انفجار های هسته ای در زمان باستان!
در زمان باستان شواهدی وجود دارد که حاکی از انفجار های هسته ای هستند. این انفجار های هسته ای نه تنها در متون و نگارهای باستانی ذکر شده اند؛ بلکه دانشمندان شواهد آنها را امروزه نیز یافته اند و این خود فرضیه فضانوردان باستانی را قوت میبخشد.
مدارک استفاده شده در این نوشته کاملا مستند بوده و برگرفته از سایت های معتبر خارجی و کتب علمی می باشد و توسط محققان مشهور کشف یا توسط پژوهشگران مختلف معتبر و بین المللی واکاوی شده اند.
انفجار های هسته ای در زمان باستان
با اینکه مدت زیادی از کشف انرژی هسته ای و ساخت بمب اتم نمی گذرد. شواهدی در کتب باستانی وجود دارد که خبر از انفجار های هسته ای در زمان باستان میدهند.
یکی از این مستندات در کتاب باستانی هندو ها؛ «ماهابهاراتا» است.
در این کتاب بسیاری از سلاح های وحشتناک شرح داده شده اند اما ترسناک ترین آنها اسلحه ای بود که در مقابل ویریشیس استفاده شد روایت داستان این چنین است:
متن زیر ترجمه ای از شعر باستانی هندو ماهابهاراتا است به آن توجه کنید:
گورخا با ویمانای تندرو و قدرتمندش پرواز میکرد و یک موشک که همه قدرت جهان در آن جمع شده بود پرتاب کرد ستونی نورانی از دود و آتش به درخشندگی ۱۰۰۰۰ خورشید با شکوه تمام بلند شد آن اسلحه ای ناشناخته بود آذرخش آهن . پیغام آور عظیم مرگ که فرود آمد تا همه نسل وریسیش را خاکستر کند اثرات بعدی این صاعقه آهنین یک حلقه شوم که از فاصله ای زیاد قابل دیدن بود کسانی که در فاصله نزدیک از آن بودند به قدری سوخته بودند که جسدشان غیر قابل تشخیص بود. و کسانی که در فاصله دورتر بودند حالشان کمی خوبتر بود ولی مثل این که صاعقه باعث ریختن مو و ناخن های آن ها شده بود!
بررسی علمی این ادعای کتاب هندوها
باستان شناسان در نزدیکی افغانستان و در مرز های این کشور با هند در کاوش تمدن های گمشده بودند که به یک مورد بسیار عجیبی برخوردند!
شهری سوخته!که مردمان آن گاه به شدت سوخته بودند بعد ها توسط محققان آزمایشات سنجش میزان رادیواکتیو انجام شد و به طور شگفت انگیز میزان تشعشعات بالاتر از حد نرمال بود! در صورتی که معدن اورانیومی در نزدیکی آن نبود! و این خود نشان دهنده انفجاری اتمی در آن ناحیه و در گذشته ای دور بود!
در هنگام انفجار های هسته ای به علت دمای بالای محیطی به واسطه گداخت هسته ای اتم ها حبابی به صورت گوی انرژی با دمای داخلی بسیار بالا به وجود می آید که به گوی آتش معروف است همین دمای بالا باعث ذوب شدن ناگهانی ماسه و تبدیل آن به شیشه میشود.
همچنین در این ناحیه شنهایی پیدا شد که در اثر حرارت بالا تبدیل به شیشه شده بودند و به جز یک انفجار هسته ای نمیتواند عامل دیگری داشته باشد. زیرا ایجاد چنین دمایی را حتی صاعقه ندارد.
انفجارهای هسته ای تولید شیشه می کند!
بنا به نوشته مجله «فری ورلد» وقتی اولین بمب هسته ای در نیومکزیکو منفجر شد، شنهای صحرا تبدیل به شیشه مذاب سبز رنگ شدند. و این واقعیت باعث تغییر عقیده برخی از باستان شناسان شد.
زمانی که باستان شناسان در دره باستانی «اوفراتس» مشغول حفاری بودند که به لایه ای از تمدن ۸۰۰۰ ساله «آگرار» و لایه ای از تمدن «هردزمان» که کهن تر از آن بود و همچنین آثار غارنشینی دست یافتند.
بعدها محققان به لایه ای دیگر از شیشه مذاب سبز رنگ رسیده اند.
انفجارهای هسته ای در سطح یا بالای صحراهای شنی باعث ذوب شدن سیلیکون موجود در شن می شود و سطح زمین را به لایه ای از شیشه تبدیل می کند. اگر بتوانیم لایه ای از شیشه را در سایت های مختلف باستانی پیدا کنیم آیا این بدان معنی نیست که جنگهای اتمی در دوران باستان به وقوع پیوسته است یا حداقل آزمایشهای هسته ای در دوره ای از تاریخ انجام شده است.
این تئوری نوپاییست، ولی نه تئوری ای که از کمبود مستندات رنج ببرد. البته رعد و برق نیز گاهی اوقات باعث ذوب شدن شن می شود، ولی موارد ما کاملا با طرح متفاوت و با ساختار شیروانی مانند هستند.
این پدیده های نادر زمین شناسی فرمهای لوله ای شاخه ای مانند هستند نه سطحهای تخت شیشه ذوب شده، بنابراین صاعقه دلیل مناسبی برای توجیه یافته های یاد شده توسط زمینشناسان نیست که صاعقه یا برخورد شهاب سنگ را دلیل وجود این بافت ها می خوانند. مشکل اینجاست که هیچ دهانه برخوردی نیز در نزدیکی این سطوح شیشه ای غیر عادی یافت نشده است.
تصویر حجاری شده از ویمانا
«برد استیگر» و «ران کالایس» در کتابشان «رازهای زمان و فضا» می نویسند: «آْلبوین دبلیو هارت» از اولین فارغ التحصیلان دانشگاه ماساچوست برای شرکت در یک پروژه مهندسی درقلب آفریقا دعوت به همکاری شد. زمانی که وی و تیمش در حال حرکت به سمت مکانی کاملا صعب العبور بودند مجبور بودند که در مسیرشان از یک صحرای وسیع عبور کنند.
«در وهله اول او کاملا گیج شده بود و نمی توانست یک فضای وسیع از شیشه سبز تا جایی که چشم کار می کرد را توضیح دهد.» (شماره ۳۹۶ سال ۱۹۷۲)
سپس می افزاید: مدتها بعد او صحرای وایت سند را پس از یک آزمایش هسته ای مورد بازدید قرار داد و همان فرآیند ذوب سیلیکون که ۵۰ سال قبل دیده بود را مجددا مشاهده کرد.
جالب است که بدانیم که رئیس پروژه منهتن، دانشمند بزرگ رابرت اوپنهایمر به خط و زبان سانسکریت باستان مسلط بود. در مصاحبه ای بعد از اولین آزمایش هسته ای او جمله ای را از کتاب باگاواد گیتا نقل قول کرد.
«امروز من پیام آور مرگ هستم، نابود کننده دنیاها»
وقتی هفت سال بعد از آزمایش هسته ای آلاموگوردو، در دانشگاه روچستر از وی سوال شد که آیا این اولین بمب هسته ای بود که روی زمین منفجر شد؟ وی پاسخ داد «بله، البته در عصر مدرن!»
آیا در زمان باستان نسل بشر پیشرفته تر از امروز بودند و بر اثر جنگ های هسته ای از بین رفتند؟ و یا تمدنی فرازمینی برای استفاده از منابع موجود در زمین توسط بمب های هسته ای تمدن های پیشرفته زمینی را از بین بردند. که بتوانند بر زمین حکومت کنند؟
شاید همه اینها فرضیاتی باشند که توسط خیال پردازان ساخته میشوند. اما هر چه باشد ناشناخته های بسیاری در جهان پیرامون ما وجود دارد که هراز چند گاهی کشف یکی از آنها ما را به حیرت وامیدارد. نظر شما چیست؟
