عامل انبساط جهان ما ممکن است ادغام آن با جهانهای نوزاد باشد
جهانی که در آن زندگی میکنیم، با سرعتی فزاینده در حال انبساط است؛ پدیدهای که تمام نظریههای کیهانشناسی دربارهی آن توافق دارند، اما هیچکدام نمیتوانند آن را به طور کامل توجیه کنند.
جهانی که در آن زندگی میکنیم، با سرعتی فزاینده در حال انبساط است؛ پدیدهای که تمام نظریههای کیهانشناسی دربارهی آن توافق دارند، اما هیچکدام نمیتوانند آن را به طور کامل توجیه کنند.
«انرژی و ماده تاریک همچنان از نظر تجربی برای بشر ماهیت قابل درکی ندارد؛ درواقع وجود انرژی و ماده تاریک به اثبات رسیده، اما تاکنون اثباتی برای شناخت ماهیت این دو مجهول کیهان ارائه نشده است.»
یک گروه بینالمللی از پژوهشگران در پژوهش جدیدی، نخستین شواهد را در مورد منشأ انرژی تاریک کشف کردهاند که نشان میدهند این منشأ همان گونه که احتمال میرفت، سیاهچالهها هستند.
جهان موازی مفهوم عجیب و تا حدودی علمی تخیلی بوده که بر اساس برخی نظریههای فیزیک تئوری، دنیایی شبیه به جهان ما، در یک بعد دیگر است؛ در همین رابطه، دانشمندان به تازگی احتمال
انحراف نور ستارگان و کهکشان های دور دست در حضور میدان های گرانشی، سبب میشود ما بتوانیم آنها را رصد کنیم.
در اوایل دهه ۹۰ میلادی دانشمندان به یقین رسیدند که نه تنها جهان در حال بزرگ تر شدن است بلکه نرخ این انبساط در حال شتاب گرفتن است
متخصصان علم نجوم بهزودی نظریهای که تقریباً یک قرن پیش توسط انشتین مطرح شد را به بوتهی آزمایش میگذارند؛
دانشمندان هنوز به یافتن حیات فرازمینی امیدوارند. چشمها اکنون به جهانهای موازی دوخته شده است
آیا حیات بیگانه میتواند در یک جهان موازی زندگی کند؟ شبیهسازیهای کامپیوتری در دو مطالعهی جدید نشان میدهد این ایده شاید چندان دور از ذهن نباشد.
زمان تشکیل این کهکشانها دقیقا همزمان با دوره بسط و انبساط کیهان بعد از تاریکی مطلق کیهانی است. در این دوره جهان در فرایند یونیزه