تئوری جدید ماده تاریک بر مبنای آشکارسازی پرتو ایکس از کهکشانها
مادهی تاریک از بزرگترین معماهای تاریخ علم است. آیا طبیعت راهی برای شناخت آن به ما نشان میدهد؟
مادهی تاریک از بزرگترین معماهای تاریخ علم است. آیا طبیعت راهی برای شناخت آن به ما نشان میدهد؟
رفتارهای عجیب یک ستاره در نزدیکی حفرهی سیاه عظیم مرکز کهکشان، نظریهی نسبیت عام اینشتین را به چالش میگیرد.
اخترشناسان در تلاش هستند تا تصویری از سایهی سیاهچالهای بگیرند و به پاس «تلسکوپ رادیویی آزمایش مسیریاب آتاکاما» یا همان «APEX»
آیا اطلاعات درون یک سیاهچاله برای همیشه گم میشود یا به گونهای در یک فرآیند مرموز مکانیک کوانتومی این اطلاعات حفظ خواهند شد؟
مأموریت آینده کاوشگر جدید ناسا، روی سیاهچالهها و ستارههای نوترونی تمرکز خواهد داشت.
هر ساله تعداد زیادی از برخوردهای سیاهچالهای و ستارههای نوترونی اتفاق میافتند که با تکنولوژی کنونی قابل آشکارسازی نیستند.
سیاهچالهها اجرام آسمانی سنگینی هستند که میتوانند جرمی بهمراتب بیشتر از خورشید داشته باشند. ویژگیهای عجیب این اجرام ما را به شناخت آن ها سوق میدهد.
سیاهچالهها از بزرگترین و پرجرمترین اجسام موجود در جهان هستند. برای اینکه بتوانیم تصویر بهتری از افق رویداد آن بهدست آوریم باید به امکانات بیشتری دسترسی پیدا کنیم.
در فضای اطراف ما تا به حال چیزی به اسم کرمچاله پیدا نشده و بعید است که اصلا چنین چیزی در حالت طبیعی وجود
ابر سیاه چاله ناحیهای از فضا-زمان است که از فروپاشی ستاره های عظیم تشکیل می شوند و حالا محققان از ارتباط