داستان افتادن دندانها در انسان
افتادن دندان یکی از موضوعات کابوسهای شبانه و فیلمهای ترسناک است، ولی واقعیت این است که افتادن دندان یکی از بخشهای عادی در تکامل انسان است و در برخی اوقات این اتفاق برای سلامت دهان ضروری است.
در برخی موارد افتادن دندان میتواند اتفاق مفیدی باشد، زیرا میتواند از در هم فشرده شدن دندانها و ایجاد درد جلوگیری کرده و روند ارتودنسی را آسان کند. متاسفانه برخی از دندانها در سنین بزرگسالی و در اثر ضربه میافتند و در این مواقع باید به متخصص رجوع شود تا با جایگزینی دندان افتاده، خندهی زیبای فرد از دست نرود.
اگر میخواهید خندهی زیبا و سفیدی داشته باشید، در وهله اول بهتر است مسواکهای برقی را امتحان کنید. این مسواکها نمیتوانند جلوی افتادن دندان را بگیرند، ولی در تمیز نگه داشتن دهان و دندان بسیار موثر هستند.
تکامل دندانهای انسان معمولاً از دندانهای جلویی شروع میشود، زیرا این دندانها زودتر از لثه خارج میشوند و از طرفی زودتر از دست میروند. کودکان معمولاً ابتدا دندانهای جلویی فک پایینی خود را از دست میدهند و سپس دندانهای جلویی فک بالای خود را از دست میدهند. در مرحلهی بعد دندانهای نیش و سپس دندانهای آسیاب میافتند. البته در برخی کودکان این روند دقیقاً به شکل گفته شده رخ نمیدهد. کودکان در سن دو سالگی عموماً دندانهای کاملی دارند و در حدود سن شش سالگی دندانها شروع به خراب شدن میکنند.
تحقیقات نشان داده است که اگر وزن هنگام تولد نوزاد کم باشد، دندانهای آن دیرتر فرسوده میشود. دندانهای کودکانی که با شیر مادر تغذیه میشوند نیز عموماً زودتر فرسوده میشوند.
افتادن دندان در سنین بزرگسالی معمولاً تجربهی سختی است و همه از آن اجتناب میکنند، ولی با این حال رخ دادن آن نیز به دلیل دیگر مشکلات سلامتی اجتناب ناپذیر است. فرسوده شدن خود دندان و بیماریهای لثه از مهمترین دلایل افتادن دندان در سنین بزرگسالی است. در برخی از افراد دندانهای عقل باید کشیده شود تا به دیگر دندانها آسیب نرسد. اگر در این افراد دندان عقل کشیده نشود، ممکن است موجب افتادن دیگر دندانها شود.
تحقیقات انجام شده نشان داده است که هر دهه نرخ افتادن دندان در بزرگسالان نسبت به دهه قبل کمتر میشود. تشخیص خرابی دندان قبل از افتادن میتواند به جلوگیری از افتادن دندان کمک کند. در تحقیقات دیگر مشخص شده است که از دست دادن دندان با زوال عقل نیز ارتباط دارد. در واقع التهاب موجود در دهان در عین حال که سلامت دندانها را به خطر میاندازد، سیستم عصبی مرکزی را نیز تحت تاثیر قرار میدهد.