در صورت تغییر طعم غذا در درمان سرطان چکار کنیم
درمان های سرطان ممکن است با ایجاد تغییراتی در حس بویایی و چشایی بیمار، اشتها و میل وی به خوردن غذا را کاهش دهد. تغییراتی که اغلب به صورت بی مزگی، تلخی یا طعم فلز در دهان بروز می کند.
گاهی اوقات نیز مواد غذایی شیرین طعمی شیرین تر از معمول دارند. تحمل طعم سایر مواد غذایی به ویژه گوشت و قهوه نیز در طول مدت درمان بسیار مشکل خواهد شد.
حتی با وجود تغییر طعم غذا باید تمام تلاش بیمار در دریافت میزان کالری از مواد مورد نیاز بدن به منظور تحمل درمان ها متمرکز باشد. همان طور که حتی در مصرف یک دوز از داروهای تجویز شده نباید اهمال شود حتی به یک وعده ی غذایی هم نباید بی توجهی شود. البته این وضعیت موقتی است و تا پایان عمر ادامه نخواهد داشت. معمولا با پایان دوره درمان حس چشایی بیمار مجددا طبیعی شده و این عارضه ماندگار نخواهد بود. تا بازگشت حس چشایی طبیعی رعایت نکات زیر به منظور اطمینان از دریافت کافی مواد غذایی توصیه می شود:
ترک عادت های غذایی به دلیل تغییر حس چشایی. میل به خوردن غذاهایی خاص به دلیل آشنایی با طعم لذیذ آنهاست. پس در صورت تغییر حس چشایی لذت غذا و در نتیجه اشتها هم از بین می رود. گاه همین مسئله سبب نفرت از غذا می شود که در مواردی این احساس حتی پس از پایان درمان و طبیعی شدن حس چشایی همچنان ادامه دارد.
امتحان کردن غذاها و طعم های جدید. امتحان کردن غذاهای جدید می تواند راهی برای افزودن کمی چاشنی هیجان به غذای بیمار باشد. علاوه بر این وقتی قرار بر خوردن غذایی ناشناخته با طعم و بویی ناآشناست دیگر جایی برای گله از بی مزگی باقی نمی ماند. این طور نیست؟ اگر غذایی به نظر بی مزه است اضافه کردن مقادیر زیادی گیاهان معطر، ادویه، سس یا خواباندن آن در سرکه و روغن زیتون قبل از پخت به مزه دار شدن غذا کمک می کند. در صورتی که بیمار دچار زخم های دهان و حلق نباشد از گوجه فرنگی و مرکبات هم می توان استفاده کرد. مصرف خوراکی های پخته شده با سس گوجه فرنگی مثل چیلی توصیه می شود. بسیاری از بیماران غذاهای پر ادویه ی مکزیکی یا ایتالیایی را ترجیح می دهند.
استفاده از دهان شویه و مسواک زدن قبل از غذا. به این ترتیب مزه بد دهان که می تواند عاملی برای بی مزگی غذا باشد از بین می رود. از دهان شویه های بیوتن یا سایر محصولات موجود برای درمان خشکی دهان می توان بهره برد.
استفاده از منابع پروتئینی متنوع تر. بیشتر اوقات گوشت طعم خوبی ندارد یا بیمار مایل به خوردن آن نیست. در چنین شرایطی مصرف بیشتر ماهی، ماکیان، تخم مرغ و منابع پروتئینی گیاهی مثل پنیر توفر و حبوبات توصیه می شود. اگر بیمار دچار زخم های دهان و حلق نباشد خواباندن مواد پروتئینی در مخلوط میوه یا گوجه فرنگی قبل از پخت به خوشمزه تر شدن غذا کمک می کند حتی استفاده از سس سویا تاثیر مطلوبی در طعم غذا دارد.
استفاده از مکمل های روی با موافقت پزشک. با توجه به نتایج برخی مطالعات مصرف مکمل سولفات روی در طول پرتو درمانی سر و گردن در تسریع روند طبیعی شدن حس چشایی پس از دوره ی درمان موثر است. در صورت ابتلای بیمار به اسهال مقادیر زیادی روی همراه با مدفوع دفع می شود و کمبود این ماده منجر به تشدید تغییرات حس چشایی خواهد شد. چنین مواقعی دریافت ۴۵ میلی گرم روی در بازگشت سریع تر حس چشایی به حالت طبیعی موثر است.
