الزام رعایت استانداردها در تولید عسل طبیعی

همواره استناندارد سازی تولیدات در هر زمینه ای از سوی وزارت بهداشت و سلامت و استاندارد ملی ایران توصیه شده است. از آنجایی که کشورمان یکی از کشورهای تولید کننده عسل است لازم است در این رشته نیز استانداردهای لازم انجام گیرند تا در زمان صادرات مشکل خاصی پیش نیاید. هزینه دریافت ایزو و دریافت گواهینامه استاندارد از سازمان استاندارد ملی ایران در مقابل آنچه که اعتبار این گواهینامه ها به همراه دارد قابل مقایسه نیست.

 رعایت استانداردها و تامین کیفیت در تولید عسل باعث اعتبار بخشی به این تولید در بازارهای داخلی و خارجی می شود.

 در راستای آموزش و استانداردسازی فرآیند تولید محصولات کشاورزی برای زنان فعال در بخش کشاورزی، کارگاه آموزشی اصول زنبورداری و فرآیند استاندارد سازی عسل برگزار شد.

برگزاری این دوره آموزشی را سازمان مردم نهاد منادیان تولیدات کشاورزی سالم که در سال ۹۶ پیرو موافقت نامه بین سازمان ملی استاندارد ایران و معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در خصوص آموزش کشاورزی استاندارد در بین زنان کشاورز و بعد از گذراندن دوره های آموزشی از طرف این اداره کل تشکیل شد، عهده دار بود.

ترویج فرهنگ استاندارد، تولید محصول سالم کشاورزی و مصرف سالم، ارتقای سطح مهارت های حرفه ای زنان و دختران در بخش کشاورزی و فراهم کردن زمینه ایجاد و توسعه کسب و کار با تولید محصول کشاورزی سالم، ارگانیک و استاندارد از اهداف کیفی برگزاری این کارگاه آموزشی است.

مشخصات عسل طبیعی استاندارد کدامند؟

اگر عسل از خصوصیتهای خاص استانداردهای کیفی قانونی خود تجاوز نماید، اکثراً تقلبهای ساده را می توان در آن مشاهده نمود. برای مثال مقدار ساکارز بالای ۸ درصد نشان دهنده اضافه نمودن شکر ساده یا شکر چغندر قند یا شهد ذرت با اسید هیدرولیز شده به آن است که مقدار HMF بالا می رود.

معمولاً این تقلب به دو صورت انجام می گیرد:

ــ به هنگام فصل شهد گل ها و زمانی که جریان شهد از بیرون کندو جریان دارد، بعضی افراد جهت سود جویی بیشتر یا عدم مدیریت کافی زنبورستان اقدام به تغذیه کندو با شربت شکر می کنند که این عمل تقلب در عسل محسوب می شود.

با انجام آزمایشات متعدد که یکی از آنها اندازه گیری ساکارز (قند شکر) در عسل است، می توان به این موضوع پی برد. میزان ساکارز در عسل طبیعی در ایران نباید بیشتر از ۵ % باشد.

ــ بعضی افراد نیز بدون دخالت زنبور، با شکر و آب و اسانس خود به صورت پنهانی اقدام به ساخت عسل می نمایند و اقدام به عرضه آن با ادعای طبیعی بودن محصول می کنند، این ماده را علاوه بر تشخیص آزمایشگاه تا حدی می توان از عسل مرغوب زنبورداران تشخیص داد. عسل دست ساز با گذاشتن در دهان مانند آب نبات سفت باقی می ماند و دیر حل و جذب می شود ولی عسل طبیعی سریعاً آب را به خود جذب می نماید. عرضه این ماده علاوه بر ضایع کردن حرفه زنبورداری باعث به خطر افتادن سلامت مصرف کنندگان می شود.

چطور عسل طبیعی را بشناسیم؟

مصرف کننده ایرانی عسل خوب، خالص و طبیعی را عسلی می دانند که رنگ آن کهربایی تیره یا همانند عقیق باشد، سفت بوده و اصطلاحاً کش بیاید، اگر ۲۴ ساعت در یخچال بماند (شکرک نزند)، اگر قاشقی از آن برداشته شود قطراتی که از آن سرازیر میشود، به صورت باریکه ای ممتد باشد و قطع نشود.