ضرر و زیان مصرف ویتامین های مصنوعی

جای بسیار تاسف است که با وجود فراوانی و گوناگونی مواد غذایی و امکان بدست آوردن انواع ویتامین ها و املاح معدنی باز عده ای به خوردن ویتامین و املاح مصنوعی مبادرت می کنند و بدن خویش را در معرض بروز بسیاری از ناهنجاری ها و بیماری ها قرار می دهند. متاسفانه گروهی از دست اندرکاران درمان طبیعی بدون هیچ ترس و تردیدی ده ها نوع ویتامین و املاح را به نوع بیماری توصیه می کنند و امروزه فروش این گونه مواد غذایی مصنوعی درآمدی غیر قابل تصور برای کارتل های به اصطلاح غذا و داروسازی بوجود آورده است.

بطور کلی اگر شخص دارای رژیم غذایی متعادل و موازنه شده باشد هیچ نیازی به خوردن املاح و ویتامین های مصنوعی و اضافی نخواهد داشت. چند درصد از ۶ بیلیون نفر جمعیت کره زمین که اکثر آنها در کشورهای در حال رشد و جهان سوم زندگی می کنند نیاز به دریافت ویتامین و املاح مصنوعی دارند و یا اسم این نوع مواد غذایی را می دانند؟ در حالی که میزان بیماری های مزمنی مانند سرطان و بیماری های قلبی و دیابت و غیره در آنها خیلی کمتر از مردم کشورهای به اصطلاح مترقی است که درصد بالایی از املاح و ویتامین های مصنوعی را مصرف می کنند و در عین حال از پرخوری و زیادی مصرف غذا رنج می برند و در نهایت به بیماری های مختلف دچار می شوند. مسئله خوردن خودسرانه املاح و ویتامین هایی که در بدن به آنها نیاز نیست چنان مشکلات پزشکی را بوجود آورده است که سرآمد آن در یکی دو دهه آینده نمایان تر خواهد شد.

مقدار مورد لزوم انواع ویتامین ها و املاح در بدن به قدری ناچیز است که می توان به راحتی از رژیم غذایی متنوع روزانه آن را بدست آورد. مثلا با خوردن انواع سبزیجات و میوه جات می توان مطمئن بود که نیازی به ویتامین مصنوعی نیست. چندین بررسی علمی در سال های اخیر ثابت نموده که مصرف بی رویه املاح و ویتامین های مصنوعی موجب بروز خطرات جبران ناپذیری می شوند و بهزیستی و سلامتی شخص را به خطر می اندازند. سالم زیستن این نیست که شخص با وجود خوردن غذاهای مختلف با وجود عدم احتیاج به مواد غذای باز هر روز مشتی ویتامین و املاح مصرف کند.