سرنخ حیات فرازمینی در دل میگوهای اعماق دریاها

به گفتهی اخترزیستشناسان ناسا برخی میگوهای مرموز و باکتریهای همزی موجود در آنها، احتمالاً در بر گیرندهی شواهدی از چگونگی حیات در دیگر سیارات هستند. آنها گونهای از موجودات هستند که ممکن است در سطوح بنیادین بسیار به آنچه در اقیانوسهای یخزدهی قمر «اروپا» – یکی از اقمار سیاره مشتری – وجود دارد شبیه باشند.
یکی از محققین فعال در این زمینه می گوید که تحقیقاتی در مورد اکوسیستمهای اسرارآمیز دریای کارائیب (جایی حدود ۲۳۰۰ متر زیر دریا) در حال انجام است تا شواهدی از چگونگی حیات بر دیگر سیارات مانند «اروپا» – قمر یخین مشتری که دارای بستری از اقیانوس است – به دست آید.
این تحقیقات بر اساس نمونههایی است که در سالهای ۲۰۰۹ و ۲۰۱۲ از دریچههای حرارتی کارائیب به دست آمدند تا مشخص شود این موجودات چطور در شرایط حاد دوام میآورند.
نتیجه این که سولفید هیدروژن که در این دریچهها ایجاد میشود، در غلظتهای بالا برای جانداران مضر است اما باکتریهایی که غذای این نوع میگو هستند، برای ادامهی بقا به مقدار مشخصی از سولفید هیدروژن نیازمندند. پس طبیعت راه حلی برای مشکل خود یافته است ، میگوها در لبهی مرز منطقهی میان آب نرمال دارای اکسیژن و قسمت سرشار از سولفید قرار میگیرند تا بتوانند با این باکتریها همزیستی داشته باشند.
دمای این دریچهها ممکن است تا حد ۴۰۰ درجهی سلسیوس هم برسد اما دمای آب تنها چند سانتیمتر آنطرفتر در حدی خنک هست که میگوها در آن زنده بمانند. این میگوها فاقد قوهی بینایی هستند اما در پس سر خود گیرندههای حرارتی دارند.
گفته میشود احتمال حیات چنین موجودی در «اروپا» بسیار به میزان انرژی آزاد شده از طریق دریچههای گرمابی این قمر وابسته است.