رآکتور اتمی باستانی در آفریقا با قدمت ۲ میلیارد سال

در مطلب قبل از شواهد موجود از جنگ های هسته ای در زمان باستان سخن گفتیم. همانطور که در کتاب باستانی مهابهاراتا نوشته شده: اشاره به جنگی دارد که در آن سلاح های پیشرفته و عجیب کشتار جمعی استفاده شده. حتی به انفجاری اشاره داشته که توصیفی از یک انفجار هسته ای می باشد.

اما این نشانه ها تنها محدود به کتاب های قدیمی ای سنگ نوشته ها نمی شوند بلکه در نقاط دیگر جهان نیز شواهدی وجود دارد که فرضیه وجود سلاح های هسته ای در زمان باستان را قوت میبخشد.

معدن اورانیوم اوکلو در جمهوری گابن

در سال ۱۹۷۲ یکی از کارگران نیروگاه سوخت هسته ای فرانسه، در جریان تجزیه و تحلیل یک قطعه اورانیوم استخراج شده از معادن آفریقا متوجه مورد مشکوکی شد. موضوعی که برای مدت ها متخصصان کمیسیون انرژی اتمی فرانسه را مبهوت کرد.

مانند همه ی اورانیوم های طبیعی این قطعه نیز شامل سه ایزوتوپ با جرم های اتمی متفاوتی بود: اورانیوم ۲۳۸ که فراون ترین نوع است، اورانیوم ۲۳۴ که نادرترین نوع است و اورانیوم ۲۳۵.

در روی زمین و حتی در سطح کره ی ماه و شهاب سنگ ها، اورانیوم ۲۳۵ فقط ۰.۷۲۰ درصد از کل اورانیوم طبیعی را تشکیل می دهد. اما اورانیوم ۲۳۵ در نمونه استخراج شده از معدن اوکلو در گابن، ۰.۷۱۷ درصد کل نمونه را تشکیل می داد. این تفاوت غیر عادی باعث تعجب محققان فرانسوی شد. محققان طی بررسی های بیشتر دریافتند که حدود ۲۰۰ کیلوگرم از این اورانیوم در زمان های بسیار دور استخراج شده است.

با این مقدار اورانیوم می توان بیش از ۶ بمب هسته ای تولید کرد. به زودی دانشمندان و محققان زیادی از سراسر جهان برای بررسی در معدن اوکلو جمع شدند.

آنچه که دانشمندان در اوکلو کشف کردند همه را شگفت زده کرد. این معدن در واقع راکتور هسته ای زیرزمینی پیشرفته ای بسیار فراتر از دانش کنونی ما بود.

محققان معتقدند که این راکتور هسته ای باستانی ۱.۸ میلیارد سال قدمت دارد و به مدت ۵۰۰ هزار سال فعال بوده است.در تحقیقات بیشتر در این منطقه آثاری از محصولات شکافت و ضایعات هسته ای یافت شد.

محققان نتایج تحقیقات خود را در یک کنفرانس آژانس بین المللی انرژی اتمی اعلام کردند.

راکتورهای مدرن و امروزی ما از لحاظ طراحی و عملکرد به طور باورنکردنی با این راکتور هسته ای بزرگ غیرقابل مقایسه هستند. طول این راکتور هسته ای چندین کیلومتر بوده است.

نکته ی جالب توجه این است که تاثیر گرمایی این راکتور بزرگ تا ۴۰ متری اطراف آن محدود بوده و نکته ی عجیب تر اینکه پسماندهای رادیواکتیو از منطقه خارج نشده و در مخازنی در زمین نگهداری می شده است. همچنین واکنش های هسته ای به نحوی صورت گرفته که پلوتونیوم به منظور یک محصول جانبی تولید می شد.

محققان راکتور هسته ای در اوکلو را یک راکتور هسته ای طبیعی نام گذاری کردند؛ اما در واقع حقیقت بسیار فراتر از درک طبیعی انسان می رود.

چیزی که این بین بسیار عجیب است این است که این امر نشانده این است که نه تنها واکنش هسته ای روزی رخ داده است بلکه تحت شرایط کنترل شده نیز بوده است.

این بدان معنی است که زمانی که واکنش هسته ای رخ می دهد اگر میخواهید انرژی آزادشده آنرا کنترل کنید باید از انفجار جلوگیری کنید و مانع این بشوید که تمام انرژی در یک لحظه آزاد شود.

این گروه از راکتور ها دارای سیستم کنترل کننده پیشرفته ای که از آب استفاده می کرده اند در صورتی که اولین راکتورهای عصر مدرن از میله های گرافیت و کادمیوم برای کنترل شرایط استفاده می کردند.

«گلن سیبورگ»، رییس سابق کمیسیون انرژی اتمی آمریکا و برنده ی جایزه ی نوبل برای فعالیت هایش در پیوند عناصر سنگین می گوید: «برای سوخت اورانیوم در یک واکنش، همه شرایط باید کاملا درست و دقیق باشند.

به عنوان مثال آبی که در واکنش هسته ای استفاده می شود باید کاملا خالص باشد، حتی وجود میزان بسیار کم ناخالصی در آب باعث سمی شدن واکنش می شود، نکته مهم آن است که آب کاملاً خالص در طبیعت وجود ندارد»

تعدادی از دانشمندان در مورد رآکتور اعجاب انگیز اوکلو اظهار نظر کرده اند که در هیچ زمانی از تاریخ زمین شناسی در منطقه ی اوکلو اورانیوم ۲۳۵ برای اینکه به طور طبیعی واکنشی صورت بگیرد وجود نداشته است.

با توجه به زمان مورد نیاز برای تجزیه مواد رادیو اکتیو غنی شدن اورانیوم به صورت طبیعی امری غیرممکن و مرموز به نظر می رسد. دانشمندان همچنین اعلام کردند که اورانیوم ۲۳۵ بسیار بسیار غنی تر آن چیزی است که ممکن است در طبیعت شکل گرفته باشد.

اینجا این سوال پیش می آید که: چطور ممکن است شکافت هسته ای به طور طبیعی در طبیعت اتفاق افتاده باشد در صورتیکه امروزه جمع زیادی از مهندسین و فیزیکدانهای نخبه تنها با صرف توانایی، دقت و هوش زیاد موفق به ساختن آن می شوند؟

پرین و سایر دانشمندان فرانسوی پس از بررسی بسیار به این نتیجه رسیدند که تنها نمونه مشابه از اورانیوم با میزان ایزوتوپ مشابه که در اوکلو یافت شده است در سوختهای هسته ای مصرف شده در رآکتورهای مدرن امروزی یافت می شود.

آنها اعلام کردند درصد بسیاری از ایزوتوپ های یافت شده در اوکلو با سوختهای هسته ای مصرف شده در نیروگاههای هسته ای امروزی برابر است، بنابراین به این نتیجه رسیدند که حتما می بایست این دو اورانیوم در فرآیند یکسانی مورد استفاده قرار کرفته باشند.

طراحی هوشمندانه راکتور های هسته ای باستانی

نیروگاههای هسته ای این معادن اورانیوم به طرز بسیار هوشمندانه ای طراحی شده اند.

بر طبق تحقیقات انجام شده این رآکتور چندین مایل طول داشته است. البته برای رآکتوری به این ابعاد میزان تأثیر دما تنها ۴۰ متر در هر طرف بوده است. جالب تر این است که زباله های هسته ای رادیو اکتیو از محل سایت خارج نشده و با استفاده از دانش زمین شناسی از آنها به خوبی مراقبت می شده است.

با وجود مواجهه با این شواهد دانشمندان می گویند که این یک رآکتور طبیعی در محل معدن اوکلو است. رآکتور اوکلو به دلیل شیوه برخورد با زباله های هسته ای اش حائز اهمیت است ولی عده کمی حاضرند که پا را کمی فراتر بگذارند. بسیاری از مردم بر این باورند که این رآکتور یادگاری از دوران ماقبل تاریخ است. احتمال می رود که دو میلیون سال پیش تمدن کاملا پیشرفته ای در جایی که امروزه اوکلو نامیده می شود وجود داشته است.

این تمدن از بسیاری از نظر تکنولوژی بسیار پیشرفته تر از تمدن امروز ما بوده است. رآکتورهای امروزی ما در مقایسه با این «رآکتورهای طبیعی» بسیار ناچیز هستند. اکنون پرسش این است: چرا چنین تمدن پیشرفته ای ناپدید شده است. این سوالی است که باید در مورد آن بیشتر فکر کنیم.

در کتاب «شیمی پایه رادیواکتیو» که در دانشگاهها مورد استفاده قرار می گیرد آمده است:

اورانیوم طبیعی در معدن گابن در غرب آفریقا دارای مقادیر غیر طبیعی اورانیوم ۲۳۵ است. مقدار آن ۲۹/۰ درصد است که در مقایسه با مقدار طبیعی ۷۲/۰ درصد بسیار پایین است. این بدان معنی است که واکنشهای زنجیره ای هسته ای در این معدن در ۲ میلیون سال پیش اتفاق افتاده است.

۱۳ رآکتور هسته ای در طول این معدن در دوران ماقبل تاریخ وجود داشته اند که در منبع نیرو و شیوه احتراق مشابه رآکتورهای امروزی هستند. این معدن توانایی فعال سازی واکنشهای هسته ای زنجیره ای متکی به خود را داشته است…»

این کشف که مجامع علمی را در ۱۹۷۲ بهت زده کرد، امروز کاملا فراموش شده است.

شواهد جنگ هسته ای چند هزار ساله در پاکستان

محققان در پژوهش های انجام شده بر روی شهرهای هاراپا و موهنجودارو، «محوطه هایی باستانی در پاکستان با قدمتی بالای ۵۰۰۰ سال» اسکلتهایی را کشف کردند که در تمامی شهر پخش شده بودند. بسیاری از آنها دستهای همدیگر را گرفته بودند و برخی دیگر طوری جان باخته بودند که گویی مرگی سریع و ترسناک برایشان اتفاق افتاده است. اجساد بدون خاکسپاری در خیابانها روی هم افتاده بودند.

هزاران سال از عمر این اسکلتها می گذرد. چه چیزی باعث این حادثه شده است؟ چرا این اجساد پوسیده نشده یا توسط حیوانات دریده نشده اند؟ به علاوه هیچ نشانی از خشونت فیزیکی که باعث مرگ افراد شده باشد نیز یافت نشده است.

این اسکلتها دارای بالاترین مقادیر رادیواکتیو یافت شده در بدن انسان هستند بطوریکه قابل مقایسه با اجساد به جا مانده از هیروشیما و ناکازاکی هستند.

حتی در یکی از سایتهای مورد پژوهش، بدنی با میزان رادیو اکتیو ۵۰ بار بیشتر از حد نرمال یافت شد. شهرهای دیگری نیز در شمال هند یافت شده اند که نشان از انفجاری فراتر از حد تصور دارند.

یکی از این شهرها بین گنگ و کوهستانهای راج محل یافت شده است که به نظر می رسد روزی دمای فوق العاده بالایی را تجربه کرده است. اجرام بزرگ دیوارها و ساختمانهای آن در هم ذوب شده اند، حتی به صورت شیشه در آمده اند!

از آنجایی که هیچ سابقه ای از آتشفشان در موهنجودارو یا شهرهای اطراف آن وجود ندارد، گرمایی به آن شدت که باعث ذوب شدن خاک شود تنها از طریق انفجار هسته ای یا سلاح ناشناخته دیگری توجیه می شود. این شهرها کاملا از صحنه تاریخ محو شده اند.

سن اسکلتها توسط روش کربن ۲۵۰۰ سال پیش از میلاد تعیین شده است. باید خاطر نشان کنیم در روش تاریخ یابی با کربن در صورتیکه انفجار اتمی اتفاق افتاده باشد نتیجه بسیار کمتر نشان داده خواهد شد.

جالب است که در کتاب “ماهابهاراتا”درباره سلاح خدایان هندو می خوانیم:

…اینچنین می نمود که تمام قدرتهای طبیعت لگام گسیخته اند. خورشید به دَوَران آمد. در اثر حرارت سلاح، زمین در آتش تب می سوخت. فیل ها در اثر حرارت به درون آتش هجوم بردند. آب به جوش آمد. جانوران مردند. دشمن در شعله های آتش خشمناک که درختان را چون کاهی از بین می برد نابود شدند.

فیلها نعره ای پر وحشت کشیدند و همگی به زمین کوبیده شدند و مردند. اسبها و ارابه های جنگی همگی سوختند. منظره آنچنان بود که انگار جهنم عبور کرده باشد. هزاران ارابه نابود شده و سپس سکوت دریاها را فرا گرفت. بادها شروع به وزیدن نمود و زمین درخشان گردید. منظره وحشتناکی بود. اجساد گناهکاران آنچنان در گرما سوخته بود که دیگر شباهتی به جسد انسان نداشت. هرگز تا کنون چنین اسلحه وحشتناکی دیده نشده و هرگز تاکنون درباره چنین اسلحه ای نشنید ایم…

با توجه به مستندات موجود نظریات متفاوتی مطرح می شوند از جمله آنکه علاقه مندان به نظریه فضانوردان باستانی معتقدند که تمدنی بیگانه همانند آنوناکی ها که در الواح سومری ذکر شده اند؛ روزگاری در زمین رآکتور های هسته ای ساخته اند. و در آخر برای کنترل جمعیت انسان هوشمند به ناچار از بمب های هسته ای استفاده کرده اند و این شواهد برای اثبات چنین نظریه هایی کفایت میکنند.

نظر شما در مورد ساخت نیروگاه های هسته ای توسط فرازمینی ها در ۲ میلیارد سال قبل چیست؟