پرنورترین تب‌اختر جهان رصد شد.
سازمان فضایی اروپا «ESA»، دورترین و درخشان‌ترین بقایای ستاره‌ای، که «تب‌اختر» خوانده می‌شود، در جهان را مشاهده کرده است. تب‌اختر بقایای ستاره‌ای است که زمانی بسیار بزرگ و غول‌آسا بوده است. حال معلوم شده که تب‌اختر هزاران بار پرنورتر از آن چیزی است که قبلاً تصور می‌شد.
این تب‌اختر به‌خاطر فاصله¬اش در نوع خود بی‌همتا است. تلسکوپ فضایی «XMM-Newton» این تب‌اختر را در حالی شناسایی کرده که نور آن فاصله¬ای برابر با ۵۰ میلیون سال‌نوری را طی کرده است تا به ما برسد. تب‌اخترها ستاره‌های نوترونی مغناطیسی هستند که به‌طور منظم دو پرتو را از خود ساطع می‌کنند. همین مساله باعث شد که ESA بتواند این تب‌اختر را شناسایی کند. این دو پرتو وقتی به درستی در کنار هم قرار گیرند، به‌صورت تابشی در می‌آیند که همزمان با چرخیدن ستاره روشن و خاموش می‌شود. ستاره‌های حجیم در پایان چرخه‌ی طبیعی خود، منفجر می‌شوند و تب‌اخترها را ایجاد می‌کنند.
این تب‌اختر جدید، پرنورترین تب‌اختری است که تاکنون دیده شده و محققان نام «NGC5907 ULX-1» را برای آن انتخاب کرده‌اند. روشنایی آن ۱۰ برابر رکورد ثبت‌شده‌ی قبلی است. این تب‌اختر می‌تواند در مدت یک ثانیه، انرژی ۳.۵ سال خورشید را آزاد کند. تلسکوپ XMM-Newton سازمان فضایی اروپا، به مدت ۱۳ سال روی این جرم آسمانی تحقیق کرده است. ناسا نیز اطلاعات گردآوری شده‌ی توسط تلسکوپ «NuStar» را در اختیار این محققین قرار داده بود.
«جیانلوکا اسرائیل»، از رصدخانه¬ی نجومی INAF روم، ایتالیا، نویسنده مقاله¬ای که در این رابطه منتشر شده است، می‌گوید: «پیش‌تر تصور می‌شد که تنها سیاهچاله‌هایی با جرم ۱۰ برابر خورشید که از اجرام کیهانی تغذیه می‌کنند، می‌توانند چنین درخشش فوق‌العاده‌ای داشته باشند، اما نوسان‌های منظم و پرسرعت این منبع، بدون شک نشانگر ستاره‌ای نوترونی است و آن‌را از سیاهچاله متمایز می‌کند.»
بر اساس این پژوهش، الگوی چرخش تب‌اختر به مرور زمان تغییر می‌کند. در سال ۲۰۰۳، هر دور چرخش این ستاره، ۱.۴۳ ثانیه طول می‌کشید، اما در سال ۲۰۱۴ این میزان برابر با ۱.۱۳ ثانیه بود.
