۲۲ سیگنال رادیویی مرموز از فضا !
اکنون ۲۲ انفجار سیگنال های رادیویی وجود دارد که نه میدانیم از کجا می آیند و نه می دانیم چه معنایی دارند نه چه معنی ای دارند!
این نوع امواج پر قدرت ناگهانی رادیویی را (FRB (fast radio burst می نامند. آخرین FRB ای که دریافت شده، گیج کننده ترین این امواج است، حتی دانشمندان با بکار گیری تمام تلسکوپ های در دسترس خود یک قدم به حل معمای این سیگنال نزدیکتر نشده اند.
به نقل از امیلی پتراف از موسسه ی نجوم رادیویی هلند: ” ما زمان و تلسکوپ های زیادی را برای پیدا کردن هر چیزی که ممکن بود به این سیگنال مربوط شود به کار گرفتیم. ما طول موج هایی دریافت کردیم که قبلا دریافت نکرده بودیم. ما هنوز در حال تلاش برای یافتن منبع این سیگنال هستیم.”
با اینکه ما فقط ۲۲ تا ازین FRB ها را شناسایی کردیم ولی به گفته دانشمندان این یک رخداد مکرر در جهان ماست که به طور تخمینی هر روز باید ۲۰۰۰ FRB در جهان وجود دارند. اما چرا ما فقط کسری ازین امواج را دریافت کرده ایم؟ زیرا طول عمر این امواج ۵ میلی ثانیه بیشتر نیست به همین دلیل دریافت این امواج بسیار سخت می شود. باز به همین دلیل دانشمندان به تازگی موفق شده اند که فضایی بودن این امواج را تایید کنند و آن ها را با امواج زمینی اشتباه نگیرند.(منظور این ایت که امواج قطعا زمینی نیستند و از فضا امده اند)
دانستن اینکه این امواج از بیرون از زمین به ما میرسند نهایت اطلاع ما از تاریخچه این امواج است. اکنون به نقل از مقاله ای جدید، رادیو تلسکوپِ پارکزِ استرالیا سیگنالی جدید به نام FRB 150215 را شناسایی کرده است که در ۱۵ فوریه ی ۲۰۱۵ توسط این تلسکوپ دریافت شد.
دلیل عجیب بودن این سیگنال این است که توسط چندین تلسکوپ در سراسر جهان دریافت شده اما هیچ ردی و نشانی از نور در پشت سر خود نذاشته است. تلسکوپ های رادیویی، لنزی، ایکس ری، گاما و نوترینو همگی از دریافت هر گونه نشانی مربوط یا تکرار دوباره در ۱۷ ساعت پیاپی ناکام بودند. چگونه چیزی که اندازه ی ۵۰۰ میلیون خورشید انرژی تولید میکند هیچ گونه پس تابشی نداشته؟ !؟
دلیل دوم مرموز بودن این سیگنال این است که با توجه به مسیر اش نباید توسط زمین دریافت میشد. چرا که باید از قسمتی بسیار متراکم از راه شیری عبور کرده باشد. در این سیگنال دو قطبی بودن وجود دارد، چیزی که وجود آن بسیار نامحتمل است. یکی از زوایای دو قطبی شدن چیزی به نام “اندازه ی چرخش” RM است که به تعین مسیر این سیگنال به دانشمندان کمک کرد.
پیش بینی می شد که در چنین ناحیه ی متراکمی از راه شیری تداخل مغناطیسی زیادی و در نتیجه RM بالایی وجود داشته باشد. اما نتیجه بالعکس شد. RM ناحیه ی عبور سیگنال که تراکم بالایی داشت صفر بود. مثل اینکه این سیگنال از “یک نوع حفره ای” عبور کرده که RM آن نیز ۰ بوده است.
سرانجام چه خواهد شد؟ برای نتیجه گیری بهتر درباره ی چگونگی این سیگنال، داده های این کشف باید توسط دیگر منجمان و دانشمندان بررسی شود و به سیگنال های بسیار بیشتر از ۲۲ عدد نیاز مند هستیم.
