روش های پیشنهادی برای تسلط بر خود

بسیاری از مردم، مسئولیتهای بزرگی را بر عهده می گیرند و بدون این که از توانایی ها و ظرفیت های خود خبر داشته باشند به خود اطمینان می دهند که به خوبی از عهده انجام آن کار بر می آیند. این افراد، همواره با وظایف و مسئولیت هایی مواجه هستند که تحمل آن ها را ندارند و شرایطی بسیار دشوار برای خود فراهم می کنند. برای تسلط بر خود و انجام آنچه صحیح است، روش های زیر پیشنهاد می شود:

خود را تواناتر از آنچه هستید به شمار نیاورید:

این کار فشار زیادی به شما وارد می کند. هر چه سطح توقع شما از خودتان بالاتر می رود و مسئولیت بیشتری قبول می کنید آن وقت باید به شرایط سخت تری تن بدهید و تلاش مضاعفی بکنید و در آخر بدون گرفتن نتیجه لازم به بیماریهای بدنی ناشی از سوء تغذیه یا کم خوابی و بیماری های روانی ناشی از اضطراب و استرس دچار خواهید شد.

توانایی خود را به طور واقع بینانه ارزیابی کنید. اگر می توانید روزانه هفت ساعت کار کنید برای پایان ماه قول ندهید که حتما پنج پروژه را تمام می کنید. سه پروژه را قبول کنید و با دقت روی آن ها کار کنید. اگر نتوانید ارزیابی درستی از توانایی خود داشته باشید شکست های پی در پی شما را دلسرد و ناامید خواهند کرد و به مرور نسبت به حداقل کارایی خود نیز تردید خواهید کرد. در عین حال ممکن است اطرافیان هم رفتار شما را با خود بزرگ بینی یا ادعای بیش از حد نسبت دهند و اعتمادشان از شما سلب شود.

با خیال راحت «نه» بگویید:

«نه» هیچ معنایی جز «نه» ندارد. در آن توهین، فحش و نادیده گرفتن حقوق دیگران وجود ندارد. اگر با مطلبی مخالف هستید از انجام کاری لذت نمی برید یا حرفی را دوست ندارید بازگو کنید «نه» بگویید. بگذارید اگر کسی می خواهد ناراحت شود، بشود. شما مسئول شادمان کردن دیگران نیستید به خصوص وقتی پای ارزش و عقاید خودتان در میان باشد.

استفاده به موقع از این کلمه باعث می شود شخصیت شما قوام و استحکام بیشتری بیابد، شما از خودتان راضی تر باشید و دیگران راحت تر شما را بشناسند و بدانند که از چارچوب منحصر به فرد به خود برخوردارید.

بیش از حد فداکاری نکنید:

بعضی از ما خیلی مهربانیم و بر اثر تربیت یا تصوری غلط، فکر می کنیم باید تا جایی که می توانیم به دیگران کمک کنیم و در این راه حقوق خود را نادیده بگیریم. یک ضرب الامثل می گوید: «دفعه اول که به کسی کمک کردید، محبت محسوب می شود، دفعه دوم وظیفه!»

لازم نیست بدون توجه به موقعیتتان همواره خود را به جلو بیندازید و حافظ منافع دیگران باشید. کاری نکنید که دیگران تصور کنند شما همیشه موظفید جلودار باشید و اصطلاحات جور بقیه را بکشید. این کار باعث می شود تا دیگران به شما وابسته شوند و برای انجام کارهایشان روی شما حساب کنند و شما هم بی دلیل به دردسر بیفتید.

پراکنده کار نکنید:

سعی کنید توانایی ها و استعدادهای واقعی خود را بشناسید و ناخواسته به سوی انواع وظایف، مشاغل و مسئولیت هایی نروید که با روحیات و توانمندیهای شما هماهنگ نیستند. اگر نتوانید خود را بشناسید و راههایتان را اشتفاه انتخاب کنید وضعیت پیچیده و سختی برای شما به وجود می آید که فرار و رهایی از آن ممکن است بسیار مشکل یا در مواردی غیر ممکن باشد.

ارگ بتوانید در یک رشته یا زمینه ای مشغول شوید که با شخصیتتان هماهنگ است احساس آرامش و ارزش بیشتری به شما دست می دهد.

برای مثال، داشنجویی که قصد تعیین رشته دارد باید از استعداد، علاقه و هوش خودآگاهی کامل داشته باشد. اگر در انتخاب رشته اشتباه کند، عمر، پول و آینده خود را از دست داده است. حدود چند ماه پیش مصاحبه ای را با یک هنرپیشه موفق در یک مجله خواندم. او گفته بود: «من در بیست سالگی در رشته معماری مشغول شدم اما چون علاقه ای به آن رشته نداشتم، بعد از سه سال از تحصیل در آن رشته انصراف دادم و به موسیقی روی آوردم. دو سال موسیقی کار کردم ولی زیاد در این راه موفق نبودم و…!»

تا همین جای این مصاحبه نشان می دهد که عدم تمرکز و پراکنده کاری دست کم پنج سال عمر مفید یک جوان را بر باد داده است. در اطراف ما نیز اینگونه افراد زیاد هستند. خدا کند خود ما اینگونه نباشیم!

نظم را فرا گیرید:

سعی کنید برای هر چیز یک جای مشخص داشته باشید و آن شیئ را همیشه در همان جای مشخص قرار دهید.

آیا میز کارتان یا گوشه و کنار خانه مسکونیتان از نظم خاصی برخوردار است؟ برای پیدا کردن یک شیئی چقدر وقت صرف می کنید؟

برای بررسی و مطالعه، فرصتی کافی را به خود اختصاص دهید. هیچ کاری را با شتاب انجام ندهید و هیچ تصمیمی را با شتاب نگیرید. سعی کنید کارها را در موعد مقرر خود انجام دهید چرا که نظم خاصی به زندگی شما می دهد و از پریشانی و سردردگمی جلوگیری می کند.

منظم کردن امور را به وقت دیگری موکول نکنید. هر چه زودتر در جهت تنظیم کارهایتان اقدام کنید به اهداف خود نزدیک تر می شوید. اگر خواسته ها و اهدافتان را مشخص کرده باشید به طور ناخودآگاه سعی می کنید آن ها را انجام دهید در غیر این صورت منتظر بروز آشفتگی و پریشانی در کارهای خود باشید.

احساس فشار نداشته باشید:

هنگام انجام کارها هول نشوید و عجله به خرج ندهید. همه ما این ضرب المثل معروف را شنیده ایم: «عجله کار شیطان است.»

امکان دارد عوامل متعددی موجب بروز احساس فشار در کارهای شما شوند. باید بر این احساس فائق آمده و به خود فرصت دهید تا به راحتی و بدون وجود نگرانی به انجام هر چه بهتر کارها بپردازید.

به طور کلی منابع فشار را می توان به دو دسته زیر تقسیم کرد:

– کار بیش از اندازه

– مهارت های ضعیف

آثار و نشانه های کار کردن بیش از اندازه به راحتی قابل تشخیص هستند. بدین گونه که یا ساعات طولانی مشغول کار هستید یا تفکیک بین اوقات کار و محیط خانه برایتان مشکل شده است. از بی خوابی و خستگی رنج می برید و از طرفی نگران نتیجه کار هم هستید.

بنابراین سعی کنید کارهایی را که در آن مهارت کافی دارید به عهده بگیرید تا از شر احساس فشار نیز رهایی یابید. احساس فشار در طولانی مدت می تواند باعث زودرنجی و کج خلقی، عصبانیت، پرخاشگری، نگرانی، افسردگی، بی ثباتی در رفتار و کناره گیری گردد.

با شناخت علائم فشارهای عصبی خود و انتخاب راه حل های مناسب برای کاهش این فشارها، مشکلاتتان را ارزیابی کنید و تدابیر مثبتی را در جهت مهار آن ها به کار گیرید.

هدف نهایی از تلاش و زحمت برای اداره امور خود، دستیابی به احساس رضایت و خواسته های خویشتن است. همواره به یاد داشته باشید که باید بهترین راه را انتخاب کنید. اگر نسبت به خود احساس رضایت ندارید باید دلایل آن را در درون خودتان جستجو کنید.