ناسا: فضاپیمای هندی روی سطح ماه سقوط کرده است
ناسا می گوید ماه‌نوردی که هند اخیرا به فضا فرستاده بود و تماس با آن درست پیش از فرود قطع شد روی سطح قمر زمین سقوط کرده است.
تصاویر تازه ای که یک ماهواره آژانس فضایی آمریکا تهیه کرده محلی را نشان می دهدکه قرار بود این ماه‌نورد به نام ویکرام در آن فرود بیاید، هرچند محل دقیق سقوط آن “هنوز معین نشده است.”
این عکس ها که موقع غروب آفتاب گرفته شده بقایای ماه نورد را نشان نمی دهد.
در صورت موفقیت این ماموریت، هند چهارمین کشوری می شد که توانسته فضاپیمایی را به نرمی بر ماه فرود آورد.
چاندرایان-۲ قرار بود روز ۷ سپتامبر بر قطب جنوب ماه فرود آید، یعنی حدود یک ماه بعد از تاریخی که راهی فضا شده بود.
به گفته سازمان فضایی هند کاوشگر طبق برنامه به ماه نزدیک می شد، اما وقتی به فاصله ۲.۱ کیلومتری از سطح رسید دچار مشکل شد.
ناسا روز جمعه عکس های محل فرود کاوشگر هندی را منتشر کرد.
سازمان فضایی آمریکا گفت محلی که عکس آن گرفته شده در حدود ۶۰۰ کیلومتری قطب جنوب ماه در “محیطی نسبتا کهن” قرار دارد.
ناسا در بیانیه ای گفت: “ماهواره مدارگرد تجسسی ماه (ال آر او) روز ۱۷ سپتامبر از فراز این نقطه گذشت و یک رشته عکس ها با وضوح بالا از ناحیه تهیه کرد؛ اما محققان هنوز نتوانسته اند موقعیت یا تصویر ماه نورد هندی را مشخص کنند.”
ناسا گفت احتمال دارد که ویکرام جایی در سایه افتاده باشد. به علاوه این مدارگرد بار دیگر ماه اکتبر، در شرایط بهتری از نظر نورگیری، از فراز این نقطه خواهد گذشت و شاید این بار موفق به شناسایی آن شود.
اولین ماموریت هند به ماه، چاندرایان-۱ در سال ۲۰۰۸ انجام شد، که اولین و دقیق ترین عملیات جستجو برای یافتن آب بر سطح آن با استفاده از رادار را انجام داد.
هدف ماموریت چه بود؟
چاندرایان-۲ (وسیله نقلیه ماه ۲) پیچیده ترین ماموریتی بود که سازمان فضایی هند تاکنون دنبال کرده است.
واحد فرود به نام ویکرام (نام بنیانگذار ایسرو، سازمان فضایی هند) حامل یک ماه نورد ۲۷ کیلوگرمی با ابزارهایی برای تحلیل خاک ماه بود.
قرار بود این ماه نورد به نام پراگیان برای ۱۴ روز مسیری نیم کیلومتری را طی کند و داده ها و تصاویری برای تحلیل به زمین بفرستد.
این ماموریت برای تمرکز بر سطح ماه و تحقیق درباره آب و مواد معدنی و اندازه‌گیری لرزش های این کره طراحی شده بود.
فرودی کنترل شده بر یک سیاره دیگر – هدفی که تاکنون فقط سه کشور دیگر به آن نائل شده اند – یک دستاورد عظیم فنی برای ایسرو و آمال های فضایی هند محسوب می شد.
برای اولین بار در تاریخ اکتشافات فضایی هند، این ماموریت میان سیاره ای تحت هدایت دو زن – موتایا وانیتا مدیر پروژه و ریتو کاریدال مدیر ماموریت – انجام شد.
این ماموریت همچنین جزو افتخارات ملی بود و خبر آن در سراسر جهان منعکس شد چون با هزینه خیلی کم یعنی کمتر از ۲۰۰ میلیون دلار انجام شده بود.
