خارج شدن مایع انزال و لذت جنسی

اوج لذت جنسی در مردان شامل مراحل مجزا اما در ارتباط با هم می باشد. این مراحل شامل وارد شدن مایع انزال به پیشابراه پروستاتیک، خارج شدن مایع انزال از پیشابراه و رسیدن به اوج لذت جنسی است.

در هر مرحله مکانیسم های پیچیده عصبی و سیستم های مجزا و متفاوت از اعصاب مغزی، اعصاب خودکار و سوماتیک دخالت دارند. از بین فونکسیون های دخیل در اعمال جنسی مردانه این قسمت کمتر شناخته شده است. اکثر اطلاعات در این موارد از روی مدل های حیوانی و مردان با اختلال در اعمال جنسی به دست آمده اند. اجسام غاری عضو اصلی در انجام نعوظ می باشند اما اعضای اصلی در خارج شدن مایع انزال و رسیدن به اوج لذت جنسی، پیشابراه و جسم اسفنجی هستند. برای رسیدن به مرحله اوج لذت جنسی وجود جسم اسفنجی ضروری است. به دنبال تحریکات جنسی شدید و ایجاد نعوظ، پیشابراه طویل و باریک شده انحنای آن برطرف و در مسیر مستقیم قرار می گیرد.

در فاز سکون قطر پیشابراه دو برابر شده و در مراحل پیشرفته تر فاز سکون قسمت بولب پیشابراه متسع شده و قطر آن ۳ برابر می شود. این اتساع در بولب باعث کمک به امواج پریستالتیسم در حین خارج شدن مایع انزال می شود که در افراد تحریک شده قابل مشاهده می باشد.

تغییرات دیگر بولب عبارت از جمع شدن قسمت اسفنگتری partis- nudae است که کمک به جلو راندن مایع انزال می کند. دهانه پیشابراه هم در حین تحریک جنسی تغییر کرده و باز می شود.

اولین قسمت مرحله ارگاسم اوج لذت جنسی وارد شدن مایع منی به مجرای پروستاتیک است که شروع آن با انقباض وازافران بیضه سپس اپی دیدیم، وازدفران، آمپول وازدفران و وزیکول سمینال می باشد.

بر اساس تجزیه جزء به جزء مایع انزال مشخص شده که این مایع از هر قسمت به توالی وارد مجرای پروستاتیک می شود. انقباض ریتمیک در پروستات (این انقباضات هم ثبت شده هم در حین ارگاسم با معاینه رکتال قابل لمس است) باعث ورود مایع منی به داخل مجرای پروستاتیک می گردد. در مرحله بعد آمپول وازدفران و سپس سمینال وزیکول منقبض می شوند. در حین مرحله Emission با هر انقباض ریتمیک پروستات هم به طور دائمی ترشحات خود را به داخل مجرای پروستاتیک می ریزد. این مایع انزال به قسمت متسع بولب رفته و در آنجا جمع می شود.

به دنبال ورود مایع سمینال، بولب تحریک شده و به طور رفلکسی گردن مثانه و اسفنگتر داخلی بسته می شوند. در این حالت مایع سمینال دیگر وارد مثانه نمی شود.

سپس انقباضات ریتمیک بولب پیشابراه و عضلات میاندوراه (پرینه) باعث خارج شدن مایع انزال می شوند.

انقباضات ریتمیک حلقوی در بولب که باعث خارج شدن مایع انزال می شوند توسط Cinefluroscopy ثابت شده اند. اولین تا سومین موج انقباض، شدیدتر از بقیه می باشند و باعث پرتاب مایع انزال به فاصله ۶۰-۳۰ سانتیمتر از ماه می شود.

اگرچه ارگاسم اغلب مترادف با خارج شدن منی شناخته شده ولی باید آن را حادثه ای جدا از خارج شدن منی دانست. ارگاسم یک احساس ذهنی می باشد که در ارتباط با Emission و خارج شدن منی است.

ابتدا یک احساس ذهنی از خارج شدن منی همراه با انقباض در اعضاء ثانویه ایجاد می شود و به دنبال این احساس پس از چند ثانیه وقفه مایع انزال خارج می گردد. در مردان برخلاف زنان در این مرحله هیچ نوع تحریکی هر چند هم که شدید باشد قادر به جلوگیری از ارگاسم و خارج شدن مایع منی نمی باشد.

درک احساس ذهنی از قریب الوقوع بودن خارج شدن منی در ارتباط با حجم مقدار مایع منی موجود در بولب می باشد. گزارش شده که به دنبال تحریک ریتمیک و منظم بولب پیشابراه احساس لذت ایجاد می شود.

انقباضات اولیه پیشابراه خیلی شدید هستند ولی پس از آن انقباضات ضعیف می شوند. انقباضات شدید اولیه ممکن است به طور ناگهانی باعث درجاتی از بی حسی در پیشابراه شوند که نتیجه آن کاهش احساس لذت در انقباضات ضعیف بعدی می باشد. بر اساس مدارک موجود احساس لذت ممکن است در ارتباط با حجم مایع منی و درک این حجم باشد، حجم مایع منی هم خود در ارتباط با فاصله بین تماسهای جنسی است.

مردانی که در یک نوبت چندین بار به حالت ارگاسم می رسند در مرتبه اول در مقایسه با دفعات بعدی احساس لذت بیشتر می باشد. ادعا شده که این احساس بیشتر لذت در ارتباط با حجم مایع منی است. البته علاوه بر حجم مایع انزال، آمادگی فکری قبل از ارگاسم، خصوصیات ظاهری همسر، فاصله بین تماسهای جنسی و شدت تحریک جنسی هم در درک احساس لذت دخالت دارند.

عوامل مهم که باعث تغییر در احساس لذت و خارج شدن منی می شوند بالا رفتن سن، مصرف داروها و اعمال جراحی قبلی روی لگن می باشند.