انتقال سفینه یک ونیم میلیون ساله به زمین با دو سرنشین بایتانی

برنامۀ فضایی آپولو در سال ۱۹۷۲ با اعزام آپولو ۱۷ به کرۀ ماه و بازگشت به کرۀ زمین رسماً پایان یافت.

با این وجود، ناسا سه مأموریت دیگر، آپولو ۱۸، آپولو ۱۹، و آپولو ۲۰ را برنامه ریزی کرده بود.  بنا به روایت برخی پژوهشگران، مأموریتهای آپولو ساختمانهایی ساخته شده را در کرۀ ماه کشف کرده بودند و می خواستند بدون اطلاع مردم آنها را کاووش کنند.

آپولو ۲۰ یکی از بحث انگیزترین مخفی کاریها  پیرامون بشقابهای پرنده در تاریخ بشر است.

در سال ۲۰۰۷ چندین ویدیو به یوتیوب آپ لود شد. شخصی که این نوارها را فراهم کرد ادعا می کرد که این فیلمها شواهدی از آپولوی ۲۰ و کشفیات آن می باشد.

این فیلمها توسط فضانوردان آپولوی ۲۰ گرفته شده اند. در فیلم بخش فرماندهی آپولوی ۲۰ نشان داده می شود. همچنین یک بشقاب پرندۀ سیگاری شکل و آثار ساختمانهای یک شهر متروکه در کرۀ ماه در فیلم دیده می شود.

فردی که فیلمها را تهیه کرده خود را فضانورد پیشین به نام ویلیام روتلج William Rutledge معرفی می کند. به گفتۀ او این مأموریت در سال ۱۹۷۶ به طور مشترک توسط آمریکاییها و روسها انجام یافته است. ویلیام روتلج می گوید آپولو ۱۴ حین پرواز روی نواحی قطبی ماه تعداد زیادی از سفاین فضایی ترک شده و ساختمانهای متروکۀ برج مانند را پیدا نمود.
مأموریت آپولو ۲۰ این بود که در ناحیۀ گودال Delporte فرود آید و سفینۀ مادر را کاووش کند.

فضانوردان پس از ورود به سفیه بدنهای دو موجود بیگانه را پیدا نمودند. موجود مرد مرده بود، ولی موجود زن زنده بود و در وضعیت زیست معلق حفظ شده بود. او بدنی شبیه انسانها داشت و دارای شش انگشت دست، و فاقد لباس بود. سرتاسر بدن او با ماده ای شبیه واکس آغشته بود. او با چندین لوله که به بدن او وصل شده بودند به سیستمهای کنترل سفینۀ فضایی وصل بود. فضانوردان هر دو موجود را به کرۀ زمین آوردند. فرد مذکر مورد کالبدشکافی قرار گرفت و فرد مؤنث از خواب بیدار شد و اکنون در یک نقطه به طور مخفیانه نگاهداری می شود.