عوامل علیتی در اختلال لجبازی و نافرمانی و اختلال سلوک

حرف زدن موثر با کودک

آگاهی از عوامل مرتبط با پرورش مشکلات سلوک در کودکی ظرف ۲۰ سال گذشته به طور چشمگیری افزایش یافته است.

چرخه خودنگهدار:

شواهد حکایت دارند آمادگی ژنتیکی که به هوش کلامی پایین، مشکلات نوروپسیکولوژیکی خفیف، و خلق و خوی دشوار منجر می شوند می توانند از طریق یک رشته مکانیزم های خودنگهدار، زمینه را برای شروع زود هنگام اختلال سلوک آماده سازند. خلق و خوی دشوار کودک ممکن است به دلبستگی ناایمن منجر شود زیرا پرداختن به فرزند پروری خوب را که به دلبستگی ایمن کمک می کند برای والدین دشوار می سازد. علاوه بر این هوش کلامی پایین و یا نارسایی های نوروپسیکولوژیکی خفیف که در بسیاری از این کودکان به اثبات رسیده اند که برخی از آنها ممکن است نارسایی هایی را در کارکردهای خویشتن داری مثل نگهداشتن توجه، برنامه ریزی، نظارت کردن بر خود و جلوگیری از رفتارهای ناموفق یا تکانشی در بر داشته باشند می توانند زمینه را برای دوره همیشگی مشکلات آماده سازند.

سن شروع و ارتباط با اختلال شخصیت ضد اجتماعی

کودکانی که در سن پایین تری به اختلال سلوک مبتلا می شوند خیلی بیشتر از نوجوانانی که ناگهان در نوجوانی دچار اختلال سلوک می شوند احتمال دارد که در بزرگسالی به جامعه ستیزی یا اختلال شخصیت ضد اجتماعی دچار شوند.

ارتباط بین اختلال سلوک و شخصیت ضد اجتماعی در بین کودکان طبقه اجتماعی- اقتصادی پایین تر نیرومندتر است. فراگیر بودن مشکلاتی که در آغاز با اختلال لجبازی و نافرمانی و بعد با اختلال سلوک ارتباط دارند. الگوی مرتبط با تشخیص جامعه ستیزی یا شخصیت ضد اجتماعی بزرگسال را تشکیل می دهد. گرچه فقط ۲۵ تا ۴۰ درصد موارد اختلال سلوک با شروع زود هنگام در بزرگسالی دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی خواهند شد اما بیش از ۸۰ درصد پسرهایی که اختلال سلوک با شروع زود هنگام دارند حتی اگر تمام ملاک های اختلال شخصیت ضد اجتماعی را برآورده نکنند باز هم مشکلات کژکاری اجتماعی دارند (در روابط دوستی، روابط صمیمانه و فعالیت های شغلی).

در مقابل اغلب افرادی که در نوجوانی دچار اختلال سلوک می شوند جامعه ستیز یا شخصیت ضد اجتماعی نخواهند شد بلکه در عوض مشکلاتی دارند که به سال های نوجوانی محدود می شوند. این موارد شروع نوجوانی در عوامل خطری که موارد شروع کودکی دارند از جمله هوش کلامی پایین نارسایی های نوروپسیکولوژیکی، و تکانشگری و مشکلات توجه نیز سهیم نیستند.

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *