چرا پلتفرم های دورکاری خارجی مورد علاقه فریلنسر ایرانی نیست؟
امروزه دورکاری در همه جهان گسترده شده و در کشور ما هم پلتفرم های دورکاری برای استخدام فریلنسر ایرانی و اشتراک گذاری پروژه ها راه اندازی شده اند و روز به روز شناخته شده تر می شوند.
در جوامع غربی خصوصا ایالات متحده دورکاری بیش از هر نوع کسب کار دیگری مورد توجه قرار گرفته و طبق آمار رسمی فوربس، ۳۵٪ کارکنان کشور آمریکا آزادکاران هستند و درآمدی مبنی بر ۱ تریلیون دلار در طول یک سال گذشته کسب کردند.
اگرچه پلتفرم های دورکاری خارج از کشور خدمات بیشتری ارائه می دهند اما از آنجایی که ایرانی ها به سرویس های پرداخت و دریافت پول خارجی، مثل پیپَل، ویسا و مسترکارت، دسترسی کاملی ندارند و در تحریم هستیم، فریلنسر های ایرانی ترجیح می دهند تا از سرویس های داخلی استفاده کنند.
شاید دلیل اصلی دیگری هم که یک فریلنسر ایرانی به سرویس های خارجی رجوع نمی کند عدم تسلط به زبان انگلیسی باشد. راستش را بخواهید به جز مترجم های حرفه ای افراد کمی هستند که به زبان انگلیسی تسلط کامل داشته باشند و در برقرارری ارتباط با کارفرمایان خارجی دچار مشکل نشوند.
در ادامه دو مورد از پلتفرم های دورکاری خارجی را معرفی می کنیم:
freelancer.com
این سرویس در سال ۲۰۰۹ ایجاد شد و به لطف دامنه بسیار مخصوصش توانست بسیاری از رقیبان خود را تصاحب کرده و با ادغام آن ها روز به روز پلتفرم قوی تری را ایجاد کند. اگر شما آزادکار و یا کارفرما هستید می توانید در حوزه های مختلف از طراحی وبسایت و گرافیک گرفته تا حتی کار های بازاریابی پروژه تعریف کرده و یا پیشنهاد انجام آن ها را بدهید.
۹۹Designs
این سرویس نیز در سال ۲۰۰۹ شروع به کار کرد و به سرعت به یکی از مشهورترین بازار طراحان گرافیک آزادکار تبدیل شد. کارفرمایان می توانند برای طراحی لوگو، پکیج و حتی تیشرت درخواست بدهند و طراحان گرافیک از سرتاسر دنیا در یک رقابت کوچک طرح های نمونه خود را ارائه میدند. کارفرمایان سپس می توانند از طرح های ارائه شده مورد دلخواه خود را انتخاب و سفارش دهند.