افسردگی کودکی

افسردگی کودکی، رفتارهایی مانند گوشه گیری، گریه کردن، اجتناب از تماس چشمی، شکایت های جسمانی، کم اشتهایی و حتی رفتار پرخاشگرانه و در برخی موارد خودکشی را شامل می شود.

در یک تحقیق همه گیر شناختی بین بیماری تنی و بیماری افسردگی کودکی ارتباطی گزارش شد بدین معنی که ممکن است عوامل سبب شناختی مشترکی وجود داشته باشند.

در حال حاضر افسردگی کودکی طبق همان ملاک های تشخیصی DSM که برای بزرگسالان مورد استفاده قرار می گیرند طبقه بندی شده است.

اما پژوهش اخیر درباره همبستگی های عصبی- زیستی و پاسخ های درمانی کودکان، نوجوانان و بزرگسالان تفاوت واضحی را در سطح هورمونی و پاسخ به درمان نشان داده است.

اصلاحی که در تشخیص افسردگی در کودکان صورت گرفته این است که تحریک پذیری نشانه عمده ای است که اغلب یافت می شود و می تواند جایگزین خلق افسرده شود. مورد زیر این را نشان می دهد.