۱۵ جهشی که از ما انسان ساخت
انسانها احتمالاً عجیب ترین گونه جانوری هستند که تا به حال زیسته‌اند. انسان دارای مغز بزرگی است که او را قادر میسازد به ساختن چیزهای‌های پیچیده، درک مفاهیم انتزاعی و ارتباط گیری از طریق زبان. ما موجودی تقریبا بی مو هستیم با آرواره‌هایی ضعیف که زایمان پر چالشی را از سر می‌گذراند. اما چگونه چنین موجود عجیب غریبی تکامل یافته؟
حیوان اجتماعی
۳۰-۶۰ میلیون سال پیش
زندگی گروهی
اولین پستانداران، گروهی متشکل از میمونها و انسانها، مدت کوتاهی پس از انقراض دایناسورها تکامل یافتند. بسیاری شروع به زندگی در قالب گروهی کردند. در نتیجه گونه‌های مختلف حیوانی مجبور به تشکیل شبکه‌ای پیچیده از روابط، سلسله مراتب و رقابت‌ها شدند. و بدین ترتیب زندگی گروهی احتمالاً منجر به رشد ممتد توانایی مغزی شد.
تغذیه مغز
۱۰-۱۵ میلیون سال پیش
ژنی برای جریان خون
انسان ، شامپانزه و گوریل همگی میراث دار نوعی میمون منقرض شده ناشناخته هستند. در این گونه میمون، نوعی ژ‌ن به نام RNF213 به سرعت شروع به تکامل کرد. این تحول احتمالا باعث گسترش شریان شاهرگ و افزایش رسیدن مقدار خون به مغز شد. در انسانها، تغییرات در ژ‌ن RNF213، باعث بیماری اختلال مغزی که نوعی تنگی عروق را به هم راه دارد، میشود.
انشعاب از میمون ها
۷-۱۳ میلیون سال پیش
شروع تغییرات در ژن‌ها
حدود ۷ میلیون سال پیش اجداد ما از بستگان شامپانزه مانند خود انشعاب کردند. در ابتدا هر دو گونه به ظاهر شبیه می‌رسیدند. اما تغییرات داخل سلولی در جریان بود. پس از انشعاب، تغییرات در ژ‌ن‌های ASPM وARHGAP11Bو تغییر در قشری به نامHAR1 آغاز شد. روشن نیست که در این مرحله دقیقا چه تغییراتی صورت گرفت، اما روشن است که این دو ژ‌ن در رشد قشر مغزی دخیل بوده است.
تمایل به گلوکز
کمتر از ۷ میلیون سال پیش
قدرت مغزی
پس از انشعاب انسان از گونه شامپانزه، جهشی در ۲ ژ‌ن انسانی صورت گرفت. این دو ژ‌ن سازنده پروتیٔنی هستند که باعث انتقال گلوکز به داخل و خارج از سلولها میشوند، این تغییرات احتمالا باعث گرفتن گلوکز از عضلات و انتقال آن به مغز انسانهای اولیه شد. گلوکز باعث رشد مغز و در نتیجه بزرگتر شدن آن در انسانهای اولیه شد.
جهش های دستی
کمتر از ۷ میلیون سال پیش
کسب مهارت
دستان ما بطور نامتعارفی چالاکند، و به ما امکان ایجاد چیزهای زیبا و نوشتن کلمات را می‌دهد که در جای خود احتمالا ربط پیدا می‌کند به تکامل بخشی از یک DNA به نام HACNS1 که به سرعت پس از انشعاب انسان از شامپانزه صورت گرفت. مشخص نیست که HACNS1 دقیقا چه نقشی دارد، اما میدانیم که در زمان رشد دستان و بازو فعالیت دارد.
آرواره ضعیف
۲.۳ تا ۳.۵ میلیون سال پیش
فضای بیشتر برای مغز
در مقایسه با دیگر میمونها، انسانها نمیتوانند محکم گاز بگیرند، علت آن داشتن ماهیچه‌های نسبتا ضعیف آرواره میباشد. این مساله تا حد زیادی بخاطر تغییراتی است که در ژنی به نام MYH16 بوجود آمد که تولید عضلات را تحت کنترل دارد. این تغییرات بین ۳ تا ۵ میلیون سال پیش رخ داد. آرواره کوچکتر به ایجاد فضای بیشتر برای رشد مغزی منجر شد.
گوشت در سبد غذایی
۱.۸ تا ۳.۵ میلیون سال پیش
ترکیب غذایی متنوع
قدیمیترین نیاکان میمون گونه ما انسان ها، غالبا از میوه تغذیه می کردند، اما گونه‌ای از انسان تباران از این عادت شاخه زدند. و در کنار تغذیه از طیف وسیعی از گیاهان همچون علف، گوشت خوار نیز بودند و حتی به نظر می‌رسد به کمک ابزار سنگی، گوشتها را به نوعی قصابی یا به قطعات کوچک تبدیل میکردند. مصرف گوشت بیشتر به معنی به دست آوردن کالری بیشتر و زمان کمتری برای جویدن بود.
همه جای بدن موی کمتر
۳.۳ میلیون سال پیش
موی کمتر بدن
انسانها نوعی میمون تقریبا بی مو هستند. دلیل این کم مویی هنوز مشخص نیست، اما می دانیم که این تغییر ۳ تا ۴ میلیون سال پیش اتفاق افتاد. یعنی زمانی که شپش ناحیه تناسلی تکامل یافت، که فقط در حالی قادر به هجوم به انسان بود که موهای بدن انسان از بین رفته باشد. پوست بدن ما با قرار گرفتن در معرض تابش نور خورشید به تیرگی گراید. از آن زمان اجداد ما همگی سیاه پست بوده‌اند، تا زمانی که برخی از انسانهای مدرن مناطق استوایی را ترک کردند.
فقط ارتباط گیری
۲.۳ تا ۲.۵ میلیون سال پیش
ژنی هوشمند
ژنی به نام SRGAP2 در مجموع ۳ بار کپی برداری شد. در مرحله‌ای، اجداد ما کپی های متفاوتی از این ژ‌ن را دارا بودند، و برخی این ژ‌ن ها امکان تکامل آزادانه را پیدا کردند. به نظر می‌رسد یکی از کپی‌های تغییر یافته بهتر از ژ‌ن اصلی بود. و اینکه این ژ‌ن سبب شد تا سلول‌های مغز ما بزرگتر شده و در در نتیجه ارتباطات بیشتری در مغز ایجاد شود.
مغز بزرگتر
۲.۸ میلیون سال پیش
میمونهای متفکر
انسان مدرن تعلق دارد به گروه یا نوعی از حیوانات شناخته شده به عنوان انسان تباران. قدیمیترین فسیل انسانی کشف شده مربوط است به ۲.۸ میلیون سال پیش در اتیوپی. و هر چند که این مورد مناقشه است ولی احتمالا این فسیلها مربوط به بازمانده انسان ماهر است. که در مقایسه با اجدادشان دارای مغز بزرگتری بودند.
زایمان پر دردسر
۲۰۰.۰۰۰ سال تا ۲.۸ میلیون سال پیش
جمجمه بسیار بزرگ
بر خلاف دیگر پستانداران، زایمان برای انسانها مشکل و خطرناک میباشد و مادران تقریبا همیشه احتیاج به کمک دارند. علت این مسله راه رفتن روی دو پا است که به معنی یک کانال باریک لگن برای عبور نوزاد میباشد، در حالیکه جمجمه سر انسان بزرگ است.
کنترل آتش
۱ میلیون سال پیش
سوزاندن مواد
مشخص نیست چه زمانی نیاکان ما کنترل بر آتش را آموختند. قدیمیترین شواهد از مناطق جنگلی آفریقا به دست آمده که در بر گیرنده خاکستر و استخوان سوخته از ۱ میلیون سال پیش میباشد. اما شواهدی از پختن غذا توسط انسان تباران وجود دارد که میتواند دلالت بر پخت و پز با آتش نیز باشد.
حرف حرف حرف
۶۰۰.۰۰۰ سال تا ۱.۶ میلیون سال پیش
نتیجه حرف زدن
همه میمونهای بزرگ دارای کیسه هوایی در دستگاه صوتی هستند که به آنها امکان دم بلند را می‌دهد. انسانها قادر به این کار نیستند چرا که کیسه هوایی تولید صداهای مختلف مصوت را ناممکن میسازد. ظاهراً اجداد ما قبل از انشعاب از پسرعموهای ناندرتالمان آنرا از دست داده بودند، چرا که ناندرتالها نیز قادر به تکلم بودند.
ژنی برای زبان
۵۰۰.۰۰۰ سال پیش
حرف زدن بیشتر
برخی از انسانها تغییراتی در ژنی بنام FOXP2 را در خود دارند. در نتیجه برای درک گرامر و تلفظ کلمات تلاش بیشتری باید به کار ببرند. به این معنی که ژ‌ن FOXP2 برای یادگیری زبان و استفاده از آن نقشی اساسی دارد. در اجداد مشترک انسانها و ناندرتالها ژ‌ن FOXP2 تکامل یافت. ژ‌ن FOXP2 در ناندرتالها دقیقا شبیه این ژ‌ن در انسانها است.
خوردن کربو هیدرات
۱۰۰.۰۰۰ سال پیش
مانور پیشرفته
بزاق دهان انسان دارای آنزیم آمیلاز است که از ژنی به نام AMY1 ساخته شده، آنزیمی که قادر به هضم نشاسته میباشد. انسانهای مدرنی که اجدادشان کشاورز بوده‌اند، در مقایسه با مردمی با اجداد شکار چی، مقدار بیشتری از این ژ‌ن را دارا هستند. این بهبود امکان هضم ممکن است کمکی بوده باشد برای شروع کشاورزی، سکنی در روستاها و شهرهای مدرن.
