ﻣﺪﻝ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺯﻣﺎﻥ
ﺍﺳﺘﻮﺭﺯ ﮐﺎﻧﺘﯿﮑﺖ ﮊﺍﻧﻮﯾﻪ ۲۰۱۲
ﺩﺭ ﺍﺯﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﮐﺎﻧﺘﯿﮑﺖ ﻧﻈﺮﯾﻪ پرﺩﺍﺯ ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﺗﺌﻮﺭﯼ ﺭﺍﻧﻠﺪ ﻣﺎﻟﺖ ﻣﺪﻝ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻧﻤﺎﯾﺶ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﺩ .ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﮕﺎﻫﯽ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﺍﺷﻌﻪ ﻟﯿﺰﺭ ﮐﻪ ﻣﺤﻮﺭﯼ ﺍﺯ ﺷﻌﺎﻉ ﻧﻮﺭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯿﮑﻨﺪ.
ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﺍﻣﯿﺪﻭﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﺘﻮﺍﻧﺪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻧﻮﺭ ﻣﺎﺭﭘﯿﺞ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻓﻀﺎ ﺭﺍ ﺧﻢ ﻣﯿﮑﻨﺪ ﻭ ﺣﻠﻘﻪ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻣﯿﻨﻤﺎﯾﺪ
ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ ﮐﻪ می اﻓﺘﺪ ﺍﯾﻦ است ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﻟﯿﺰﺭﻫﺎ ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻧﮑﻪ ﻗﺎﺑﻞ ﺩﯾﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ ﺍﻣﺎ ﻭﺍﻗﻌﺎ ﯾﮏ ﻣﺴﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﭼﺮﺧﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﻣﯿﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﯿﺮ ﭼﺮﺧﺎﻥ ﻧﻮﺭ ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﻓﻀﺎﯼ ﺧﺎﻟﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺭ ﻫﻢ ﻣﯿﭙﯿﭽﻪ.ﮔﺮﺩﺍﺏ ﻓﻀﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﮔﺮﺩﺍﺏ ﺯﻣﺎﻥ ﺧﺘﻢ میشود .
ﺩﺭ ﻧﻈﺮﯾﻪ ﺍﻧﯿﺸﺘﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﺑﻬﻢ ﻣﺮﺑﻮﻃﻨﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﺩﺍﺏ ﺯﻣﺎﻥ ﻫﻤﺎﻥ ﺟﺎﯾﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﺎﻓﺮﺍﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻭﺍﺭﺩﺵ میشوند. ﭼﻮﻥ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭ ﻓﺮﺽ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﻭﯼ ﯾﮏ ﺧﻂ ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﮔﺮ ﻣﺎ ﻓﻀﺎ ﺭﺍ ﻟﻮﻟﻪ ﮐﻨﯿﻢ ﺍﺗﻔﺎﻗﯽ که ﺭﺥ ﻣﯿﺪﻫﺪ ﺍﯾﻦ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﻀﺎ ﻫﻢ ﺯﻣﺎﻥ در ﻟﻮﻟﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺣﻠﻘﻪ ﺗﺒﺪﯾﻞ میشود. ﭘﺲ ﺍﻭﺝ ﻫﺪﻑ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﺍﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﻮﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺳﺘﮑﺎﺭﯼ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﻨﺪ.
ﺑﺎ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﯾﮏ ﺍﻟﮕﻮﯾﯽ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺎ ﭘﺮﻭﻓﺴﻮﺭ ﻣﺎﻟﺖ ﻣﻌﺘﻘﺪ است ﮐﻪ ﺷﺎﯾﺪ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﯾﮏ ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﻤﺘﺮ ﺍﺯ ﺩﻩ ﺳﺎﻝ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﺮﺩ .ﺍﻭ ﻣﻌﺘﻘﺪ است ﮐﻪ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺷﻌﺎﻋﻬﺎﯼ ﻧﻮﺭﯼ ﻗﺎﺩﺭ ﺑﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﺟﺎﺫﺑﻪ ﺍﯼ ﻗﻮﯼ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﻧﻮﺗﺮﻭﻥ ﻫﺎﯼ ﭼﺮﺧﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻥ ﺯﻣﺎﻥ بکشد . فرﺽ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﭼﺮﺧﺶ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺭﺍ ﯾﮏ ﺑﻨﺎﻣﯿﻢ ﻭ ﭼﺮﺧﺶ ﺭﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﺭﺍ ﺻﻔﺮ ﺣﺎﻻ ﻓﺮﺽ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﯾﮏ ﻣﺠﺮﺍﯾﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﺭﺗﺮﻭﻧﻬﺎ ﺭا ﺑﺎ ﭼﺮﺧﺶ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻭ ﺭﻭ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﮐﻨﯿﻢ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ چه میگویید؟!
ﺍﯾﻦ ﯾﮏ ﮐﺪ ﺩﻭ ﺭﻗﻤﯽ ﺍﺳﺖ , ﭘﺲ ﺑﺎ ﭼﺮﺧﺶ ﻧﻮﺗﺮﻭﻥ میشود ﯾﮏ ﮐﺪ ﺩﻭ ﺭﻗﻤﯽ ﺭﺍ ﺍﺭﺳﺎﻝ ﻭ ﺑﻪ ﯾﮏ ﭘﯿﺎﻡ ﺗﺒﺪﯾﻞ کرد. ﺍﻣﺎ ﺍﯾﺎ ﺍﯾﻦ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮﮊﯼ ﻣﯿﺘﻮاند ﺍﺷﯿﺎ ﺑﺰﺭﮔﺘﺮ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺍﻧﺘﻘﺎﻝ ﺑﺪهد ؟ ﺍﺷﯿﺎﯾﯽ ﻣﺜﻞ ﺷﺨﺺ ﯾﺎ ﯾﮏ ﻓﻀﺎﭘﯿﻤﺎ ؟
ﻧﻈﺮﯾﻪ ﻧﺴﺒﯿﺖ ﺍﻧﯿﺸﺘﯿﻦ ﺑﺎﻋﺚ ﺧﻠﻖ ﺍﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪﻩ میشود ﮐﻪ ﺑﻪ آﻥ ﭘﻞ ﺑﺎﻻ ﺭﻭﻧﺪﻩ ﺍﻧﯿﺸﺘﯿﻦ ﻣﯿﮕﻮﯾﯿﻢ ﻭ ﻣﺎ ﺍﻣﺮﻭﺯ آﻥ ﺭا ﮐﺮﻣﭽﺎﻟﻪ می نامیم.
ﺍﯾﻦ ﯾﮏ ﻣﮑﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺍﯾﺠﺎﺩ میکند ﺗﺎ ﻣﺎ ﺑﺘﻮاﻧﯿﻢ ﺍﺯ ﻧﻘﻄﻪ ﺁ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﻪ ﻧﻘﻄﻪ ﺏ ﺩﺭ ﺟﺎﯼ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﺍﺯ ﮐﯿﻬﺎﻥ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﺑﻪ ﻃﻮﺭﯼ ﮐﻪ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﻨﯿﻢ ﻫﯿﭻ ﻓﺎﺻﻠﻪ ﺍﯼ ﺑﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺩﻭ ﻧﺒﻮﺩﻩ ﺍﮔﺮ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﯾﺎ ﭼﻨﯿﻦ ﺷﻮﺍﻫﺪﯼ ﺩﺭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺑﺎﺳﺘﺎﻥ ﻧﯿﺰ میتوان ﭘﯿﺪﺍ ﮐﺮﺩ ؟
ﻣﺼﺮﯾﺎﻥ ﺑﺎﺳﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﺑﺮ ﺳﺘﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﻭ ﺳﻔﺮ ﻫﺎﯼ ﮐﺮﻣﭽﺎﻟﻪ ﺍﯼ ﺧﺒﺮ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ .. ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﺗﺌﻮﺭﯾﺴﯿﻦ ﻫﺎﯼ ﻓﻀﺎﻧﻮﺭﺩﺍﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﻣﯿﮕﻮﯾﻨﺪ ﺷﻮﺍﻫﺪﯼ ﺩﺭ ﻣﻌﺒﺪ ” ﻫﺎﺛﻮﺭ ” ﺩﺭ ” ﺩﻧﺪﯾﺮﺍ ” ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺭﺩ ﻭﻗﺘﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﺍﯾﻦ ﻣﻌﺒﺪ میشویم ﻭ ﺑﻪ ﺳﻘﻒ آن نگاه می اندازیم ﮐﻪ ﺳﻘﻒ ﻧﺠﻮﻣﯽ ﻧﺎﻣﯿﺪﻩ میشود.
ﺧﺪﺍﯾﺎﻧﯽ ﺭا ﻣﯿﺒﯿﻨﯿﻢ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺗﯽ ﺍﺯ ﻧﻮﺭﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﮐﺸﺘﯿﻬﺎﯼ ﺧﻮدشان ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﻭﺭﻭﺩﻧﺪ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺑﻪ ما میگوید ﮐﻪ ﮔﺮﭼﻪ ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ ﺍﺯ ﻭﺍﮊﻩ ﮐﺮﻡ ﭼﺎﻟﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﯿﮑﺮﺩﻧﺪ ﺍﻣﺎ ﺭﻭشن است ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﭼﯿﺰ ﻣﺸﺎﺑﻬﯽ ﺻﺤﺒﺖ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ
