نیما خسروی برنده جایزه اول کیهان شناسی بوکالتر

نیما خسروی برنده جایزه بوکالتر  برای نظریه انسامبلی گرانش

 

نیما خسروی فیزیکدان ایرانی از دانشکده فیزیک دانشگاه شهید بهشتی  و محقق پاره وقت پژوهشکده فیزیک پژوهشگاه دانش های بنیادی، برنده جایزه اول بوکالتر The Buchalter Cosmology Prize سال  ۲۰۱۶ میلادی شد.

نیما خسروی گرانش کار  و کیهان شناس دانشگاه بهشتی در مقاله ای  با عنوان نظریه میانگین انسامبلی گرانش Ensemble Average Theory of Gravity با شماره آرشیو  arXiv:1606.01887 موفق به کسب این جایزه معتبر شد.

جایزه بوکالتر که قرار است هر سال به ایده های جدید و پیشرو در زمینه کیهان شناسی و گرانش نظری و رصدی داده شود.        ایده هایی که موفق به بازگشایی دریچه ی جدیدی  برای فهم ما از انبساط تند شونده کیهان شود.

ایده درخشان نیما مفهوم عمیق نظریه های سازگار فیزیکی و انتخاب طبیعت است. نظریه نسبیت عام اینشتینی که بیش از  صد سال از فرمول بندی آن می گذرد، از تمام آزمون های رصدی سربلند بیرون آمده است. در حالی که نظریه های دیگر گرانشی را می توان بر روی کاغذ نوشت که از جنبه نظری سازگارند. سوال بزرگ این است که چرا طبیعت از میان این نظریه ها،  گرانش اینشتینی را انتخاب کرده است؟

اما داستان گرانش جنبه دیگری نیز دارد. زمانی که به کیهان در بزرگ مقیاس نگاه می کنیم مسئله انبساط تند شونده کیهان روبروی ما قرار می گیرد. مسئله ای که با گرانش اینشتینی انتظار آن را نداشتیم. کیهانی که مملو از ماده معمولی باشد و نسبیت عام اینشتینی نظریه صحیح کلاسیک قرار است  کیهانی با انبساط کند شونده را تولید کند، در حالی که رصد های کیهانی داستان دیگری را تعریف می کنند.

جایزه بوکالتر برای  ارتباط دادن سوال انتخاب بین نظریه های سازگار گرانشی و مسئله انبساط تندشونده به نیما اهدا شده است.  در نظریه میانگین انسامبلی گرانش، ترکیبی از مدل های سازگار، نقش نظریه صحیح گرانش را ایفا می کنند. این مدل ترکیبی در مقیاس های منظومه شمسی به گرانش اینشتینی می رسد و در مقیاس های کیهانی عامل انبساط تند شونده کیهان را بازی می کند.

در گفتگویی با نیما خسروی، وی می گوید ” این پیشنهاد آغاز یک مسیر است، مسیری برای کندو کاو بین نظریه های سازگار گرانشی و مشاهدات کیهان شناسی و تفکر درباره این سوال که چگونه طبیعت قوانین فیزیکی را انتخاب می کند.”

منبع : شانت باغرام