حیات فرازمینی روی ونوس

تو افسانه آتلانتیس نوشته که ونوس مسکونی بوده و برای کسانی که به فرازمینیها و فضانوردی باستانی ‌اعتقاد دارند خبر حیات روی ونوس چیز جدیدی نیست.از طرف علم امروزی، علمی که شروع کرده یواش یواش پرده برداری کنه از واقعیتها و بشریت رو آماده رویارویی با واقعیتهایی که تا الان مخفی نگه داشته شده بودند، بکنه.

چند روز پیش مدرک محکم و قوی از حیات توی اتمسفر ونوس ارائه شد.دانشمندان گفتن که زندگی بر روی ونوس امکانپذیره،البته نه روی سطح اون با چهارصدوهفتاد درجه گرما بلکه در بین ابرهای سرد اون.توی ابرها محققین ‌گاز فُسفین پیدا کردن که مرتبط به حرکت و زندگی بیوماکرها و میکروارگانیسمهاست که میتونن معلق در بین ابرهای ونوس زندگی کنن.

وجود نود وپنج درصد دی اکسید کربن و نبودن اکسیژن روی ونوس این سوال رو پیش میاره که چطور حیات میتونه وجود داشته باشه؟

سال هزار و نهصد و هفتاد برای اولین بار یک راکت پژوهشگر تونست روی سیاره دیگر(ونوس) بشینه،ونیرای روسی تونست اولین عکسها رو به زمین بفرسته،کلا تا الان سی و شش راکت پژوهشگر به سمت ونوس فرستاده شدند که شونزده تا ناموفق و بیستا نسبتا موفق در جمع آوری اطلاعات بودند و نشان دادند که در صدها میلیون سال پیش اقیانوسهای زیادی روی ونوس بوده که قطعا همراه با حیات گیاهی و شایدم موجودات زنده بوده.

از هفتصد میلیون سال پیش شروع به تغییر و داغ شدن کرده تا الان که به فشار هوای نود بار و بالای چهارصد درجه گرما رسیده که منجر به نابودی حیات و آبها شد.

با این حال بازم از جنس سنگی زمین و دارای پتانسیل برای وجود حیات فرازمینی هست.اما سوال اینه که چطور حیات بدون اکسیژن امکانپذیره؟و فضانوردان و محققین دقیقا چه چیزی رو زیر نظر گرفتن در ابرهای ونوس که بهش میگن حیات؟

اینکه این حیات هوشمند و یا قسمتی از یک حیات هوشمند است رو فعلا نمیشه گفت.دانشمندان ردهایی پیدا کردند که از میکرواورگانیسمها نشئت میگیرن،میکروارگانیسمهایی که اکسیژن برای اونا مثل سم و کشنده هست ولی در عین حال گاز فُسفین تولید میکنند.

نکته اینجاست که فسفین به همین راحتی نمیتونه روی سیاره ای که اکسیژن نداره پدید بیاد و طبق گفته این محققین این فسفین حتی نمیتونسته به واسطه رعد و برق و آتشفشانها برروی ونوس بوجود اومده باشه،چیزی که در حالت عادی باید امکانپذیر باشه.به همین خاطر این احتمال میره که این فسفین از متابولیسم و تبدیل در میکروارگانیسمها پدید اومده باشه.سوال اینه که آیا ساکنان سیارات دیگر نقشی در بوجود اومدن این نمونه حیات روی ونوس مثل زمین ‌داشتند یا نه?

یک چنین خبری از منابع معتبر خبری بیرون آمده و دلیلی بر فیک بودن اون نیست.

یکی از دلایلی که من محل سکونتم رو شهرک گارشینگ در مونیخ انتخاب کردم وجود رصدخانه بزرگ جنوبی اروپا هست که ده دقیقه پیاده روی تا من فاصله داره.

توی این مرکز تونستم من خیلی اطلاعات جالبی رو جمع آوری کنم و البته موثق.این رصد خونه متصل به تلسکوپهایی در آمریکای جنوبی کشور شیلی هست که در ارتفاع سه هزار متری از سطح دریا و در بهترین نقطه زمین برای رصد آسمان قرار دارند.

یکی از اهداف اصلی این رصدخانه جستجو برای حیات در خارج از زمین و روی سیاره ها یا کهشانهای دیگر است.

مدیریت این مرکز رو خاویر بارکونس اسپانیایی به عهده داره و تقریبا همه کشورهای اروپای غربی عضو این مرکز تحقیقی هستند.خانمی که تو عکس هست خانم سوزانه راندال هست که قراره اولین زن آلمانی باشه که به ایستگاه فضایی آی اس اس پرواز خواهد کرد.

تخصص این خانم در پژوهش برای یافتن حیات فرازمینی هست و واقعا توی این راه زحمت میکشه و از خوبیهای این خانم اینه که بیپرده صحبت میکنه و سعی میکنه مخفیکاری زیاد توی حرفاش نباشه.

این مرکز نه تنها از معتبرترین مراکز تحقیقاتی در زمینه حیات فرازمینی هست بلکه از منابع معتبر و موثق خبری برای پژوهشگران در این زمینه نیز است.

من سعی کردم همیشه از موثقترین منابع تحقیقاتم رو انجام بدم تا مقاله ای که مینویسم فاصله اون با حقیقت کم و کمتر و یا صفر باشه.

اگر برای پستهام منبع ذکر نمیکنم دلیلش من دراوردی بودن اطلاعات کپشن نیست بلکه صرفه جویی در فضای کمی است که اینستاگرام برای یه مطلب در اختیار کاربر قرار میده. منبع خبری من برای پست حیات بر روی ونوس نیز این مرکز تحقیقاتی هست.

طبق گفته این مرکز بدون شک گاز فسفینی که در اتمسفر ونوس پیدا شده نشان از یک حیات بیولوژیک داره و حجم اون در حدی است که امکان نداره توسط رعد و برق و آتشفشان بوجود اومده باشه.

از نوع میکروبی که در ونوس پیدا شده روی زمین هم نمونه اون هست مثلا در اعماق باتلاقها و یا در روده نوعی ماهی که توسط پنگوئنها خورده میشه.

فسفین توانایی جذب امواج رادیویی رو داره و در فاصله پنجاه کیلومتری از سطح ونوس در دمای سی درجه بالای صفر راحت میتونه زنده بمونه،نه تنها فسفین بلکه خیلی از میکروبها و باکتریهای دیگر.

طبق گفته این مرکز نه تنها ونوس دارای حیات است بلکه در لایهای زیرین ماهی که دور ژوپیتر میچرخه اقیانوسهای خیلی بزرگ وجود داره و حیات در منظومه شمسی به زمین ما ختم نمیشه.این خبر این امیدواری رو میده که چنین مراکزی ذهنیت بشر رو آماده برای رویارویی با واقعیتها میکنن.کاوه_سیبکی