استفاده از کلمه “من” برای کاهش استرس
یک روش قطعی برای کشاندن هر ارتباطی به یک مواجهه ی پر استرس آن است که شروع به سرزنش و مقصر دانستن کنیم. مثلا متوجه می شوید که وقتی در انتظار دوستی هستید خیلی رنجیده و ناراحت می شوید. حال می توانید بگویید:
تو هیچ وقت سر موقع نمی آیی. نمی توانی به کارهایت سر و سامان بدهی؟!
این روش ممکن است شخص مقابل را در حالت تدافعی قرار دهد. شاید او احساس کند که مورد حمله قرار گرفته و نیازمند محافظت از خود است. به جای آنکه با یک کلمه ی تو به حالت سرزنش جمله تان را با من شروع کنید. در اینجا منظورم را روشن می کنم:
«وقتی دیر می رسی، احساس می کنم چندان به من اهمیت نمی دهی. در این حالت ناراحت و عصبانی می شوم. دلم می خواهد سعی کنی سر وقت بیایی اگر می توانی».
این روش امکان بیان احساس شما را ایجاد می کند و به دیگری می گوید که از او می خواهید به گونه ای دیگر عمل کند اما نه به حالت حمله و خصومت.
از آوار بر سر کسی ریختن اجتناب کنید:
عبارت آوار بر سر کسی ریختن، وقتی به کار می رود که با دسته ای از غم و ناراحتی مواجهید و آن ها را یک باره بر سر دیگری خالی می کنید. مثلا یک پدر یا مادر خشم خود را به صورت زیر بر سر فرزندش خالی می کند:
هیچ کاری را نمی توانی درست انجام دهی! هرگز آشغال ها را بیرون نمی گذاری اتاقت را تمیز نمی کنی، سر موقع از خواب بیدار نمی شوی یا تکالیفت را تمام نمی کنی!
این ناراحتی شاید درست باشد یا نباشد اما بیان این شکایت ها همگی به صورت همزمان معمولا این اطمینان را می دهد که این واکنش تدافعی و احتمالا خصمانه است. اگر بیش از یک مورد، ناراحتی یا مشکل دارید هر بار یکی از آن ها را مطرح کنید و از روش جملات من به جای سرزنش و قرار دادن دیگری در حالت دفاعی استفاده کنید.
