این مبنأ، ذرات در دو دسته بنیادی(لپتون) و غیر بنیادی(هادرون) قرار میگیرند.
برای مثال پروتون که ذره‌ای غیر بنیادیست، از جز کوچکتری بنام کوآرک تشکیل میشود و الکترون که ذره‌ای بنیادی است، جز کوچکتری را شامل نمیشود.
اما با گذر از کنار همه‌ی این تقسیم بندی های کسل کننده، تئوری ریسمان به ما میگوید تمام ذرات در کوچکترین جز سازنده خود از ریسمان هایی ساخته شده اند که در فرکانس معینی ارتعاش میکنند. نه در یک یا سه بعد، بلکه در ۱۰ بعد این ارتعاش ها صورت میگیرد!
همچنین بدلیل این ارتعاش های چند بعدیست که ما این ریسمان های ریز مرتعش را همچون ذره میبینیم و تنها تفاوت ذرات از یکدیگر(که از آن تقسیم بندی یاد شده پدید میاید) فقط در نوع ارتعاش یا فرکانس آنهاست!
این توجیه تئوری ریسمان، بسیاری از مشاهدات مکانیک کوانتوم مانند علت موجی-ذره ای بودن الکترون را بخوبی توجیه میکند.
بعبارتی جهان سمفونی ریسمان هاست و ذرات سازهای این ملودی و ریاضیات نوت های موسیقی و ذهن خدا(طبیعت) نیز آهنگ ساز آن است…
