زمانی ماه هم اتمسفر داشته!
اگر ماه نزدیک ترین جرم آسمانی به زمین است. پس چرا حیات در آنجا وجود ندارد؟
دانشمندان میگویند: ماه به خاطر فقدان جریان مغناطیسی قوی و جرم کافی برای حفظ اتمسفر در اطراف خود، هیچ اتمسفری ندارد.
ماه هم همچو زمین در کمربند حیات است اما نداشتن اتمسفر باعث شده تا زندگی در آنجا وجود نداشته باشد. اما همیشه اینطور نبوده! چراکه در گذشته امکان حیات در این سیارک وجود داشته!
هر اتمسفری که بخواهد گرداگرد کره ماه شکل بگیرد خیلی راحت به وسیله بادهای خورشیدی نابود می شود. با این حال، تحقیقات جدید گواه آن بوده که ماه در گذشته برای مدتی اتمسفر داشته است.
تحقیقات بر روی نمونه های دریافتی از ماموریت آپولو نشان می دهد که کره ماه حدود ۳ تا ۴ میلیارد سال پیش اتمسفر داشته است. و حدود ۷۰ میلیون سال ماه توانسته این اتمسفر را در اطرافش حفظ کند.
این اتمسفر زمانی تشکیل شده که فوران های آتشفشانی با ماه برخورد کردند و گازهای بالای جو این کره را چنان با سرعت به حرکت درآوردند که در فضا اشباع شدند. سطح ماه با حوضه های تاثیرگذار مملو از بازالت آتشفشانی مورد حمله پیاپی قرار گرفته است.
این گلوله های بازالتی که به نام ماریا شناخته می شوند، زمانی تشکیل یافتند که تلی از ماگما از درون ماه به سمت فضا رها گردید و باعث به وجود آمدن جریانی از گدازه شد. فضانوردان آپولو نمونه هایی از ماریا را با خود به زمین آوردند و ما اکنون می دانیم که این گدازه ها حاوی کربن مونواکسید، چند گاز دیگر، سولفور و حتی مواد تشکیل دهنده آب هستند.
نتیجه این تحقیقات نشان می دهد که ممکن است باقی مانده این اتمسفر در نزدیکی قطب های قمری و در نقاط سرد و تاریک و ناشناخته گیر کرده باشد. اگر چنین نظریه ای حقیقت داشته باشد، بدین معنی بوده که کره ماه همین حالا هم منبعی از یخ در خود نهفته است که فضانوردان می توانند از آن برای دسترسی به آب در فضا بهره مند شوند.
