‍ ‌ مهاباراتا

گویی جهان به آخر رسیده بود
خورشید در دایره می چرخید
جهان که از حرارت آن سلاح گداخته شده بود تب زده بود.
فیلها از شدت گرما آتش گرفته بودند و دیوانه وار به اطراف می گریختند.
تا شاید در برابر نیروی مخوف و مافوق تصور پناهگاهی پیدا کنند.
آب داغ شده بود حیوانات دسته دسته میمردند.
دشمن نابود گردید و هجوم آتش درختان را مانند شعله ای که به جنگل افتاده باشد میسوزاند
فیلها نعره های جانسوز می کشیدند و لاشه آنها در همه جا پراکنده بود.
اسبها و ارابه های جنگی سوخته بوداند و صحنه جنگ به شهری که در آتش سوخته بود شباهت داشت.
سپس سکوت سنگینی حاکم شد.
باد وزیدن گرفت.
کشته شدگان در اثر شدت گرما سوخته و قطعه قطعه شده بودند بطوری که هیچ شباهتی به جسد آدمیزاد نداشتند.
همه چیز با نفس ارباب (خدایان باستان )آلوده شده‌بود.‍ ‍ ‍ ‌ هرگز ما چنین سلاح مرگباری ندیده بودیم.
در مورد آن چیزی نشنیده بودیم
این سلاح مثل آذرخشی مشتعل بود.
پیام آوری از دنیای مرگ و نیستی تبدیل کننده آنان به andhak Vrischnin
خاکسترشان
اجساد مرده قابل تشخیص نبود. مو و ناخنهایشان جدا شده بوداند.
دیگهای غذا بدون دلیل شکسته شده بوداند.
پرندگان نجات یافته سفید شده‌بودند.
مواد غذایی در مدت کوتاهی تبدیل به سمی مهلک شده بوداند.
آذرخش همه چیز را با خاک یکسان کرده بود.
این سلاحهای خطا ناپذیر موجب کشته شدن کودکانی خواهد شد که متولد نشده اند.
همانطور که بچه هایی که متولد شده‌اند را نابود کرد.
ستونی از دود و آتش به هوا برخاست،همچون خورشیدی دیگر.
فیل های نعره زنان بر زمین افتادند،اجساد قابل تشخیص نبودند.درختان مانند خلال شدند.آنها که توانستند بگریزند تمام اشیا فلزی را از خود دور کردند و خود را شستند اما آنها نیز دچار بیماری های عجیب شدند،ناخن ها و موهای آنها شروع به ریختن کرد،گویی جهنم عبور کرده بود.
این مطالب نشانه واضحی مبنی بر استفاده از سلاحهای اتمی در تمدنهای باستانی میباشد.
در دیگر بخشهای متون اشاره به اثرات این سلاحها بر شهرهای اطراف دارد که باعث تاولهای پوستی و ریزش مو و ناخن اهالی و مسمومیت آبها وچشمه ها و نهایتا تخلیه شهرهای مجاور شده است.
‍ ‍ ‍ ‍ ‍ در کتاب مقدس مهاباراتا در مورد وحشتی ملموس در مورد سلاحی خاص سخن به میان آمده است.
در جنگ هر که لباس فلزی بر تن دارد فورا کشته میشد.
اما چنانچه جنگ آوران به موقع از حضور این سلاح مطلع میشدند بایدفوراتمام قطعات فلزی لباس را به دور می انداختند و خود را به آب میزدند.