کشف ۹۵ سیاره‌ی جدید فراخورشیدی از کجا شروع شد؟
اخترشناسان با استفاده از داده‌های پروژه‌ی «K2» ماموریت کپلر ناسا نامیده می‌شود، ۹۵ سیاره‌ی فراخورشیدی جدید را کشف کرده‌اند که اندازه‌های آن‌ها از سیاره‌ی زمین تا غول‌های گاز مانند سیاره‌ی مشتری متفاوت است. تلسکوپ فضایی کپلر ناسا، این سیاره‌های فراخورشیدی جدید را با اندازه‌گیری فرورفتگی مبهم موجود در درخشندگی ستاره‌ی میزبان که توسط سیاراتی که از جلوی ستاره عبور می‌کنند، کشف نموده‌اند.
کپلر، در ماموریت اولیه‌ی خود، تنها لکه‌ای آسمانی را در نیم‌کره‌ی شمالی مورد بررسی قرار داد و تعداد سیاراتی را که اندازه و دمای آن‌ها شبیه به زمین بود و به دور ستارگانی نظیر خورشید در گردش بودند، بررسی نمود. در ماموریت گسترده‌تر این تلسکوپ در سال ۲۰۱۳، این تلسکوپ نتوانست دقیقاً بر ناحیه هدف اصلی خود متمرکز شود، اما اصلاحات کاملاً پیشرفته، شانس دومی را برای تلسکوپ به همراه داشت که به لحاظ علمی مفید بود.
پس از اصلاح، کپلر ماموریت K2 خود را آغاز کرد که میدان دید خورشیدی را برای این فضاپیما ایجاد نمود و فرصت‌های بیشتری را برای مشاهدات زمینی از هر دو نیم‌کره‌ی‌شمالی و جنوبی فرآهم نمود. علاوه بر این، ماموریت K2 به‌طور کلی با تمام اهداف پیشنهادی جامعه‌ی علمی سازگار بود.
از آنجا که کپلر بر بیشتر قسمت‌های آسمان تسلط داشت، قادر به مشاهده‌ی تعداد بیشتری از ستاره‌های استثنایی، کوچک‌تر و یا ستاره‌هایی همانند کوتوله‌ی قرمز بود و از آنجا که چنین ستاره‌هایی در راه شیری بسیار شایع‌تر از ستاره‌های شبه خورشید هستند، ستاره‌های موجود در نزدیکی ما عمدتاً از نوع کوتوله‌ی قرمز هستند.
«اندرو مایو» دانشجوی موسسه‌ی فضایی ملی دانشگاه فنی دانمارک، در این خصوص می‌گوید: «سیاره‌های فراخورشیدی عرصه‌ای بسیار هیجان‌انگیز از علوم فضایی را به خود تخصیص داده‌اند. همان‌طور که تعداد بیشتری از سیارات کشف می‌شوند، اخترشناسان تصویری بسیار بهتر از ماهیت سیاره‌های فراخورشیدی را ترسیم می‌کنند که به نوبه‌ی خود به ما اجازه می‌دهد تا منظومه‌ی‌شمسی خود را در زمینه‌ی کیهانی مجسم کنیم.»
مایو و همکارانش صدها سیگنال از سیاره‌های فراخورشیدی بالقوه را به‌منظور تعیین اینکه کدام سیگنال توسط سیاره‌های فراخورشیدی تولید شده است و کدامیک توسط سایر منابع ایجاد شده است، مورد بررسی قرار دادند. وی گفت: «ما به تجزیه و تحلیل ۲۷۵ کاندید پرداختیم که از میان آن‌ها، ۱۴۹ عدد به‌عنوان سیاره‌های فراخورشیدی در نظر گرفته شدند و به نوبه‌ی خود، تایید شد که ۹۵ عدد از این سیارات تاکنون کشف نشده بودند. این تحقیق از زمان انتشار داده‌های کپلر ناسا در سال ۲۰۱۴ آغاز شده است.»
مایو در ادامه‌ی سخنانش افزود: «ما متوجه شدیم که برخی از این سیگنال‌ها توسط سیستم‌های چند ستاره‌ای یا سر و صداهای فضاپیما ایجاد شده‌اند. اما در عین حال، توانستیم سیاراتی را نیز کشف کنیم که دارای ابعادی کوچک‌تر از سیاره‌ی زمین تا اندازه‌ای بزرگتر از مشتری و یا حتی بزرگتر از آن، بودند.»
یکی از سیاره‌های شناسایی شده توسط اخترشناسان به دور ستاره‌ای فوق‌العاده درخشان در گردش بود. مایو افزود: «ما سیاره‌ای را در مدار گردش ۱۰ روزه‌اش به دور ستاره‌ای درخشان به‌نام «HD212657»، کشف کردیم که درخشان‌ترین ستاره‌ای است که تاکنون توسط ماموریتهای کپلر بررسی شده و میزبان سیاره‌ای واقعی است. سیاراتی که به دور ستاره‌های درخشان در گردش هستند، از این جهت حائز اهمیت هستند که اخترشناسان می‌توانند با استفاده از مشاهدات زمینی، چیزهای زیادی را در مورد آن‌ها فرا گیرند.»
