سلحشوران ستاره ای از سرزمین ژاپن

سامورائی

ژاپن مهد شمشیرزنی است . شمشیر ژاپنی که تاریخ ۲ هزار ساله دارد , در میان شمشیرزنان دارای تقدّس خاصی بوده و در میان سامورائی ها Samurai بعنوان « روح سامورائی » محسوب می شده است . سامورائیها جنگجویان طبقه فئودال ژاپن بودند که جزو محافظین نظامی ِ خوانین و نُجبای ژاپن بشمار می رفتند . آنان توسط ژنرال های نظامی که شوگون Shogun نامیده می شدند , انتخاب شده و در حقیقت طرفدار مردمان ظلم دیده و فقیر بودند ولی بعدها طوری شد که فقط در مقابل پول های کلان کار می کردند و مهارتشان در هنر شمشیرزنی , جزو شگفتی های دنیای رزم می باشد . لغت سامورائی بمعنای « خدمتگزار » بوده و برگرفته از واژه سابوران Saburan ( خدمت کردن ) می باشد .

تاریخ سامورائی ها به سال ۷۹۲ م می رسد . گفته می شود دو رویداد مهمّ باعث رشد و تکامل سامورائی ها شد . اولی این بود که در دوران هیان Heian بسیاری از اعضاءِ خاندان سلطنتی فوجی وارا Fujiwara از آن جدا شده و دو نام خانوادگی متفاوت را برای خود انتخاب کردند . یکی خانواده میناموتو Minamoto یا گِنجیGenji و دیگری خانواده تائی را Taira یا هِیکی Heiki . در اواخر قرن ۱۱ میلادی جنگ سختی میان این دو خاندان در گرفت و بالاخره در طی جنگ جِمپِی Gempei ( ۱۱۸۵ – ۱۱۸۰ م ) تقریباً خاندان میناموتو نابود شد . تنها دو پسر بنامهای یوریتومو Yuritomo و یوشیتسونه Yoshitsone توانستند ناحیه کانتو را حفظ کنند . در سال ۱۱۹۲ م امپراطور ژاپن , یوریتومو را بعنوان اولین شوگون ژاپن انتخاب کرده و بدین ترتیب سلطنت طبقه جنگجویان آغاز گشت .

دومین رویدادی که به تکامل سامورائی ها کمک نمود , محترم شمرده شدن شمشیر بود . در سال ۱۲۶۶ م ارتش مغول به ژاپن حمله کرد اما بعلت شرایط بد آب و هوایی , مجبور به عقب نشینی شد . در سال ۱۲۸۱ م دومین حمله مغول ها با ۱۴۰ هزار مرد جنگی صورت گرفت . در این جنگ نیز طوفانی که بنام کامی کاذهKami Kaze ( طوفان الهی ) مشهور است , ارتش مغول را از بین برد . پس از این نبرد , سربازان ژاپنی , شمشیر را اسلحه انتخابیِ خود قرار دادند زیرا تنها برتری جنگی آنها در برابر مغول ها , برتری در فنون شمشیرزنی بود .

به هر حال این مردان مبارز بیش از ۷۵۰ سال مهمترین و قدرتمندترین مردان ژاپن بحساب می آمدند و شکست را بدتر از مرگ می دانستند . روزگاری در ژاپن حدود ۲ میلیون سامورائی وجود داشت ! در سال ۱۸۶۸ م مرکز شوگون ها برچیده شده و بزرگان این طایفه , مقام های مهمّ دولتی را بر عهده گرفتند . اما یکی از آنها بنام سایگو تاکامورا به دلیلِ اجباری شدن نظام وظیفه , بر علیه امپراطور وارد جنگ شد . در این جنگ نابرابر , ۴۰ هزار سامورائی با اسلحه های سنتی علیه ارتش واحد ژاپن که مجهز به سلاح های مدرن بود , وارد جنگ شدند . ۲۰ هزار سامورائی کشته شده و تاکامورا نیز دست به خودکشی زد . بدین ترتیب دوران شکوفایی و حکومت سامورائی ها به پایان رسید .

شمشیر سامورائی از نوعی سنگ آهن خاص و طی فرآیندی سرّی ساخته می شود . هنر شمشیرزنی ای آی دو  Iai Do و کن جوتسو Ken Jutsu یادگار هنر شمشیرزنی سامورائی ها است که هنوز هم در ژاپن تمرین می شوند .
هیهو Heiho  نام سبک تمرینی سامورائی ها است که در برگیرنده روش های مبارزه ای و آیین و استراتژی مبارزه بوده و بمعنای « قوانین مبارزه » می باشد . هیهو در آیین بوشیدو بعنوان بالاترین قانونِ طبقه جنگجویان , مورد احترام بوده است . بوشیدو Bushi Do ( راه جنگاور ) یا کیوبا نو میچی Kyuba No Michi ( راه کمان و اسب ) یک نظامنامه در مورد رفتار صحیح سامورائی ها بود که یک سامورائی باید جان خود را می داد تا اینکه در آن پذیرفته می شد . وفاداری به فرماندهان , داشتن شجاعت , افتخار نسبت به وظیفه , نظم و انضباط در رفتار , فروتنی و تواضع نسبت به یکدیگر , خلوص نیّت و کنترل شخصی از جمله موارد مهمِ این نظامنامه بودند . اصول هفتگانه بوشیدو عبارت بودند از : جی ( Gi ) یا تصمیم گیری درست ، یو ( Yu ) یا دلاوری و سلحشوری توام با روحیه مردانگی ، جین ( Jin ) یا عشق به همه آدمیان ، ره ای ( Rei ) یا کردار نیک ، ماکوتو ( Makoto ) یا گفتارنیک ، ملگو ( Melgo ) یا بها دادن به ارزشهایی مانند افتخار ، جلال و شکوه ، و بالاخره شوگو ( Chugo ) یا ایثار و وفاداری . از این نظامنامه در طی دوران توکوگاوا Tokugawa ( 1868 – ۱۶۰۳ م ) استفاده می کردند . هیهو بصورت هیوهو Hyoho یعنی « استراتژی » نیز تلفظ می شده و نام کامل آن هیهووا هیهودسو بوده که معنای آن عبارت است از : « هیهو هیهو است » ! در زبان چینی هیهو معادل لغت پینگ فا و بمعنای « صلح و آرامش » می باشد و این بدان مفهوم است که برتریِ واقعی , زمانی بدست می آید که صلح بدست آید .

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *