پیشگیری از مسمومیت با استامینوفن

والدین باید در مورد دوز صحیح و مناسب دارو از پزشک کودکشان سوال کنند.
زمانی که می خواهید به کودک قطره استامینوفن دهید، همیشه باید از یک قطره چکان که میزان ثابتی دارد استفاده کنید. در غیر این صورت ممکن است دچار اشتباه شوید.
جعبه داروها را دور از دسترس کودکان قرار دهید.
هرگز استامینوفن را با داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) به طور همزمان مصرف نکنید.

درمان مسمومیت با قرص استامینوفن

آسیب کبدی از شایع ترین عوارض مصرف بیش از حد پاراستامول است. نارسایی کلیه نیز ممکن است رخ دهد. درمان هر چه زودتر شروع شود، نتیجه بهترین ایجاد می شود. این درمان عبارتند از:

مراقبت های پزشکی اورژانسی باید بلافاصله در مورد مصرف بیش از حد پاراستامول لحاظ شود.

تزریق مایعات داخل وریدی و رساندن اکسیژن به بیمار مهم است.

زمانی که بیمار ظرف یک ساعت پس از مسمومیت به بیمارستان منتقل می شود باید شستشوی معده انجام شود.

زمانی که بیمار ظرف ۸ ساعت پس از مصرف علائم را شاهد باشد؛ برای درمان از زغال چوب فعال استفاده می شود.

اندازه گیری میزان دارو در خون ضروری است.

سطح بالا پاراستامول خون تنها ۴ ساعت پس از مصرف بیش از حد می تواند خطر بالقوه مسمومیت کبدی را به همراه داشته باشد. پس از تعیین سطح دارو، پادزهر مناسب به بیمار داده می شود.

پادزهر خاص این مسمومیت تزیرق وریدی N- استیل سیستئین است. این تزریق باید در عرض ۱۰ ساعت پس از بلع؛ برای جلوگیری و یا کاهش آسیب حاد کبدی انجام شود. تاخیر بیشتر اثر آن را کاهش می دهد. اگر بیمار بیش از ۸ ساعت است که از دارو استفاده کرده است، معمولا بدون اندازه گیری سطح پاراستامول در خون این پادزهر تزریق می شود.

اگر N- استیل سیستئین در دسترس نباشد از متیونین خوراکی به عنوان پادزهر جایگزین استفاده می شود.

تزریق وریدی قند برای اصلاح هیپوگلیسمی

انجام تست های عملکرد کبدی

ضریب زمان پروترومبین برای ارزیابی قریب الوقوع نارسایی کبد

انجام آزمون عملکرد کلیه

hemoperfusion ذغال چوب برای نارسایی کبد

انجام همودیالیز برای نارسایی حاد کلیه

پیوند کبد ممکن است در صورت نارسایی حاد کبدی انجام شود.

در صورت مصرف بیش از حد و یا استفاده متعدد از این دوز نیاز به اندازه گیری سطح پاراستامول خون نیست. این بیمارن اگر هر ۲۴ ساعت بیش از ۱۵۰ میلی گرم به ازای هر کیلو گرم از وزنشان از این ماده استفاده کرده باشند و یا افرادی که داروهای ضد تشنج مصرف می کنند، الکلسیم مزمن و سوء تغذیه و اختلال در غذا خوردن دارند و بیش از ۷۵ میلی گرم به ازای هر کیلو وزنشان استامینوفن استفاده کرده باشند، باید N- استیل سیستئین استفاده کنند.

درمان مسمومیت با قرص سرماخوردگی

برخی از افراد عادت دارند قرص را بدون آب میخورند اما برای مصرف انواع قرص باید حتما به همراه آن آب کافی نوشیده شود. مری مخاط نازکی دارد و خوردن قرص بدون آب میتواند به مخاط مری آسیب وارد کند.

یکی دیگر از معایب خوردن قرص بدون آب این است که قرص خوب در معده حل نمیشود و همین حل نشدن علاوه بر اینکه در عملکرد قرص اختلال ایجاد میکند، باعث تغلیظ مواد موجود در قرص میشود و همین مسئله آسیب به کلیه و کبد را در پی دارد. برای مصرف قرص استامینوفن باید یک لیوان بزرگ آب همراه با قرص نوشیده شود.

خط خطی هدفمند

قرصها به شکلهای مختلفی تولید میشوند و روی برخی از قرصها، خط وجود دارد و روی برخی دیگر از قرصها خطی وجود ندارد. قرصهایی که بدون خط هستند نباید شکسته شوند ولی قرصهایی را که دارای خط هستند میتوان از محل خط شکست.

البته انجام این کار هم باید با مشورت پزشک باشد چرا که شکستن قرص به معنای کم شدن مقدار داروست و این مسئله میتواند بر روند درمان تاثیر سوء بگذارد.

داروهایی که به صورت کپسول هستند نباید به هیچ عنوان باز شوند. این نوع داروها باید حتما با آب فراوان خورده شوند و به صورت خود به خودی در معده باز شوند، باز کردن کپسول علاوه بر اینکه تاثیر دارو را کم میکند خطراتی را هم برای فرد به همراه دارد که یکی از این خطرات آسیب به مری است.

مسمومیت با قرص دیازپام

دیازپام داروهای تجویزی مورد استفاده برای درمان اختلالات اضطرابی است. این در یک دسته از داروهایی بنزودیازپین است. مصرف بیش از حد دیازپام زمانی اتفاق می افتد که فرد بیشتر از مقدار طبیعی یا توصیه شده این دارو مصرف می کند. این می تواند به صورت تصادفی یا به طور خاص باشد.

اگر چین اتتفاقی برای شما یا کسی دیگر افتاده است لطفا با شماره تلفن ۱۱۵ تماس بگیرید که مربوط به اورژانس است یا با شماره ۱۱۰ تماس حاصل نمایید .

از بین بردن اثر قرص خواب آور

برای از بین رفتن اثر قرص خواب آور می بایست نیمه عمر دارو طی شود. در برخی موارد ضد داروهایی برای از بین بردن اثر قرص ها وجود دارد مثلا در مورد دیازپام داروی خاصی وجود دارد که به بیمار تزریق می شود تا اثرات قرص در موراد خودکشی از بین رود.

برای برطرف کردن عوارض جانبی خفیف قرص چه کاری می‌توانید انجام دهید؟

به طور کلی، شما می‌توانید از پزشک‌تان بپرسید آیا این امکان وجود دارد که دوز کمتری از دارو را مصرف کنید یا داروی دیگری را امتحان کنید.

در ادامه نکاتی برای‌تان داریم که به شما کمک می‌کند برخی از عوارض جانبی معمول داروها را کنترل کنید و برای از بین بردن مشکلی که قرص برایتان ایجاده کرده است، این راهکارها را امتحان کنید.

اگر با مصرف یک قرص، دچار این عوارض شدید، فورا به اورژانس مراجعه کنید:

– مشکل تنفسی

– کهیر

– التهاب و ورم در صورت، لب‌ها، زبان یا حلق

– غش کردن (از دست دادن هشیاری) یا احساس اینکه ممکن است غش کنید

– اینها عوارض واکنش آلرژیک شدید نسبت به دارو هستند.

برای جلوگیری از عوارض جانبی چه می‌توانید بکنید؟

کارهای زیادی وجود دارد که برای پیشگیری از عوارض جانبی می‌توانید انجام دهید یا دست کم خودتان را آماده کنید. قبل از اینکه مصرف هر دارویی را شروع کنید، در مورد موضوعات زیر با پزشک یا داروساز صحبت کنید:

– عوارض جانبی احتمالی قرص و آنهایی که ممکن است شما دچارش شوید.

– این عوارض چه زمانی ممکن است بروز کنند.

– آیا ممکن است این عوارض خود به خود برطرف شوند.

– آیا برای پیشگیری از این عوارض کاری می‌توانید انجام دهید. مثلا مصرف قرص همراه با غذا یا در زمان خاصی از روز ممکن است راهکار خوبی باشد.